Wojna tubylców
Erytrejska kawaleria. Kontynuujemy wątek Afryki Wschodniej z jej niesamowitym kolorytem.
W międzyczasie w Barentu, 65 km na północ od Agordat, 2. Dywizja Kolonialna Bergonziego walczyła z hinduską 5. DP. 1 lutego 1941 Erytrejczycy przeszli do kontrataku i odrzucili przeciwnika. Jednak ewakuacja Agordat oznaczało odsłonięcie prawej flanki dywizji. Nocą Bergonzi zarządził odwrót, także zostawiając rannych i chorych na łaskę przeciwnika.
W odległości kilku mil (mila = 1,6 km) na południe 1. Brygada Kolonialna Col. Postiglione, wycofywała się wzdłuż drogi Um Hagar – Asmara, próbowała być zawsze o krok przed ścigającymi ją Francuzami i Sudańczykami. 170 km na południe od Barentu 4. Brygada Kolonialna Polveriniego cofała się z Metemma do Gondaru. Na południu jego flankę osłaniały Gruppi Bande Frontiere, złożone z Etiopczyków z rejonu Godżam.
23 stycznia, 560 km na zachód od Addis Abeby, nad rzeką Baro, 3. Bande Gruppo (Magg. Praga) stracił miejscowość Jokau. Atakowali plemienni wojownicy Nuer (https://en.wikipedia.org/wiki/Nuer_people) prowadzeni przez brytyjskich oficerów. Dwa dni później nad rzeką Gilo, 65 km na południe, zwiadowcy Pragi dostrzegli wielką grupę wojowników plemienia Anuak (https://en.wikipedia.org/wiki/Anuak_people), także dowodzonych przez Brytyjczyków. Tym razem to walczący po włoskiej stronie tubylcy wzięli górę, rozpędzając przeciwnika. 25 stycznia 2. Bande Gruppo (Magg. Gobatto) w rejonie Eribo powstrzymali Sudańczyków służących w British Army.
Do tej chwili uderzenie na Erytreę prowadzono z kierunku Chartumu, niedługo, zgodnie z oczekiwaniami księcia Aosta, rozpoczął się też atak w oparciu o Port Sudan. 28 stycznia włoska policja celna, która najczęściej zajmowała się chwytaniem szmuglerów, walczyła jako piechota w rejonie Karora w pobliżu północnej granicy Erytrei. Przeciwnikiem były roje tubylców z plemienia Beja (https://en.wikipedia.org/wiki/Beja_people), także ich podburzyli i prowadzili do walki Brytyjczycy. Następnego dnia włoskie samoloty dostrzegły kolumnę brytyjskich pojazdów, które zakopały się w miękkim piachu, ostrzelały je z broni maszynowej. Wobec zagrożenia Frusci wysłał w ten rejon 5. i 44. Brygadę Kolonialną. Niebawem Aosta wysłał Frusciemu z rejonu Szoa (Shoa) 6. i 11. Brygadę Kolonialną.