Leksykon Uzbrojenia: Fiat G.12C
Fiat G.12C:
14-miejscowy samolot pasażerski. Wolnonośny dolnopłat o metalowej konstrukcji. Kadłub miał piękny kształt zakończony wysokim usterzeniem pionowym. Podwozie z tylnym kółkiem było chowane w locie. Załogę samolotu cywilnego stanowiły 4 osoby. Prototyp został oblatany 15 września 1940. Dostawy samolotu trafiły zostały bezpośrednio do wojskowej organizacji zajmującej się koordynacją przewozów pasażerskich na działających jeszcze liniach cywilnych. Samoloty te latały z Mediolanu do Bukaresztu, Budapesztu i Tirany. Później wspomagały operacje wojskowe w Grecji i Libii. Po wojnie ocalałe egzemplarze używano do zadań kurierskich. Produkcję zakończono w 1949 roku, wyprodukowano 104 egzemplarze wszystkich wersji.
G.12 „Gondar” – był specjalną wersją dalekiego zasięgu przewidzianą do obsługi połączeń z Afryką Wschodnią.
G.12 GA – pojawiły się trzy takie maszyny, podobnie jak „Gondar” wyposażone w dodatkowe zbiorniki paliwa.
G.12 RT i G.12 RTbis – pojedyncze egzemplarze, przewidziane do wykonywania lotów w ramach współpracy na trasie Rzym-Tokio. Pierwszy miał zasięg 8000 km, drugi 9000 km.
G.12 T – podstawowa wersja wojskowa, mógł zabrać 22 żołnierzy lub odpowiadającą ich masie ilość frachtu. Głównym zadaniem tych maszyn były loty pomiędzy Włochami a Afryką Północną oraz dowóz paliwa do Libii. Pierwszy lot samolot tego typu odbył w maju 1941. Samolot potwierdził swą jakość, przez całą wojnę służył w jednostkach włoskich i Luftwaffe.
Napęd: trzy 14-cylindrowe silniki gwiazdowe Fiat A-74 RC 42 o mocy 770 KM
Prędkość maksymalna: na wysokości 4900 m – 396 km/h
Prędkość przelotowa: na wysokości 3400 m – 308 km/h
Pułap: 8000 m
Zasięg: 1740 km
Masa: 8890 kg (pusty samolot), 12 800 (maksymalna masa startowa)
Wymiary: rozpiętość: 28,6 m, długość – 20,16 m, wysokość – 4,9 m, powierzchnia skrzydeł – 113,5 m kw.
Leksykon Uzbrojenia: Wodnosamoloty, Łodzie Latające, Samoloty Rozpoznawcze i inne
Zdjęcia: 13 zdjęć Fiata G.12
