Kochanki Mussoliniego: Ida Dalser
IDA DALSER:
Jedną z kochanek Mussoliniego była neurotyczna Ida Dalser (1880-1937). Tą Austriaczkę Benito Mussolini zapoznał w Trydencie. (INNA WERSJA: Stanowiła ona remedium na nieudany romans z Ledą Rafanelli? – patrząc na daty raczej nie). W 1909 r. Ida otworzyła w Mediolanie salon masażu „U panny Idy – Orientalny Salon Higieny i Masażu”, miało to miejsce niebawem po ich poznaniu. Jej miłość jest czysta i bezinteresowna, dla dobra kochanka jest ona gotowa uczynić wszystko. Ściany jej mieszkania przy via Foscolo są pełne fotografii Benita. Pewnego razu Ida rzuciła się w ramiona Mussoliniego, by go ochronić przed sztyletem socjalisty, oskarżającego go o zdradę ich sprawy. Podczas jednego z wieców ucisza natomiast pewnego niezadowolonego aktywistę dwoma potężnymi policzkami. Kiedy po założeniu „Il Popolo d’Italia”, Mussolini pilnie potrzebował pieniędzy, Ida sprzedała całą swoją biżuterię oraz salon, by pomóc kochankowi. Kobieta mieszka teraz w wynajętym pokoju, Mussolini obiecuje, że niebawem zamieszkają razem. Wtedy właśnie dowiaduje się o istnieniu Racheli, postanawia zerwać kontakty z Benitem.
Mussolini pisze do niej: „Gorąco Cię proszę, nie przyspieszaj biegu wypadków, będziesz jeszcze piękna, szczęśliwa i podziwiana. Przecież wiesz, jak sprawy stoją. Skąd to zniechęcenie? Ten brak nadziei?”. Benito wynajmuje jej małe mieszkanko i zasypuje kolejnymi listami.
Kiedy dowiedział się, że zaszła w ciążę obiecał, że otoczy ją opieką. Mieli fizycznie i umysłowo upośledzonego synka o imieniu Benito Albino. Syn Mussoliniego urodził się, kiedy on sam walczył na froncie alpejskim. Gdy leżał w szpitalu po ranach odniesionych w eksplozji moździerza, zjawia się Ida i prosi by uznał syna za potomka. Przypomina też o składanej przez niego obietnicy poślubienia jej. Skołowany Benito pyta Margheritę Sarfatti cóż ma uczynić. Kochanka poradziła mu, by poślubił Rachelę, uważa, że ta „prymitywna ignorantka” i wieśniaczka w żaden sposób nie zagrozi jej jako rywalka. Pod koniec 1915 r. Mussolini poślubił Rachelę Guidi. Sam Mussolini panicznie obawiał się chorób i deformacji ciała, mimo to uznał oficjalnie chłopca za swego potomka. Przymusiła go do tego Ida, wnosząc sprawę do sądu. Mussolini uznaje Benito Albino za syna miesiąc później przed notariuszem w Mediolanie.
Gdy Benito zerwał z Idą, kobieta trafiła w końcu do szpitala psychiatrycznego. Patologicznie podejrzliwa i zazdrosna, wielokrotnie groziła Mussoliniemu śmiercią. Już w 1913 r. utrzymywała, że Benito złożył jej obietnicę małżeńską. Później zaczęła twierdzić, że ślub w istocie się odbył. Zarzekała się, że nie zdoła jej kupić za pieniądze, jakie łożył na wychowanie i utrzymanie dziecka (Benito płaci alimenty wysokości 200 lirów miesięcznie). W urzędach przedstawia się jako pani Mussolini, co pomogło jej otrzymać niewielki miesięczny zasiłek z merostwa w Mediolanie. Gdy Mussolini pracował w „Popolo di Italia”, miała zwyczaj stawać z synem, wątłym chłopcem z wielką głową, pod oknami redakcji i krzyczeć, by zszedł na dół, jeśli się odważy. Pewnego dnia (gdy Benito Albino był jeszcze niemowlęciem) Benito nie wytrzymał, zjawił się w oknie z pistoletem w dłoni i zaczął jej grozić. Mussoliniego musieli obezwładnić jego współpracownicy. Idę natomiast odprowadzono na komisariat, tam policja długo ją przesłuchiwała i próbowała zniechęcić do recydywy.
W końcu, w latach gdy Mussolini był u władzy, Ida podłożyła ogień pod hotelem „Bristol” w Tarencie, krzycząc przy tym, że jest żoną Mussoliniego. Zmarła w szpitalu psychiatrycznym w Wenecji w 1937 r. (1935?). Na mocy orzeczenia lekarskiego kazał ją tam umieścić Mussolini. Na ścianie pomieszczenia, gdzie była przetrzymywana, wyryła imię człowieka z którym znajomości zawdzięczała swoje cierpienie. Benito Albino trafił do sierocińca, tam przyspieszono jego adopcję. W czasie wojny został wysłany do dalekich Chin. W końcu jednak znalazł się w przytułku dla chorych psychicznie, gdzie zmarł w 1942 r. (Można wyczytać także, że chłopak umarł w Mediolanie, ale już podróż do Chin brzmi zgoła sensacyjnie, a co dopiero powrót chorego człowieka do Włoch?).
Artykuł: Kochanki Mussoliniego
Zdjęcia: 4 zdjęcia Idy Dalser
