Dalsze straty 150. Gruppo nad Grecją
Efektowne ujęcie dwóch Fiatów CR.42 z 363. Squadriglia, 150. Gruppo C.T. w locie nad górami. Wracamy do historii 53. Stormo C.T.
28 listopada 1940 doszło do kolejnego starcia z udziałem pilotów 150. Gruppo. Sześć „Gladiatorów” II z Flight „A” 80. Sqn., prowadzonych przez Flt Lt E.G. „Tap” Jones, starło się z pięcioma CR.42 z 364. Sq. i pięcioma z 365. Sq. nad Dalvinakion. W powietrzu zderzyły się „Falco” Serg. Corrado Mignani z 364. Sq. i „Gladiator” N5812 Flg Off H.U. Sykes, co dla obu pilotów skończyło się śmiercią. W walce jaka się wywiązała Flt Lt Jones na N5816 zgłosił strącenie dwóch Fiatów, nim grad kul rozbił jego panel instrumentów. Jones został ranny w szyję, pomimo to doprowadził swój postrzelany myśliwiec na lotnisko Trikkala, eskortował go wówczas N5776 Sgt Don S. Gregory. Cieżko uszkodzone zostały także inne „Gladiatory”: N5854 (Flg Off H.D. Wanklyn Flower), N5788 (Flg Off W.B. Price-Owen) i N5786 (Flg Off F.W. Hosken).
Poza myśliwcem Mignaniego, 150. Gruppo utracił w tej walce maszynę Serg. Achille Pacini z 364. Sq., pilot skakał ze spadochronem, a także „Falco” asa z pięcioma zwycięstwami, dowódcy 365. Sq., Cap. Giorgio Graffer, który stracił życie. Graffer jest oceniany jako pilot wybitny, pośmiertnie otrzymał Medaglia d’Oro al Valor Militare, w chwili śmierci miał 28 lat. Uszkodzone zostały ponadto CR.42 Maresciallo Guglielmo Bacci z 364. Sq. i Sergente Bruno Zotti z 365. Sq., obaj piloci zostali ranni. Włosi rościli sobie strącenie czterech „Gladiatorów”, jednak fakty były bezlitosne, w dwa dni 150. Gruppo stracił dowódców dwóch eskadr.
Tego samego dnia napłynęła także dobra wiadomość, CR.42 z 150. Gruppo zgłosił prawdopodobne strącenie „Blenheim’a” I nad Koritza. 84. Sqn. RAF faktycznie stracił bombowiec L1385, pilot Plt Off D.R. Bird i jego załoga dostali się do niewoli. Aczkolwiek strącenie tej maszyny najprawdopodobniej zapisał jednak Fiat G.50 z 24. Gruppo.
2 grudnia 10 CR.42 z 150. Gruppo (sześć z 365. Sq. i cztery z 364. Sq.) przechwyciło dziewięć „Blenheim” I z 211. Sqn. RAF, które właśnie zbombardowały lotnisko Valona. Maszyny brytyjskie odniosły tylko niewielkie szkody, Sqn Ldr Gordon-Finlayson raportował stratę anteny radiowej i przejście jednej z kul przez hełm lotniczy Flt Lt George B. Doudney. Następnego dnia 18 CR.42 z 363. Sqn. i 160. Gruppo zmierzyło się z sześcioma PZL z 23. Mira, do walki doszło na południowy zachód od Moschopoles. W walce zginął grecki pilot Anthyposminagos Constantine (Konstantinos?) Tsitsas. Dziesięć maszyn 363. Sq., które do walki prowadził Cap. Mariotti, zgłosiło strącenie wraz z 393. Sq. dwóch PZL.
15 CR.42 z 150. Gruppo, dowodzonych przez Ten. Col. Rolando Pratelli, walczyło u boku 10 Fiatów G.50 z 154. Gruppo w bitwie powietrznej nad Tepeleni 4 grudnia. Ich przeciwnikami było 14 „Gladiatorów” II z 80. i 112. Sqn. RAF, formację prowadził Sqn. Ldr. Hickey. Włosi stracili dwa CR.42 pilotowane przez Ten. Alberto Triolo i Sottoten. Carlo Penna, obaj piloci z 364. Sq. zostali zabici. Pięć kolejnych Fiatów wracało do Valony z uszkodzeniami.
Kolejnego dnia 364. Sq. podjęła nieudaną próbę przechwycenia trzech „Blenheim” I z 30. Sqn. w pobliżu Sarandy. Pilotom 150. Gruppo lepiej poszło 7 grudnia, wówczas pięć CR.42 z 365. Sq. zmierzyło się z trzema „Blenheim” I z 84. Sqn. nad Valoną. Natychmiast strącono bombowce L8455 pilotowany przez Flt Lt L.P. Cattell i L8457 Sgt M. P. Cazalet. Z obu załóg ocalał tylko strzelec z drugiej maszyny, Sgt C.R. Foster dostał się do niewoli. Trzeci bombowiec przyjął tylko pojedynczą serię wystrzeloną z jednego z „Falco”, L1381/A Flg Off Ken Linton rozbił się na południe od Sarandy, samolot skreślono ze stanu. CR.42 miały teraz zamiar urządzić podobną masakrę trójce „Blenheim’ów” I z 211. Sqn., prowadzonych przez Flt Lt G.D. Jones, ale te zrzuciły bomby na cel i czym prędzej oddaliły się od zagrożenia.