Wojna Mussoliniego

La guerra di Mussolini

RSS Feed
  • Home
  • Od Autora
  • Publikacje
  • FRONTY
    • Afryka Północna – „Heia Safari”
    • Morze Śródziemne – „Mare Nostrum”
    • Wojna na Bałkanach 1939-1945
    • Kampania Włoska – „Guerra E’ Finita?”
    • Front Wschodni – „Contro il Bolscevismo!”
    • Sommergibili na Atlantyku
    • Etiopia 1935-1936 – Brudna wojna Mussoliniego
  • Armia Włoska
    • 26 Dywizja Piechoty „Assietta”
    • 4 Dywizja Alpejska „Monte Rosa”
    • 54 Dywizja Piechoty „Napoli”
    • 4 Dywizja Piechoty „Livorno”
    • Włosi w Waffen-SS
    • Organizacja Obrony Sycylii
    • Esercito Nazionale Repubblicano(ENR):
    • Aeronautica Nazionale Repubblicana
    • Jednostki Włoskiej Kawalerii
    • 132 Dywizja Pancerna „Ariete”
    • 101 Dywizja Zmotoryzowana „Trieste”
    • Armia Pancerna “Afrika” w bitwie pod El-Alamein
    • M.V.A.C. i inne organizacje współpracujące z Włochami na Bałkanach
    • Doktryna
    • 1. Dywizja Piechoty (Górska) „Superga”
    • 6. Dywizja Alpejska „Alpi Graie”
    • 1° Battaglione Paracadutisti Carabinieri Reali
    • 185. Divisione Paracadutisti „Folgore”
    • 1ª Divisione libica „Sibelle”
    • 2ª Divisione libica „Pescatori”:
    • Raggruppamento sahariano „Maletti”
    • 4. Divisione CC.NN. „3 Gennaio”
    • Początek wojsk spadochronowych – Fanti dell’Aria
    • Koszty wojny w Hiszpanii
  • Leksykon Uzbrojenia
    • Myśliwce Regia Aeronautica i ANR w latach 1923-1945
    • BIBLIOGRAFIA – lotnictwo włoskie
    • Wodnosamoloty, Łodzie Latające, Samoloty Rozpoznawcze i inne
    • Bombowce i samoloty szturmowe Regia Aeronautica
    • Samoloty obcej produkcji w Regia Aeronautica
    • Okręty podwodne typu Marcello
    • Pierwszy włoski Blenheim
    • Czołgi średnie
  • Osoby
    • Italo Balbo
    • Bibliografia dla działu Osoby
    • Giovanni Messe
    • Rodolfo Graziani
    • Pietro Badoglio
    • Galeazzo Ciano
    • Dino Grandi
    • Gabriele D’Annunzio
    • Roberto Farinacci
    • Ugo Cavallero
    • Alfredo Rocco
    • Giovanni Gentile
    • Giuseppe Bottai
    • Arconovaldo Bonaccorsi
    • Pietro Maletti
    • Emilio Faldella
    • Mario Roatta
    • Annibale Bergonzoli
    • Emilio De Bono
  • Benito Mussolini
    • Spotkanie z Hitlerem – Rastenburg IX.1943
    • Konferencja z Hitlerem, Feltre 19.VII.1943
    • Duce porwany… Duce wolny!
    • Więzień Gargnano
    • Śmierć dyktatora
    • Ostatnie spotkanie dyktatorów
    • Rodzina Mussolini
    • Benito Mussolini – cytaty
    • Dzieciństwo i młodość
    • Kochanki Mussoliniego
    • Socjalistyczny dziennikarz Benito Mussolini
    • W alpejskich okopach
    • Clara Petacci i klan Petacci
    • Benito Mussolini – osobowość
    • Benito Mussolini i Adolf Hitler – trudna przyjaźń dyktatorów
  • Włochy Mussoliniego
    • Antyfaszyzm
    • Polityka wewnętrzna Repubblica Sociale Italiana
    • Squadristi, manganello i olej rycynowy
    • Polityka wewnętrzna faszystowskich Włoch – lata dwudzieste
    • Sport w faszystowskich Włoszech
    • Doktryna faszyzmu
  • Zdjęcia
    • Afryka Północna
    • Morze Śródziemne
    • Wojna na Bałkanach
    • Italo Balbo
    • Rodolfo Graziani
    • Pietro Badoglio
    • 29 Dywizja Grenadierów Waffen-SS
    • Galeazzo Ciano
    • Kampania Włoska
    • Aeronautica Nazionale Repubblicana
    • Spotkania Dyktatorów
    • uwięzienie i uwolnienie Mussoliniego
    • Repubblica Sociale Italiana
    • Rodzina Mussolini
    • Front Wschodni
    • Giovanni Messe
    • Dino Grandi
    • Myśliwce Regia Aeronautica
    • Gabriele D’Annunzio
    • Wodnosamoloty, Łodzie Latające, Samoloty Rozpoznawcze
    • Początki faszyzmu
    • Bombowce i samoloty szturmowe Regia Aeronautica
    • Roberto Farinacci
    • Ugo Cavallero
    • Alfredo Rocco
    • Giovanni Gentile
    • Giuseppe Bottai
    • Benito Mussolini: dzieciństwo – I Wojna Światowa
    • Kochanki Mussoliniego
    • Włochy Mussoliniego na zdjęciach
    • Włoskie czołgi eksperymentalne
    • Czołgi ciężkie (carri armati pesanti)
    • Czołgi lekkie (carri armati leggeri)
    • Samochody pancerne (Autoblindi)
    • Żołnierze włoscy
    • Inwazja na Etiopię 1935-1936 r.
    • Corpo Aereo Italiano
    • Hiszpania 1936-1939
    • Benito Mussolini
    • Wielka Wojna na morzu
    • Ascari del Cielo
    • Betasom 1940-1945
  • Mapy, Struktury…
    • Afryka Północna
    • Front Wschodni
    • Armia Włoska
      • 28 Dywizja Piechoty „Aosta”
  • Filmy z YouTube
  • KINO
  • Linki
pinflix yespornplease porncuze.com porn800.me porn600.me tube300.me tube100.me watchfreepornsex.com
  • Wojna Mussoliniego
  •   » wojna na Morzu Śródziemnym 1940-1945
  •   » Kulawa armada
lut
17

