Clara Petacci: Kim była Claretta?
I. Kim była Claretta?
Na wstępie warto zauważyć, że Claretta i Marcello (1910-1945, brat Clary) Petacci mogli być brytyjskimi agentami lub przynajmniej pośrednikami. Taką tezę przedstawia syn Marcello – Ferdinando. Marcello nim został rozstrzelany w Dongo (zobacz Śmierć Benito Mussoliniego) poprosił o spowiedź. Księdzu wyznał, że był angielskim współpracownikiem o pseudonimie „Fosco”. Poprosił spowiednika by powiedział o tym komunistom, którzy mogli to sprawdzić. Dowodzący akcją „Valerio” kazał zgładzić Marcello, utrzymując przy tym, że jest to Vittorio Mussolini! Dlatego też Clara miała zginąć w owym pamiętnym kwietniu 1945. Dość powiedzieć, że pamiętniki pani Petacci dotyczące okresu po 1938 r. są nadal utajnione. W 1956 r. rodzina Petacci przed sądem domagała się od państwa włoskiego zwrotu pamiętników Claretty. Oświadczenie prokuratora brzmiało: „Dokumenty te są tak ważne, że ich rozpowszechnianie mogłoby zaszkodzić dobrym stosunkom dyplomatycznym z innymi narodami”. Korespondencja między Clarą a Benem uległa zdziesiątkowaniu, choć obowiązkiem państwa włoskiego było ją chronić. Czy treść pamiętników mogła być manipulacją inspirowaną z zewnątrz? Czy przetrwała tylko ta najmniej szkodliwa ich część, albo ta najbardziej dla polityków wygodna? Tego nie wiemy. Czy jest możliwym z pamięci odtworzyć taką masę informacji, jak czyni to Clara? Nie bacząc na to, szeroko posługuję się cytatami z „Pamiętników”, w tym i innych artykułach. Ciężko bowiem o lepsze świadectwo codziennego życia Benito Mussoliniego.
Urodzona 28 lutego 1912 w Rzymie w rodzinie lekarzy z dzielnicy Lungotevere. Była córką Francesco Saverio (1883-1970), osobistego lekarza Achille Rattiego – późniejszego Piusa XI. Z jego usług korzystał niemal cały korpus dyplomatyczny przy Stolicy Apostolskiej. Jej matka Giuseppina Persichetti (1888-1962) pochodziła z zamożnej mieszczańskiej rodziny rzymskiej. Giuseppina była kobietą o wielkiej ambicji. Clara była młodsza od Duce o 29 lat. Miała młodszą siostrę Mimi oraz brata Mercelego.
Ich rodzinna posiadłość znajdowała na Via Nomentana, podobnie jak Villa Torlonia – rezydencja Mussoliniego i jego rodziny. Codziennie obserwuje jak Duce przychodzi na obiad, kiedy wychodzi, jak spaceruje po parku.
Była brunetką o niskim głosie i zielonych oczach. Barwna i żywiołowa kobieta. Smukła, wyższa od Mussoliniego. Posiadała niecodzienną urodę. Miała długie, zgrabne nogi i duże piersi, co Benito uwielbiał. Jej głos był zachrypnięty (pozostałość po ciężkiej chorobie gardła, którą przeszła w dzieciństwie), a zęby drobne i szeroko rozstawione. Aby to ukryć, nauczyła się uśmiechać tylko lekko rozchylając usta. Była hipochondryczką, osobą sentymentalną. Była uzależniona od czekolady, ku rozpaczy matki było to jej niemal jedyne pożywienie. Była niezbyt pilną i dość bezwolną uczennicą. Naukę zakończyła na gimnazjum. Od nauki wolała muzykę – skrzypce i fortepian. Uwielbiała Leopardiego i Chopina.
Marzyła o bogactwie, wpływach i byciu kimś. Rachela Mussolini opowiada, że znała jej synów Vittoria i Bruna, spotkali się w wytwornej cukierni „Rosatti”. Chciała zostać aktorką i prosiła synów Duce o pomoc. Próbowała ponoć nawet uwieść jednego z nich, co skończyło się porażką.
Jako młoda dziewczyna spała ze zdjęciem Mussoliniego pod poduszką. Torty swojej matki dekorowała zaś pisząc na nich słowo „Dux” (wódz). Już w wieku dziesięciu lat mała Claretta poszła z matką powitać Mussoliniego na Piazza del Quirinale, po tym jak w październiku 1922 król powierzył mu funkcję premiera.
Ich związek podziałał na zbiorową wyobraźnię i stał się pożywką dla plotek. Clara była żoną oficera włoskiego lotnictwa Riccardo Federici (1904-1972), z którym wzięła rozwód 29 grudnia 1941 na Węgrzech, państwo włoskie rozwodów wówczas nie udzielało. By usunąć go z drogi, Mussolini wysłał pana Federici do Japonii. 7 listopada 1937 sam Riccardo napisał do Duce list w tej sprawie, prosząc o wysłanie za granicę, gdyż nie może w spokoju pełnić swoich obowiązków oficera. Abstrahując od romansu z Mussolinim, związek Riccardo i Clary był daleki od ideału.
CDN.
Artykuł: Clara Petacci i klan Petacci (w linku dodatkowo bibliografia)