Przeciwnicy Regia Aeronautica w Afryce Wschodniej
„Hurricane’y” SAAF gotowe do startu z lotniska w Kenii. Przepraszam za ciszę w eterze, choroba rozbiła mnie na milion kawałków. Całe szczęście już jest lepiej. Dzisiaj OdD przeciwników Regia Aeronautica w Afryce Wschodniej (na początku konfliktu).
Alianckie siły lotnicze w Afryce Wschodniej nie były ani tak imponujące, ani tak dobrze przygotowane (jak RA). W Sudanie, w bazie Erkowit, znajdowały się imponująco nazwane Advanced Striking Force RAFu. Składały się one z 254. Wing, który miał trzy dywizjony, wszystkie wyposażone w Vickers „Wellesley’e”. Były to jednosilnikowe bombowce i wszędzie poza Sudanem zostały już wycofane ze służby. No. 47. Squadron, dowodzony przez Wg Cdr J.G. Elton, bazował w Erkowit. W Port Sudan był 14. Sqn. (Sqn Ldr A.D. Selways), a w Summit 223. Sqn. (Sqn Ldr J.C. Larking).
Do 47. Sqn. dołączono Flight D z Sudan Defence Force, dowodzony przez Gp Capt Macdonalda. Jego uzbrojenie stanowiło siedem dwupłatów Vickers „Vincent”. 3 czerwca 1940 wzmocniło te siły dziewięć Gloster „Gladiatorów” z 112. Sqn. Bazowały one w Summit i były odpowiedzialne za obronę Port Sudan i innych baz w Sudanie. Od sierpnia 1940 r. Air Cdre L.H. Slatter przejął dowodzenie wszystkimi siłami lotniczymi w Sudanie, jako częścią 203. Group.
AVM G.R.M. Reid dowodził wojskiem i lotnictwem w protektoracie adeńskim. Reid odpowiadał nie tylko za radzenie sobie z tubylcami w Adenie, ale także za ochronę żeglugi na Morzu Czerwonym. W Khormaksar bazował 8. Sqn. (Sqn Ldr D.S. Radford), składający się z eskadry na „Vincentach” i eskadry na Bristol „Blenheimach”. W Sheik Othman bazował 94. Sqn. (Sqn Ldr W.T.F. Wightman), ale miał jedynie pojedynczą eskadrę „Gladiatorów”. W Khormaksar wraz z 8. Sqn. znajdował się 203. Sqn. (Wg Cdr J.R.S. Streatfield), który dysponował „Blenheimami” IV, które przekonwertowano do roli myśliwca dalekiego zasięgu. W czerwcu 1940 r. „Blenheimy” I z 39. Squadron były przemieszczane z Indii do Sheik Othman, kolejne bombowce tego typu, pochodzące z 11. Sqn., podróżowały z Singapuru (do tej samej bazy).
Na południe od A.O.I., w Kenii, na początku 1940 r. nie było żadnych jednostek RAF. W kwietniu 1. Squadron Southern Rhodesian Air Force przybył do Nairobi i stał się częścią 237. Sqn. Jego wyposażenie stanowiły głównie dwupłaty współpracy z armią Hawker „Hart”, „Hardy” i „Audax”.
Dodatkowego wsparcia udzielą South African Air Force. We wrześniu 1939 r. SAAF mogło wystawić 63 Hawker „Hartbeest” (trzy przekonwertowano do wersji Hawker „Hart”), 18 Junkersów Ju 86 (własność South African Airways, jednak dostosowano je do pełnienia misji bombowych i rozpoznawczych), sześć Hawker „Fury” I, cztery Hawker „Hurricane” I i jednego „Blenheima” I.
Od maja 1940 r. Wielka Brytania dostarczała do Południowej Afryki kolejne samoloty , w tym dwa samoloty rozpoznania morskiego Avro „Anson” i trochę transportowych Vickers „Valentia”. Później siły lotnicze zarekwirowały 10 Ju 52/3m należące do cywilnych linii lotniczych, używano je do przewozu materiałów wojskowych. SAAF był zdolny stworzyć także dywizjon na myśliwcach Hawker „Hurricane” i „Furie”. Eskadrami dowodzili kpt. S. Van Schalkwyk, por. B.J.L. Boyle i por. S. van Breda Theron, status gotowości operacyjnej osiągnęły w połowie 1940 r. Dywizjonem dowodził mjr N.G. Neblock-Stuart.
13 maja 1940 pilotów dwóch pierwszych eskadr przeniesiono do Egiptu, gdzie mieli przesiąść się na Gloster „Gladiatory”. Szkolenie przechodzili na Gloster „Gauntlets”. Po zakończeniu szkolenia mieli przelecieć na nowych myśliwcach na południe, do Nairobi. Sześć dni później, 19 maja, do Nairobi skierował się także 11. Bomber Squadron (mjr R. Preller) z 24 „Hartebeest” i Fairey „Battle”.
Doszło do większej ilości przetasowań; 12. Bomber Squadron zastąpił swoje „Ansony” Ju 86 i wraz z „Hurricane” z 1. Sqn. przeniósł się do Nairobi, które osiągnięto 25 maja. Ju 86 dowodził mjr C. Martin, myśliwcami zaś por. Theron. Po przybyciu do Nairobi 12. Sqn. wraz z 11. Sqn. stały się 1. Bomber Brigade (ppłk S.A. Melville). „Furie” 1. Sqn. rozmontowano 26 maja i przetransportowano do Kenii na pokładzie statku SS „Takliwa”, 1 czerwca przybyły one do miejsca przeznaczenia. Dwie eskadry 11. Sqn. przesunięto do Mombasy.
W drugim tygodniu czerwca w Kenii znajdowały się 64 samoloty SAAF, dywizjon rodezyjski i samoloty do pełnienia funkcji łącznikowych. Ju 86 z 12. Sqn. były rozrzucone, Flight A (kpt. Raubenheimer) stacjonował w Dar-Es-Salaam, Flight B (kpt. D. Meaker) w Mombasie i Flight C (kpt. D. Du Toit) w Nairobi.
Swoje lotnictwo w Somali Francuskim mieli także Francuzi. Posiadano tam 11 samolotów współpracy z armią Potez 25, cztery bombowce rozpoznawcze Potez 631, trzy myśliwce Morane 406 i dwa transportowe/łącznikowe dwupłaty Potez 29.