Wojna Mussoliniego

La guerra di Mussolini

RSS Feed
  • Home
  • Od Autora
  • Publikacje
  • FRONTY
    • Afryka Północna – „Heia Safari”
    • Morze Śródziemne – „Mare Nostrum”
    • Wojna na Bałkanach 1939-1945
    • Kampania Włoska – „Guerra E’ Finita?”
    • Front Wschodni – „Contro il Bolscevismo!”
    • Sommergibili na Atlantyku
    • Etiopia 1935-1936 – Brudna wojna Mussoliniego
  • Armia Włoska
    • 26 Dywizja Piechoty „Assietta”
    • 4 Dywizja Alpejska „Monte Rosa”
    • 54 Dywizja Piechoty „Napoli”
    • 4 Dywizja Piechoty „Livorno”
    • Włosi w Waffen-SS
    • Organizacja Obrony Sycylii
    • Esercito Nazionale Repubblicano(ENR):
    • Aeronautica Nazionale Repubblicana
    • Jednostki Włoskiej Kawalerii
    • 132 Dywizja Pancerna „Ariete”
    • 101 Dywizja Zmotoryzowana „Trieste”
    • Armia Pancerna “Afrika” w bitwie pod El-Alamein
    • M.V.A.C. i inne organizacje współpracujące z Włochami na Bałkanach
    • Doktryna
    • 1. Dywizja Piechoty (Górska) „Superga”
    • 6. Dywizja Alpejska „Alpi Graie”
    • 1° Battaglione Paracadutisti Carabinieri Reali
    • 185. Divisione Paracadutisti „Folgore”
    • 1ª Divisione libica „Sibelle”
    • 2ª Divisione libica „Pescatori”:
    • Raggruppamento sahariano „Maletti”
    • 4. Divisione CC.NN. „3 Gennaio”
    • Początek wojsk spadochronowych – Fanti dell’Aria
    • Koszty wojny w Hiszpanii
  • Leksykon Uzbrojenia
    • Myśliwce Regia Aeronautica i ANR w latach 1923-1945
    • BIBLIOGRAFIA – lotnictwo włoskie
    • Wodnosamoloty, Łodzie Latające, Samoloty Rozpoznawcze i inne
    • Bombowce i samoloty szturmowe Regia Aeronautica
    • Samoloty obcej produkcji w Regia Aeronautica
    • Okręty podwodne typu Marcello
    • Pierwszy włoski Blenheim
    • Czołgi średnie
  • Osoby
    • Italo Balbo
    • Bibliografia dla działu Osoby
    • Giovanni Messe
    • Rodolfo Graziani
    • Pietro Badoglio
    • Galeazzo Ciano
    • Dino Grandi
    • Gabriele D’Annunzio
    • Roberto Farinacci
    • Ugo Cavallero
    • Alfredo Rocco
    • Giovanni Gentile
    • Giuseppe Bottai
    • Arconovaldo Bonaccorsi
    • Pietro Maletti
    • Emilio Faldella
    • Mario Roatta
    • Annibale Bergonzoli
    • Emilio De Bono
  • Benito Mussolini
    • Spotkanie z Hitlerem – Rastenburg IX.1943
    • Konferencja z Hitlerem, Feltre 19.VII.1943
    • Duce porwany… Duce wolny!
    • Więzień Gargnano
    • Śmierć dyktatora
    • Ostatnie spotkanie dyktatorów
    • Rodzina Mussolini
    • Benito Mussolini – cytaty
    • Dzieciństwo i młodość
    • Kochanki Mussoliniego
    • Socjalistyczny dziennikarz Benito Mussolini
    • W alpejskich okopach
    • Clara Petacci i klan Petacci
    • Benito Mussolini – osobowość
    • Benito Mussolini i Adolf Hitler – trudna przyjaźń dyktatorów
  • Włochy Mussoliniego
    • Antyfaszyzm
    • Polityka wewnętrzna Repubblica Sociale Italiana
    • Squadristi, manganello i olej rycynowy
    • Polityka wewnętrzna faszystowskich Włoch – lata dwudzieste
    • Sport w faszystowskich Włoszech
    • Doktryna faszyzmu
  • Zdjęcia
    • Afryka Północna
    • Morze Śródziemne
    • Wojna na Bałkanach
    • Italo Balbo
    • Rodolfo Graziani
    • Pietro Badoglio
    • 29 Dywizja Grenadierów Waffen-SS
    • Galeazzo Ciano
    • Kampania Włoska
    • Aeronautica Nazionale Repubblicana
    • Spotkania Dyktatorów
    • uwięzienie i uwolnienie Mussoliniego
    • Repubblica Sociale Italiana
    • Rodzina Mussolini
    • Front Wschodni
    • Giovanni Messe
    • Dino Grandi
    • Myśliwce Regia Aeronautica
    • Gabriele D’Annunzio
    • Wodnosamoloty, Łodzie Latające, Samoloty Rozpoznawcze
    • Początki faszyzmu
    • Bombowce i samoloty szturmowe Regia Aeronautica
    • Roberto Farinacci
    • Ugo Cavallero
    • Alfredo Rocco
    • Giovanni Gentile
    • Giuseppe Bottai
    • Benito Mussolini: dzieciństwo – I Wojna Światowa
    • Kochanki Mussoliniego
    • Włochy Mussoliniego na zdjęciach
    • Włoskie czołgi eksperymentalne
    • Czołgi ciężkie (carri armati pesanti)
    • Czołgi lekkie (carri armati leggeri)
    • Samochody pancerne (Autoblindi)
    • Żołnierze włoscy
    • Inwazja na Etiopię 1935-1936 r.
    • Corpo Aereo Italiano
    • Hiszpania 1936-1939
    • Benito Mussolini
    • Wielka Wojna na morzu
    • Ascari del Cielo
    • Betasom 1940-1945
  • Mapy, Struktury…
    • Afryka Północna
    • Front Wschodni
    • Armia Włoska
      • 28 Dywizja Piechoty „Aosta”
  • Filmy z YouTube
  • KINO
  • Linki
pinflix yespornplease porncuze.com porn800.me porn600.me tube300.me tube100.me watchfreepornsex.com
  • Wojna Mussoliniego
  •   » zdjęcie dnia
  •   » Początki włoskiej broni pancernej
gru
22

