„Niobe” rozbrojony i zatopiony
Działo przeciwlotnicze 76/40 (76 mm), podobne znajdowały się na tankowcu „Niobe”, ostatnia część jego historii poniżej. [źródło obrazka: http://www.museofortemarghera.it/]
W związku z uszkodzeniem „Niobe” dostał on rozkaz przejścia do Massauy, Assab opuszczono 5 stycznia 1941. W głównej bazie Regia Marina zadecydowano o zdjęciu z pokładu jego dział 76 mm, które miały wzmocnić obronę przeciwlotniczą portu. Postanowiono utworzyć z nich baterię „Ma. 596” (ogółem cztery działa 76/40), usytuowaną w pobliżu miasta w Otummulu, naprzeciwko starego lotniska i z widokiem na morze. Nowa pozycja wzmocniła istniejące już baterie w Forte Vittoria i Abedercar, które znajdowały się z jej lewej strony, w końcu przyjęła nazwę „Niobe” i została wzmocniona załogą tankowca.
Tymczasem wiosną 1941 r. stawało się jasnym, że upadek włoskich kolonii w tym rejonie świata jest już tylko kwestią czasu. Dowodzący Regia Marina na Morzu Czerwonym contrammiraglio Mario Bonetti zadecydował o ewakuacji części jednostek do Francji lub Japonii, niszczyciele miały zginąć w walce, a flota handlowa i część jednostek pomocniczych miały posłużyć do zablokowania portu w Massaua. „Niobe” znalazł się wśród siedmiu jednostek (w kolejności: „Alberto Treves”, „Niobe”, „Vesuvio”, „Frauenfels”, „Brenta”, „Colombo” i „Liebenfels”), które miały zablokować największe, południowe, wejście do portu. Nim jednak dokonał się jego smutny los, „Niobe” przeprowadził jeszcze ostatnią misję, zgodną z jego przeznaczeniem, przewiózł z Assabu do Massauy resztki paliwa dla niszczycieli, które miały wyruszyć na samobójczy rajd na Port Sudan.
Między 2 a 8 kwietnia 1941 (być może 8., w dniu upadku Massauy) „Niobe” został zatopiony w linii wraz z pozostałymi jednostkami, spoczął między parowcami „Alberto Treves” (od dziobu) i „Vesuvio” (od rufy). Marynarze obsadzający baterię „Niobe” zakończyli swoją wojenną przygodę 7 kwietnia, wówczas jeden z brytyjskich czołgów zmusił ich do poddania. Załoga tankowca trafiła do dużego obozu jenieckiego w Zonderwater w Afryce Południowej. Po kilku latach przeniesiono ich do Indii, do obozu znajdującego się w pobliżu Bhopal, gdzie spędzili około pół roku przed samym końcem wojny. Ocalali powrócili do Włoch w styczniu 1946 r. Niedługo po zakończeniu wojny wydobyto wrak „Niobe” i złomowano.