Zdobycie Kassali w ujęciu propagandowym
Włoska kronika dokumentalna z zajęcia sudańskiego miasta Kassala przy granicy z włoską Erytreą. Brytyjczycy spoglądają na to wydarzenie jako zajęcie przez przeciwnika ważnego centrum komunikacyjnego, skąd drogi prowadziły do Atbary i Chartumu (centrum polityczne Sudanu), czyli przygotowanie Włochów do marszu w głąb brytyjskiego kondominium. Dla Włochów stawka była jednak zupełnie inna, ta sama Kassala była doskonałą pozycją wyjściową do ataku na Erytreę (miasto leżało na wschodniej flance sudańskiej linii kolejowej i stanowiło idealną bazę zaopatrzeniową podczas takiej operacji). Na żaden marsz w głąb Sudanu nie było dość paliwa i pojazdów,
Sceny w kronice to ewidentna „ustawka” już po bitwie. Miasto zajęto do południa 4 lipca 1940 (marsz na nie rozpoczęto nocą), ale najpierw włoska kawaleria kolonialna dostała się pod ciężki ostrzał sudańskiej piechoty z okolicznych wzgórz i samego miasta, na które nieopacznie i brawurowo zaszarżowano (ponad 100 ofiar), spodziewając się, że czas nagli i nadchodzą kilkutysięczne posiłki wroga (w rzeczywistości zmotoryzowana kompania Sudan Defence Force), Na co oprócz kawalerii warto zwrócić uwagę? Panowie na motocyklach to zapewne Polizia dell’Africa italiana (Policja Włoskiej Afryki), a z wątku niemal komediowego, to budynek z szyldem P.N.F. to oczywiście siedziba partii faszystowskiej (Partito Nazionale Fascista).