Skąpy sojusznik?
Ju 87 z 209. Sq. BaT, który wpadł w ręce Brytyjczyków w wyniku wydarzeń z dnia 14 września 1941. Historia tej eskadry i 239. Squadriglia BaT (w okresie, gdy operowały samodzielnie).
209. Squadriglia Bombardamento a Tuffo opuściła 97. Gruppo 7 maja 1941 po kilku misjach na froncie greckim (stacjonowała wówczas w Lecce). W maju znajdowała się w gotowości do przeprowadzenia operacji zwalczania wrogiej floty, gdy Włosi zajmowali wyspy na Morzu Jońskim. Później rozpoczął się okres szkolenia, a następnie wysłano eskadrę go Afryki.
Dwa SM.82 z S.A.S.(Servizi Aerei Speciali) pomagały w przemieszczeniu się jednostki, do 15 lipca cała eskadra z jej ośmioma Ju 87R znalazła się w Bengazi. 21 lipca wykonano pierwszy ofensywny patrol nad Tobrukiem. Eskortę stanowiły myśliwce 153. Gruppo, które podobne zadanie przy tej eskadrze pełniły już nad Grecją. Jednostka operowała w rejonie Tobruku, wraz z niemieckimi Ju 87 wykonując do połowy września kilka rajdów.
14 września 10 Stukasów zgubiło drogę w rejonie Sidi Barrani i z braku paliwa musiały lądować awaryjnie na pustyni. Jedna z teorii głosi, że z powodu braku paliwa po stronie Osi niemiecki personel naziemny umyślnie nie zatankował do pełna włoskich maszyn. RAF zdobył co najmniej jeden nieuszkodzony Ju 87 i użył go do własnych celów. Znaleziono także przynajmniej kolejne trzy maszyny, w tym jeden z zasztyletowaną załogą. Przez następne osiem dni zaginionych załóg poszukiwały samoloty z 155. Gruppo, 20. Gruppo, 19. Sq., 129. Sq., i 209. Sq., a także niemieckie Bf 110. 17 września udało się odnaleźć kilka osób. Osiemnastu ludzi według raportów schwytali alianci, trzech uratowano, a dwóch zginęło, liczby te są więc zbyt duże jak na 10 załóg. 2 września otrzymano cztery dodatkowe maszyny, co podniosło siłę eskadry do 13 bombowców, ale już 18. posiadano ledwie dwie maszyny i obie klasyfikowano jako nienadające się do lotów bojowych.
Pomiędzy 28 listopada-8 grudnia 101. Gruppo przekazał 209. Sq. dziewięć swoich maszyn, po czym powrócił do Włoch. Dzięki temu mająca obecnie 11 maszyn eskadra mogła wznowić loty bojowe, współpracując z jednostkami niemieckimi. 209. Sq. przeprowadzała ataki w rejonie Gazala, a od stycznia 1942 r. powróciła nad Tobruk. Atakowano także żeglugę w pobliżu tobruckiego portu.
Osłabiona kolejnymi stratami eskadra została 26 marca wycofana do Włoch i rozwiązana. Działalność wznowiła w maju 1942 r. będąc częścią 102. Gruppo.
—————————————————————-
239. Squadriglia Bombardamento a Tuffo była częścią 97. Gruppo i w jego składzie brała udział w kampaniach greckiej i jugosłowiańskiej, a także w zwalczaniu wrogiej żeglugi na Adriatyku. 7 maja 1941 przeleciała w sile 10 Ju 87R i jednego SM.81 do Libii (11. była w Castelbenito).
25 maja przeprowadzono pierwszą akcję, był to patrol na zwalczanie żeglugi w pobliżu Tobruku, zatopiono podczas niej wrogi tankowiec. Eskortę stanowiły Fiaty G.50 z 2. Gruppo. Przez kolejne dwa miesiące wykonywano ataki nurkowe w pobliżu Tobruku, czasem w eskorcie myśliwców 153. Gruppo. Do 18 lipca przetrwało pięć maszyn eskadry, która wypoczywała w Bengazi. Sekcje były używane do eskorty przybrzeżnej żeglugi, poszukiwania okrętów podwodnych i lokalnych rekonesansów. W listopadzie trzy Junkersy operowały nad Maltą. W tym miesiącu eskadrę tymczasowo przydzielono do 101. Gruppo.
Od 27 listopada 239. Sq. wróciła na dobre do pierwszej linii, działając w rejonie Gazala i Bir el Gobi u boku niemieckich jednostek. Eskortę stanowiła wówczas mieszanina Bf 109 i Fiatów G.50. W kolejnym miesiącu sprawne maszyny przekazano do 209. Sq., a 239. Sq. została wycofana do Włoch, zabierając z sobą dziewięć uszkodzonych maszyn. W maju 1942 r. eskadra dołączyła do 102. Gruppo Tuffatori.