Wymiana w Mersin
Statek szpitalny „Gradisca” sfotografowany przez samolot rozpoznania morskiego Regia Aeronautica. Najpierw trzeba skończyć Morze Czerwone, ale myślę, że włoskie statki szpitalne są ciekawą propozycją na kolejny temat morski… Ostatni wpis o losach załogi niszczyciela „Battisti”.
W czerwcu 1942 r. Włochy i rząd Zjednoczonego Królestwa, za pośrednictwem Turcji, rozpoczęły negocjacje na temat wymiany jeńców. W zamian za uwolnienie 838 jeńców brytyjskich, australijskich i południowoafrykańskich będących w rękach Osi, Wielka Brytania zaoferowało zwolnienie Niemców i Włochów internowanych w Arabii Saudyjskiej, w tym załogi niszczycieli „Battisti”, „Tigre”, „Pantera” i „Manin”, marynarzy niemieckich i włoskich cywili, którzy schronili się tam po upadku Włoskiej Afryki Wschodniej. Tych ludzi wytypował sam rząd Arabii, wtedy jeszcze bardzo ubogiego kraju, który z radością pozbyłby się kłopotliwych „gąb do wykarmienia”, które dodatkowo trzeba było zakwaterować i leczyć do końca wojny. Brytyjczykom nie uśmiechało się zwrócenie przeciwnikowi setek wykwalifikowanych marynarzy, którzy ponownie mogli zasilić szeregi Regia Marina, ale obawiali się także pozostawania ich na swoich dalekich tyłach, w pobliżu linii komunikacyjnych pomiędzy Egiptem i Indiami.
Wymianę internowanych na jeńców zaproponował w czerwcu 1942 r. rząd turecki, na co skwapliwie przystali Arabowie. Brytyjczycy zaakceptowali propozycję 11 października 1942, a rząd włoski 22 stycznia 1943 r. Wymiany dokonano 20 i 21 marca 1943 w tureckim porcie Mersin, gdzie 788 internowanych obywateli Niemiec i Włoch przewiózł brytyjski parowiec „Talma” (na jego pokład weszli w Dżudda). Równocześnie do Mersin dotarł włoski statek szpitalny „Gradisca”, z 838 jeńcami na pokładzie. Za pomocą barek statki wymieniły swój żywy ładunek. Wymiana była złamaniem Konwencji Genewskiej z 1929 r., której art. 74 stanowił, że wymieniani więźniowie nie mogą być w czynnej służbie wojskowej. Ludzie z włoskich okrętów znowu trafili do walki, min. były dowódca „Battisti” capitano di corvetta Riccardo Papino, który objął dowodzenie torpedowcem „Lince” i z nim zginął, 28 sierpnia 1943 storpedowany przez brytyjski okręt podwodny „Ultor”.