Węgrzy idą do domu
Wesprzyj autora za pośrednictwem portalu Patronite: https://patronite.pl/WojnaMussoliniego
1918 r.:
27 października: Przez ostatnie trzy dni trwały ciężkie i zwycięskie
dla Włochów walki w masywie Monte Grappa. Tego dni ruszyło także
natarcie znad Piavy, a ponadto na wszystkich innych odcinkach frontu
Regio Esercito przeszło do generalnej ofensywy. Z dużymi trudnościami
udało się postawić na Piavie mosty pontonowe. Kilkukrotnie austriacka
artyleria była w stanie je zniszczyć, przecinając niebezpiecznie napływ
na drugi brzeg włoskich rezerw, co groziło izolacją oddziałów, które już
zdążyły się przeprawić.
29 października: Dwa dni później
przyczółki na Piavie były już skonsolidowane i Włosi mogli kontynuować
ofensywę: brygady „Trapani” i „Re” opanowały dolinę Alano, docierając na
przedmieścia Quero. Bardziej na wschód brygady „Sassari” i „Bisagno”
zajęły Conegliano. Były to dwa sukcesy decydujące o powodzeniu całej
włoskiej ofensywy, która niniejszym przełamała austriacki front. O
załamaniu się przeciwnika nadal nie mogło być mowy, w wielu miejscach
Włosi byli kontratakowani i niejednokrotnie tracili zdobyty teren.
30 października: W tym dniu w włoskich sztabach pierwszy raz
doświadczono uczucia, że całkowitemu załamaniu uległa armia austriacka,
która zdezorientowana rozpoczęła odwrót na północ. Wielu Węgrów nie
słuchało już rozkazów, skupiali się już jedynie na dotarciu do swojego
kraju, z którego napływały niepokojące wieści.
O 15.00 30
października żołnierze włoscy wmaszerowali do Vittorio Veneto.
Wysuniętym kolumnom włoskim wyznaczono kolejne zadania: 7. Armia
maszerowała na Bolzano, 1. Armia na Trydent, 6. Armia poprzez dolinę
Valsugana także na Trydent, 4. Armia także na Bolzano, 12. Armia miała
osiągnąć Feltre i przejść do rezerwy, 8. Armia za cel miała Dobbiaco, a
3. i 10. Armie miały opanować rejon Friuli i przekroczyć rzekę
Tagliamento (przedwojenną granicę austro-włoską). Cztery dywizje
kawalerii miały naciskać uciekającego przeciwnika oraz opanować
nietknięte wszystkie będące na szlaku marszu poszczególnych armii mosty.
1. DK miała opanować Karnię. Bitwa pod Vittorio Veneto kosztowała
Włochów 36 498 ludzi wyłączonych z walki (w samej 4. Armii było 24 413
ofiar). Dla Austriaków bilans był tragiczny: 10 658 oficerów (24
generałów) i 416 116 żołnierzy dostało się do włoskiej niewoli.
Załamanie się C. i K. armii było całkowite.
Linie włoskie
osiągnęli trzej austriaccy parlamentarzyści, ale nie zostali wysłuchani.
Rząd chciał kontynuowania ofensywy, by w jak najkrótszym czasie
osiągnąć jak największy efekt polityczny i militarny, by mieć lepsze
argumenty przy stole negocjacji pokojowych.
31 października: Austriacy wycofali się z masywu Grappa. Włoska 4. Armia zajęła Feltre.
—————————————————————-
Zapraszam do zakupu książki mojego autorstwa: „Betasom. Włoska broń
podwodna w bitwie o Atlantyk (1940-1945)”! Wszystkie szczegóły
znajdziesz tutaj: http://wojna-mussoliniego.pl/?p=5897
Wystarczy zgłosić taką chęć w komentarzach lub na PW na fan page’u lub napisać na e-mail: marek.sobski@interia.eu
Książka dostępna jest także na Allegro i w księgarniach:
https://allegrolokalnie.pl/oferta/betasom-wloska-bron-podwodna-w-bitwie-o-atlantyk
https://www.stara-szuflada.pl/BETASOM-Wloska-bron-podwodna-w-bitwie-o-Atlantyk-1940-1945-Wojna-Mussoliniego-vol-1-p5261
https://odk.pl/betasom-wloska-bron-podwodna-w-bitwie-o-atlantyk-1940-1945-,42169.html