Początki włoskiej broni pancernej

Efektowne ujęcie Fiata 2000. Kontynuujemy wątek rozwoju włoskiej broni pancernej (chociaż akcenty świąteczne też są w planie).

Latem 1918 r. z dostępnych wozów (Fiat 2000 i trzy Renault FT) powstała Sezione speciale carri armati (specjalna sekcja czołgów, część literatury nie wymienia tego etapu rozwoju włoskich wojsk pancernych), pododdział czołgów przemianowano następnie na Reparto speciale di marcia carri d’assalto (oddział pojazdów specjalnych szturmowych). Był to oddział doświadczalny i szkoleniowy. W grudniu 1918 r. sformowano w Turynie Batteria autonoma carri d’assalto (samodzielna bateria artylerii szturmowej), jej wyposażenie stanowiły nadal trzy czołgi Reanult oraz pojedynczy Fiat 2000 (i Schneider M16?). W jednostce służyło dwóch oficerów i 17 szeregowych. Obowiązywały wzorce francuskie, czołgi miały być podporządkowane artylerii, zajęcia szkoleniowe prowadził francuski oficer kpt. de Rebaud.

1 listopada 1918 włoski korpus transportowy liczył 3000 oficerów, 115 000 żołnierzy, 32 000 samochodów (głownie ciężarówki Fiata) oraz 6000 motocykli. W 1919 r. sformowano centralny dyrektoriat korpusu transportowego oraz 10 centrów, przydzielonych każdemu sztabowi armii lub korpusu.

W lutym 1919 r. Batteria autonoma carri d’assalto została wysłana do Libii. Powróciła stamtąd do Werony, by ostatecznie znaleźć swoje miejsce w Rzymie. Jeden z Renault FT został przebudowany na samobieżną haubicę, pozostałe dwa czołgi FT oraz Fiata 2000 skierowano do Nettuno, a potem do koszar 13. Pułku Artylerii w Rzymie. 21 listopada 1919 utworzono nową jednostkę – Compagnia autonoma carri armati (samodzielna kompania czołgów). Kompania stacjonowała w rzymskich koszarach San Lorenzo.

W maju 1920 r. wozy Renault FT skierowano do Szkoły Artylerii w Nettuno. Powstała tam jednostka szkolna Scuola di condotta carri d’assalto, gdzie miano szkolić przyszłe kadry broni pancernej. W czerwcu tego roku Esercito otrzymało pierwszy seryjny egzemplarz Fiata 2000. Od razu rozpoczęto formowanie Gruppo carri armati (dywizjon czołgów), jednostkę podzielono na squadriglie (eskadry). Taką samą organizację miało… włoskie lotnictwo.

W 1921 r. Sztab Generalny zadecydował o przyporządkowaniu czołgów piechocie. Personel broni pancernej otrzymał nowy emblemat noszony na hełmach – karabin skrzyżowany z lufą armatnią. Natomiast przy stopniach miano dopisać „specialita carri armati” (specjalność czołgi). Szkoleniem nadal zajmowało się dowództwo artylerii.

  • Posted on 22 grudnia, 2014
  • Posted by admin
  • No Comment »
  • Filed under: zdjęcie dnia
  • Tags: Początki włoskiej broni pancernej, rozwój włoskiej broni pancernej, włoska broń pancerna

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.

REKLAMA
Wojna Mussoliniego All Rights Reserved.
Kontakt poczta@wojna-mussoliniego.pl
Designed & Developed by Carla Izumi Bamford
Powered by Wordpress
Go back to top