Powojenny los państw stanowiących Africa Orientale Italiana
Upadek Włoskiej Afryki Wschodniej postawił przed Brytyjczykami problem przyszłości krajów wchodzących w jej skład. Chęć utrzymania ich przez Londyn pod własną kontrolą była tłumaczona względami strategicznymi i zagrożeniem wpływami komunistów.
Część istniejącej włoskiej administracji została przez nich sprawnie użyta dla własnych celów, a wielu Włochów rozumiało, że jest to droga, dzięki której będą mogli bezpiecznie dotrwać do końca wojennej zawieruchy.
Somali i Erytrea zostały oddane pod zarząd brytyjskiej Administracji Okupowanych Terenów Wroga (Occupied Enemy Territory Administration – OETA). Pytaniem było natomiast, czy ciało to nie powinno także zarządzać zdestabilizowaną Etiopią. Tak faktycznie się stało, ale dochodziło do konfliktów pomiędzy OETA i próbującą przejąć pełnię władzy w kraju administracją cesarza Sellasje. Dodatkowym problemem było zachowanie żołnierzy z Południowej Afryki, którzy traktowali Etiopczyków jak obywateli drugiej kategorii.
31 stycznia 1942 roku podpisano w końcu traktat brytyjsko-etiopski, który uznawał cesarza za suwerennego władcę, ale dopiero począwszy od 1944 roku Brytyjczycy zrezygnowali ze swej uprzywilejowanej pozycji.
Somali Włoskie planowano połączyć w jedno z Somali Brytyjskim, a nawet z częścią Etiopii i Kenii i utworzyć w ten sposób jeden protektoratu, najlepiej pod międzynarodową kontrolą. Dla tych planów próbowano pozyskać Francję, USA, a w ostateczności Egipt (przypomnijmy, że Sudan był brytyjsko-egipskim protektoratem). Dlatego też Anglicy popierali organizacje przychylne tym zamiarom, jak powstały w maju 1943 roku Młodzieżowy Klub Somali (Somali Youth Club).
Imperium Brytyjskie za największy problem uważało przyszłość Erytrei, a to przez wzgląd na różnice rasowe, geograficzne i historyczne. W Londynie uważano, że najlepszym rozwiązaniem byłby jej podział między sąsiadów.
Po wojnie, na mocy traktatu paryskiego Włochy zrzekły się wszelkich praw do swoich kolonii.
W 1951 roku włoska część Somali znalazła się jako terytorium powiernicze pod opieką Włoch. W 1956 roku Włosi zgodzili się na wybieralne Zgromadzenie Ustawodawcze i odpowiedzialną przed nim Radę Ministrów, zachowując prawo kontroli w sprawach obrony i polityki zagranicznej. Wybory wygrała następczyni Młodzieżowego Klubu Somali, czyli Młodzieżowa Liga Somali (Somali Youth League), która dążyła do zjednoczenia wszystkich części Somali, w tym niewspomnianego dotąd Somali Francuskiego (dzisiejsze Dżibuti). W czerwcu 1960 roku powstała niepodległa Republika Somali, do której kilka dni później dołączyła jej część brytyjska. Erytreę ostatecznie przekazali Brytyjczycy Etiopii 15 września 1952 roku (Erytrea proklamowała niepodległość w 1993 roku).
—————————————————————–
Wesprzyj autora za pośrednictwem portalu Patronite: https://patronite.pl/WojnaMussoliniego
Zapraszam do zakupu książki mojego autorstwa: „Betasom. Włoska broń podwodna w bitwie o Atlantyk (1940-1945)” w nowej cenie 45 zł. Kontakt przez fan page lub e-mail: marek.sobski@interia.eu
Ponadto książka dostępna na Allegro i w księgarniach:
https://allegrolokalnie.pl/oferta/betasom-wloska-bron-podwodna-w-bitwie-o-atlantyk
https://odk.pl/betasom-wloska-bron-podwodna-w-bitwie-o-atlantyk-1940-1945-,42169.html