Leksykon Uzbrojenia: Fiaty G.50bis, G.51 oraz G.52
Fiat G.50bis:
W stosunku do poprzednika miał poprawioną widoczność z kabin (oszklenie boczne, składane boczne szyby) oraz jej opancerzenie, powiększono usterzenie pionowe, wprowadzono samouszczelniające się, powiększone zbiorniki paliwa (z 260 do 410 dm sześciennych) i wciągane kółko ogonowe. Zamontowano też nowsze radiostacje R.B.30. Prototyp (MM 5933) oblatano 14 września 1940. W czasie wojny powstało 450-470 egzemplarzy tego samolotu (seria 421 samolotów, 77 w zakładach CMASA?). Samoloty te były zbyt słabo uzbrojone i wyposażone w zbyt słaby silnik. Samoloty wycofano z Europy Zachodniej i rzucono do walki w basenie Morza Śródziemnego. W Afryce Północnej maszyny z tropikalnym filtrem przeciwpiaskowym trafiły do 2 i 155 Gruppo Caccia.
Do Chorwacji (dla rządu NDH) trafiło 10 tych maszyn. Po kapitulacji Włoch Niemcy przekazywali Chorwatom kolejne maszyny, latem 1944 r. NDH miał ich 20-22.
G.50bis A.S. – samoloty z filtrami wlotu powietrza do silnika i chłodnicy „Bronzavia Corbeta”. Na afrykańskich lotniskach montowano im także zaczepy bombowe.
G.50bis Assalto – zbudowano prototyp samolotu myśliwsko-bombowego. Zwiększono rozpiętość płata (+1390 mm, powierzchnia nośna – 21 m kw, masa użyteczna – 1000 kg, masa całkowita 3338 kg, prędkość maksymalna 422 km/h, prędkość lądowania 127 km/h) i zwiększono nośność zaczepów bombowych. Zamontowano dwa dodatkowe km Breda-SAFAT kal. 12,7 mm z zapasem 300 nabojów na lufę. Prototyp oblatano 3 października 1942.
G.50bis/N (Navale) – miała być to morska wersja, powstał jeden prototyp.
G.50bis T (Tuffo) – projekt bombowca nurkującego powstał na przełomie 1941/1942 r. Miał zabierać dwie bomby po 100 kg na zaczepach podskrzydłowych i jedną bombę 250 kg pod kadłubem. Mimo zapotrzebowania na ten typ samolotu projektu nigdy nie zrealizowano.
G50 O/R (Operazione Roma) – Od transatlantyku „Roma”, który przebudowywano na lotniskowiec mający w przyszłości otrzymać nazwę „Aquila”. Samolot miał być dostosowany do operowania z pokładu lotniskowca – wzmocnione wręgi, gniazda na zaczepy od katapulty, hak umożliwiający korzystanie z pokładowego systemu hamującego. W zakładach Guidolii poddano takiej przebudowie 16 G.50bis. Za budowę haka do lądowania odpowiadały zakłady mechaniczne san Giorgio z Pistoia. W kwietniu 1942 dwa pierwsze samoloty (M.M. 4963 i 6330) trafiły na testy do ośrodka badawczo-rozwojowego w Guidonii.
G.50bis A/N (Assalto Navale – Morski Samolot Szturmowy) – wariant myśliwsko-bombowy dla nieukończonych lotniskowców „Aquila” i „Sparviero”. Była to wersja docelowa włoskiego samolotu pokładowego (rozwinięcie G.50 O/R). Zastosowano samouszczelniające się zbiorniki paliwa, przez to ilość paliwa spadła do 220 litrów, co z kolei ograniczyło zasięg samolotu. Podwieszenie pod skrzydła dwóch dodatkowych zbiorników po 160 litrów zwiększyło zasięg do 800 km, lecz wówczas samolot nie mógł przenosić bomb. Od lutego 1943 samoloty zaczęto dostarczać do 160 Gruppo Autonomo CT (375, 393 i 394 Squadriglie), która miała stacjonować na „Aquili”. M.M. 6875 został ukończony w wersji dwumiejscowej. Prototyp wersji dwumiejscowej oblatano 3 października 1942. Taka miała być wersja docelowa (rozpiętość zwiększona o 1,4 m, dodany km kal. 12,7 mm z zapasem 250 nabojów i bomba 160 kg na zewnętrznych wyrzutnikach). Piloci 160 Gruppo testowali samoloty na lotnisku San Egidio w Perugii. Testowano min. katapultę Gtagnotto-Borgiacchi, zdecydowano się jednak na niemiecką katapultę Demag. G.50bis przegrał konkurencję z Re.2001. Istniejące samoloty skierowano do 160 Gruppo jako samoloty szkoleniowe, przeznaczone do nauki startu z katapulty i lądowania z użyciem aerofiniszera. Do tych celów rozważono początkowo użycie samolotów Nardi FN 305 lub Caproni Ca.164. 8 z istniejących 16 maszyn pozbawiono uzbrojenia i dodatkowego wyposażenia, przekształcając je w samoloty wstępnego szkolenia. Pozostałe 8 przeznaczonych do dalszych badań.
Napęd: silnik Fiat A.74 RC.38 o mocy 840 KM
Prędkość maksymalna: 472 km/h
Prędkość lądowania – 121 km/h
Wznoszenie: 1000 m w 58 s, 2000 m w 2 min i 10 s, 3000 m 3 min i 40 s, 4000 m 6 min i 1 s, 5000 m 7 min i 10 s, 6000 m w 7 min i 58 s
Zasięg: 1000 km
Pułap: 10 700 m
Wymiary: rozpiętość – 10,99 m, długość – 8,29 m
Masa: 2077 kg (masa własna), masa użyteczna – 439 kg, 2516 kg (maksymalna masa do startu)
Uzbrojenie: 2 km Breda-SAFAT kal. 12,7 mm
Fiat G.50A/N:
Napęd: RC.38 o mocy 840 KM
Prędkość: 473 km/h
Zasięg: 675 km
Pułap: 10 730 m
Wymiary: rozpiętość – 12,38 m, wysokość – 2,96 m, długość – 7,79 m
Masa własna: 2390 kg
Uzbrojenie: 4 km kal. 12,7 mm
Udźwig bomb: 2 x 160 kg
Fiat G.51:
Planowane rozwinięcie G.50V. Z planowanej produkcji w zakładach CMASA zrezygnowano na rzecz nowszego G.55.
Fiat G.52:
Projektowany wariant z silnikiem gwiazdowym A.75 RC.53.
Leksykon Uzbrojenia: Myśliwce Regia Aeronautica i ANR w latach 1923-1945
Zdjęcia: 12 nowych zdjęć