Kulawa armada

Nowi żołnierze włoskiego garnizonu na Krecie dowiezieni na wyspę na pokładzie kutra torpedowego MAS, zima 1942 r. CD. wątku o włoskim desancie na wyspę.

Dowódcą włoskiej ekspedycji (konwoju i eskorty) został capitano di vascello Aldo Cocchia, który dopiero co przybył z Włoch by przejąć dowodzenie na wyspie Leros i nad tamtejszą bazą morską. Cocchia wcześniej dowodził operującym na Atlantyku okrętem „Luigi Torelli”, a następnie został Szefem Sztabu w włoskiej bazie atlantyckiej Betasom w Bordeaux.

Skład konwoju, który miał dowieźć włoskich żołnierzy na Kretę, był następujący:

-trawlery „Sant’Antonio”, „San Giorgio”, „Plutone” (V 310, 32 BRT) i „Navigatore”,
-małe parowce „Giorgio Orsini” (F 110, 220 BRT) i „Tarquinia” (749 BRT),
-parowiec rzeczny „Porto di Roma” (G 30, 470 BRT), który przebudowano do roli transportera czołgów,
– małe rybackie motorowe chłodniowce „Assab” (525 BRT) i „Addis Abeba” (514 BRT),
-prom przybrzeżny „Giampaolo”,
-mały tankowiec wojskowy „Nera” (typ „Adua”, 214 t, rok budowy 1914),
-małe zbiornikowce portowe „CG 89” i „CG 167”,
-holowniki „Aguglia” i „Impero” (F 22, 86 BRT).

