Pierwszy krok ku Osi
Początek
marca 1936 r. tzw. Komitet Trzynastu (jeśli mnie pamięć nie myli było
to ciało powołane przez Ligę Narodów mające zająć się rozwiązaniem
konfliktu włosko-etiopskiego) nalega na negocjacje bilateralne pomiędzy
Etiopią i Włochami w sprawie szybkiego zakończenia wojny.
6 marca 1936 r. Włochy przygotowały następującą odpowiedź: władza Hajle Sellasje zostanie ograniczona tylko do prowincji Szoa
(rodzinne ziemie cesarza, od dawna centrum władzy centralnej),
niepodległej, ale będącej włoskim protektoratem. Reszta etiopskiego
imperium zostałaby przyznana Włochom w formie mandatu lub protektoratu.
7 marca 1936 r. Hitler rozpoczyna remilitaryzację Nadrenii. Mussolini i
reżim faszystowski, stary polityczny wróg nazizmu, który pokrzyżował
niemieckie plany ustanowienia nazistowskiego reżimu w Austrii, jest
teraz potrzebny zachodnim demokracjom. W samym Rzymie ruch Hitlera także
przyjęto z dużym niezadowoleniem (Włochy są zaangażowane gdzie indziej,
a Hitler miał pretensje do części ziem włoskich).
Jednak po
upływie doby stanowisko Włoch zmienia się. Mussolini nie udziela
odpowiedzi na wezwanie do rozmów pokojowych. Z Palazzo Chigi (włoski
MSZ) do Berlina idzie zapewnienie, że Włochy nie podejmą żadnych kroków
przeciwko ostatnim posunięciom Niemiec. Pierwszy krok ku zawiązaniu się
Osi zostaje zrobiony.
Na początku maja 1936 r. włoska tricolore powiewa nad Addis Abebą. O Etiopii nikt już nie pamięta.