Kangury na wzgórzu 29 m
Działa samobieżne, obok armat przeciwlotniczych – niemieckich kal. 88 mm i włoskich Cannone da 90/53 modello 41, były najpoważniejszym argumentem włoskich dywizji pancernych w bitwie pod El Alamein.
O zmroku 25 października 1942 r. do Afryki powrócił Rommel. Stanął w obliczu największego kryzysu z jakim miał do czynienia w swojej karierze, a sytuacja cały czas stawała się gorsza. O północy 26 października australijska 24. BP zaatakowała kotę 29, która znajdowała się na północy w pobliżu wybrzeża. Pomimo twardej obrony niemieckiej 164. DP pozycja została zdobyta i w liniach Osi powstała kolejna groźna wyrwa.
Na 26 października Rommel zaplanował kontratak z użyciem 15. DPanc. i większości „Littorio”. Z rezerwy podciągnięto także 90. DLekk. i DZmot. „Trieste”. O świcie ruszył kontratak elementów 15. DPanc. i „Littorio”, które wsparła cała dostępna artyleria. Napotkano zaporę ogniową alianckiej artylerii, silniejszą niż cokolwiek, czym dysponowano po stronie Osi. To skutecznie utrudniło koncentrację sił i przeprowadzenie ataku, który ruszył z opóźnieniem i został dość łatwo odparty. Czołgi M14 z IV. i LI. bpanc. oraz działa samobieżne z „Littorio” zostały zmuszone do odwrotu, gdy znalazły się w otwartym terenie, a same znajdowały się zbyt daleko, by zadać przeciwnikowi istotne straty.
O 15.00 ruszył silniejszy kontratak. XII. bpanc. i elementy 15. DPanc. natarły z południa, a IV. i LI. bpanc. oraz dywizjon dział samobieżnych z „Littorio” oraz trochę niemieckich czołgów z północnego-zachodu. Wsparcia udzielała także artyleria. Atak znowu został zakłócony bombardowaniem z powietrza i silną zaporą ogniową alianckiej artylerii. Atakujący wycofali się nie osiągając australijskich pozycji. Wyłom próbowała poszerzyć brytyjska 2. BPanc., ale natrafiła na czołgi 15. DPanc. i „Littorio”. 35 M14 i trochę Semoventi 75 z „Littorio” ruszyły do kontrataku i po zaciętym starciu odrzuciły Brytyjczyków na pozycje 7. BZmot. Tam Włosi zostali powstrzymani, a przeciwnik zgłosił zniszczenie 13 M14.
Wieczorem 26 października, XXIII. batalion bersalierów z „Littorio”, wsparty żołnierzami 90. DLekk., zdołał opanować zachodni skraj koty 29. Nie zdołano opanować jednak szczytu, który był podstawą wyjściową dla dalszych działań Australijczyków. O 21.00 Rommel zdecydował się ściągnąć z południowego odcinka frontu niemiecką 21. DPanc. Gdy ta przemieszczała się na północ, Australijczycy z 20. BP zniszczyli dwa M14, które wysłano by sprawdziły ich pozycje. Po północy naprzód ruszył 2. batalion Rifle Brigade z 7. BZmot., który miał opanować obszar pustyni nazwany „Snipe”. Po drodze doszło do starcia z włoskimi czołgami, Brytyjczycy zgłosili zniszczenie jednego Semovente 75.
