Gianfranco Gazzana Priaroggia (cz.1)
Pokład okrętu podwodnego „Tazzoli” po jego powrocie do Bordeaux, na pierwszym planie widoczne dwie legendy włoskiej broni podwodnej, z lewej Carlo Fecia di Cossato, z prawej Gianfranco Gazzana Priaroggia. Zapraszam na fragment powstającej biografii tego drugiego.
Gianfranco Gazzana Priaroggia jako dowódca „Archimede” i „Da Vinci” odbył 10 patroli podczas których zatopił 11 statków o łącznym tonażu 90 601 BRT. Dzięki tym sukcesom Piaroggia zajął pierwsze miejsce pośród włoskich asów. Przez podwładnych był nazywany „Ursus atlanticus”.
Przyszły bohater Regia Marina przyszedł na świat 30 sierpnia 1912 r. w Mediolanie. Jego rodzicami byli prawnik N.H. Vittorio i N.D. Maria dei Marchesi Cavriani, obydwoje pochodzili z Novi Ligure. Gianfranco wraz ze swoją rodziną przemieszczał się po Ligurii, podczas Wielkiej Wojny mieszkając w Chiavari, od 1920 r. w Genui, a od 1941 r. w Rapallo. Bliskość morza spowodowała jego zainteresowanie flotą i wpłynęła na decyzję o podjęciu służby w Regia Marina.
W 1931 r. wstąpił do Accademia Navale w Livorno. Brał udział w rejsach szkoleniowych, w 1931 r. na pokładzie żaglowca „Amerigo Vespucci”, a w 1932 r. na innym żaglowcu – „Cristoforo Colombo”. W 1934 r. mianowany aspirante guardiamarina, a 20 stycznia 1935 r. guardiamarina (ppor. mar.). Jego pierwszym przydziałem był ciężki krążownik „Trento”, a na początku 1936 r. bliźniaczy „Trieste”. 16 stycznia 1936 Priaroggia otrzymał awans do stopnia sottotenente di vascello (por. mar.). Kilka miesięcy później związał swój los z bronią podwodną.
W krótkim czteroletnim okresie pełnił różne odpowiedzialne funkcje na pokładach okrętów podwodnych; „Millelire”, z którym wziął udział w jednej misji podczas hiszpańskiej wojny domowej, „Scirè”, Balilla” i „Malachite”. Za wspomnianą misję bojową otrzymał od rządu hiszpańskiego „Medalla del Alzamiento”. 22 stycznia 1940 Priaroggia otrzymał awans do stopnia tenente di vascello (kap. mar.), wówczas także skierowano go w roli drugiego oficera na pokład okrętu „Durbo”. Po przystąpieniu Włoch do wojny został „drugim” na pokładzie „Malachite”, a następnie, 11 lutego 1941, na „Tazzolim”, którym dowodziła kolejna legenda Regia Marina – capitano di corvetta Carlo Fecia di Cossato.
„Tazzoli” był wówczas przydzielony do Atlantyckiej bazy włoskiej floty podwodnej w Bordeaux (Betasom). Priaroggia wziął udział w czterech patrolach tego okrętu, podczas których zatopiono 10 statków handlowych o łącznym tonażu 54.362 ton. Doświadczenie zdobyte wówczas u boku Fecia di Cossato z pewnością zaprocentowało w późniejszym okresie kariery Priaroggi. W końcu 21 lutego 1942 objął samodzielne dowodzenie okrętem „Archimede”, także operującym z Betasom. Był to jeden z sommergibili, które przedarły się z Massauy, czerwonomorskiego portu w Włoskiej Afryce Wschodniej. Do Francji „Archimede” dotarł w maju 1941 r. (CDN.)
