Pierwsze misje „Aldebarana”
Wodowanie torpedowca „Aldebaran”, czyli bohatera kolejnej morskiej opowieści. Wojna Regia Marina była wojną konwojową, ciężką i niewdzięczną harówką na szlakach zaopatrzeniowych do Afryki i na Bałkany. Prowadziły ją głównie siły lekkie. Niemałą sensację wywołała cytowana kiedyś aktywność włoskich pancerników i ich mała ilość godzin spędzonych w morzu. Uruchommy jednak wyobraźnię – od panowania na morzu do kwietnia 1941 r. (upadku Grecji, a i potem transport morski był najbardziej wydajny) zależało zaopatrzenie potężnych armii w Afryce Północnej i Wschodniej, na Bałkanach, a należało kalkulować także możliwość ataku przeciwnika (lub nawet Turcji) na odcięte wyspy Dodekanezu na Morzu Egejskim. Jakakolwiek strata najcięższych okrętów mogłaby całkowicie oddać inicjatywę w ręce Royal Navy, co równałoby się przecięciu linii zaopatrzenia, a przecież Włosi dostali już żółte kartki w Tarencie w listopadzie 1940 r. i w bitwie pod Matapanem. Strat nie dałoby się zastąpić, brakowało surowców na budowę nowych wielkich okrętów, a surowców (ropa) dla tych już istniejących było niewiele i były ściśle racjonowane. Taka mała dygresja, tłumacząca czemu włoska wojna na morzu była tak mało efektowna, determinowała to strategia i ekonomia, a nie odwaga. Inaczej negocjacje pokojowe mogłyby się zacząć już w 1940 r…
„Aldebaran” był torpedowcem typu Spica (wyporność standardowa 860 t, wyporność pełna 1020 t), w czasie wojny wykonał 12 misji eskortowych przy konwojach.
2 października 1935 położono stępkę w stoczni Ansaldo di Sestri Ponente. Wodowanie miało miejsce 14 czerwca 1936. 6 grudnia 1936 okręt wszedł do służby. Krótko po testach wykonanych pod nadzorem stoczni, jednostka wykonała rejsy próbne, najpierw na Sycylię, a później na Dodekanez.
W latach 1937-1938 r. „Aldebaran” brał udział w Hiszpańskiej Wojnie Domowej, walcząc z kontrabandą broni i zaopatrzenia dla republikanów. 5 maja 1938 wziął udział w wielkiej paradzie morskiej tzw. rivista navale “H”, którą uhonorowano Adolfa Hitlera, a która miała miejsce w Zatoce Neapolitańskiej.
10 czerwca 1940, w dniu wkroczenia Włoch do wojny, „Aldebaran” i bliźniacze „Altair”, „Antares” i „Andromeda” tworzył XII Squadriglia Torpediniere, która bazowała w Messynie. Początkowo okręt pełnił misje konwojowe i na zwalczanie okrętów podwodnych na Morzu Adriatyckim i wzdłuż wybrzeża dalmatyńskiego.
Pomiędzy 6 czerwca i 10 lipca „Aldebaran” i „Andromeda” oraz krążownik pomocniczy „Adriatico” brały udział w stawianiu dwóch defensywnych pól minowych przeciw okrętom podwodnym na wodach w pobliżu Palermo (każde złożone z 45 min typu Elia), dwóch pól minowych przeciwko okrętom (ponownie po 45 min typu Elia) na wodach w pobliżu Castellammare del Golfo oraz trzech zapór minowych przeciw okrętom (po 50 min typu Bollo każda) na wodach w pobliżu Porto Empedocle. Wraz z „Adriatico”, „Alcione”, „Andromeda”, „Aretusa”, „Airone” i „Ariel”, „Aldebaran” brał udział w stawianiu licznych pól minowych (miny typu Elia i Bollo) na wodach Sycylii. Były to dwie zapory przeciwko jednostkom nawodnym i jedna przeciw okrętom podwodnym na wodach Trapani (po 45 min każda), jedno pole przeciwko okrętom (50 min) i dwa przeciwko okrętom podwodnym (jedno 50 min, drugie 45) pomiędzy Marettimo i Levanzo, dwie zapory przeciwko okrętom podwodnym (po 50 min) pomiędzy Marettimo i Favignana.
13 czerwca okręt przeprowadził akcję na zwalczanie okrętów podwodnych, o jakichś pozytywnych jej skutkach nie ma informacji. Pomiędzy 14-16 czerwca, w następstwie ostrzału Genui, Savony i Vado Ligure przez zespół francuskiej floty (14 czerwca), „Aldebaran” i reszta XII Squadriglia Torpediniere opuścił Trapani i ruszył do La Spezia, w celu wzmocnienia obrony Morza Liguryjskiego. Cztery torpedowce opuściły Trapani o 19.00 14 czerwca, o 4.20 16., gdy okręty szykowały się do wejścia do La Spezii, otrzymano rozkaz dalszego marszu do Genui, gdyż obawiano się nowego ataku francuskiej marynarki na ten port. Do 10.00 XII Squadriglia pokonała wody w pobliżu Genui i nie wykrywszy zagrożenia zawróciła do La Spezia.
W dniach 5-6 sierpnia 1940 r. „Aldebaran” wraz z bliźniaczymi „Pleiadi”, „Cigno” i „Cassiopea” eskortował krążowniki lekkie „Alberico Da Barbiano” i „Alberto Di Giussano” oraz niszczyciele „Antonio Pigafetta” i „Nicolò Zeno” podczas misji stawiania pola minowego na wodach Pantelerii. Torpedowce wraz z jednostkami przeznaczonymi do stawiania min wyruszyły o 16.00 5 sierpnia z Augusty, ale już o 20.30 pozostawiono im wolną rękę i skierowały się z powrotem do Augusty, gdzie dotarły o 1.30 6.
Według części źródeł, pomiędzy 30 października i 1 listopada, „Aldebaran” wraz z resztą XII Squadriglia został wysłany do wsparcia planowanej operacji desantowej na Korfu, którą najpierw przełożono z powodu złej pogody, a później anulowana z powodu skomplikowania się sytuacji na froncie greckim.
Nocą 5/6 grudnia „Aldebaran”, „Altair”, „Andromeda” i „Antares” postawiły pole minowe w pobliżu Valetta na Malcie.