Były to praktycznie wszystkie jednostki pływające znajdujące się na Wyspach Egejskich, które nadawały się do przewozu i wysadzenia desantu żołnierzy. Na dziobach trawlerów umieszczono kładki, które miały umożliwić sprawne przeprowadzenie desantu. Takie rozwiązanie okazało się jednak nieskuteczne, te małe statki miały duże przegłębienie na dziób, zachodziła obawa, że nie będą w stanie zbliżyć się dostatecznie blisko brzegu, by wysadzić desant za pomocą kładek. Ponadto były one powolne i niewiele mieściło się na ich pokładzie.

Lepiej prezentowały się parowce, do tego stopnia, że „Orsini”, wcześniej używany jako jednostka wsparcia dla kutrów MAS, został teraz wybrany na siedzibę naczelnego dowództwa na czas przebywania włoskiego zespołu na morzu.

Jedyną jednostką dobrze nadającą się do tej misji był „Porto di Roma”. Była to jednostka rzeczna, którą z wybuchem wojny zabrano z wód Tybru i przeniesiono na Dodekanez, gdzie służyła jako trałowiec. Statek miał nieduże zanurzenie, dlatego mógł podejść blisko plaży i umożliwić wyładunek sprzętu ciężkiego na ląd. Jednostka miała ponadto pojemne ładownie i przestronny pomost.

Dwa chłodniowce miały dobre zdolności transportowe, ale okazały się one mało przydatne, ponieważ ładownie były podzielone na małe komory chłodnicze. Prom przybrzeżny był oczywiście nieodpowiedni do rejsu po otwartym morzu. Na jego pokładzie było zainstalowane działo kal. 76 mm. Była tam także niespotykana na innych jednostkach konwoju wygoda – ławki, na których zajęli miejsca zaokrętowani żołnierze. „Nera” posiadał duży pomost, ale oczywiście nie posiadał ładowni. Zbiornikowce portowe były bardzo małych rozmiarów i wyprawa na otwarte morze była dla nich nie lada wyzwaniem.

Cocchia dopytywał się także o inne statki, ale z różnych powodów odmówiono ich przydzielenia. Były to: parowiec „Apuania” (281 BRT), stawiacz min „Lepanto” (typ Azio, 708 t, znajdował się w dyspozycji gubernatora) i kanonierka „Caboto” (1.050 t). Jak wspomina sam Cocchia, jednostki wojskowe nie zostały udostępnione do operacji, ponieważ w przypadku ich utraty, co było całkiem prawdopodobne, przeciwnik mógłby się przechwalać zniszczeniem okrętu wojennego. Chodziło zatem o prestiż garnizonu Dodekanezu.

Większość zaokrętowanych żołnierzy musiała przebywać na otwartym pokładzie statków konwoju. Wszystkie jednostki nie posiadały odpowiedniego zaplecza higienicznego, ani odpowiednich kuchni. Całkowicie niewystarczający był sprzęt radiokomunikacyjny. Ten ostatni czynnik był szczególnie istotny z wojskowego punktu widzenia. Trawlery i zbiornikowce portowe nie posiadały żadnego sprzętu łącznościowego, reszta mogła komunikować się na falach średnich. Jedynie „Orsini”, „Porto di Roma” i „Tarquinia” miały nadajniki radiowe umożliwiające komunikację za pomocą fonii. W takich warunkach komunikacja pomiędzy jednostkami konwoju odbywała się głównie za pomocą sygnałów optycznych, środka niedostatecznie skutecznego, zwłaszcza w godzinach nocnych.

(CDN.)

  • Posted on 17 lutego, 2016
  • Posted by admin
  • No Comment »
  • Filed under: wojna na Morzu Śródziemnym 1940-1945
  • Tags: bitwa o Kretę, włoskie desant na Krecie

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.

REKLAMA
Wojna Mussoliniego All Rights Reserved.
Kontakt poczta@wojna-mussoliniego.pl
Designed & Developed by Carla Izumi Bamford
Powered by Wordpress
Go back to top