Sommergibili a bitwa u Przylądka Stilo
Wesprzyj autora za pośrednictwem portalu Patronite: https://patronite.pl/WojnaMussoliniego
————————————————————————————————————
1 lipca 1940 roku z Neapolu w morze wyszedł „Marconi”. Skierował się w rejon hiszpańskiej wysepki Alboran na wschód od Gibraltaru. Następnego dnia napotkał zespół sześciu brytyjskich niszczycieli z Force „H”. „Marconi” wystrzelił dwie niecelne torpedy do HMS „Vortigern”.
Po kapitulacji Francji ilość sommergibili patrolujących Zona „A” została zmniejszona. 10 i 11 lipca na północny-zachód od wyspy Asinara patrolowały jedynie „Argo”, „Iride” i „Scirè”. Poszukiwały okrętów Force „H”, powracających po ataku na Mers-el Kebir. Trzy grupy okrętów operowały w Zona „B” lub na zachód od południka 0°. W pierwszej połowie miesiąca wiele okrętów (większość typu „600”) patrolowało Zona „B”. Okolice Malty nadzorowały „Tembien” i „Capponi”, a następnie „Brin”, „Pisani” i „Durbo”. Aż 23 okręty operowały we wschodniej części Morza Śródziemnego i na Morzu Egejskim, w tym „Tarantini” i „Zoea” patrolowały Zatokę Hajfy i wybrzeże egipskie.
6 lipca „Emo” bezskutecznie manewrował, by zająć dogodną pozycję do ataku na wrogi zespół, składający się między innymi z lotniskowca i dwóch pancerników.
7 lipca to początek włoskiej operacji „N.11” oraz brytyjskiej „MA.5”, których konsekwencją było starcie wrogich flot w bitwie u Przylądka Stilo. W tym czasie na wodach wschodniej części Morza Śródziemnego operowało 11 włoskich okrętów podwodnych. Cztery inne znajdowały się na linii Kreta (Przylądek Krio) – Derna, trzy kolejne w promieniu 80 Mm od Aleksandrii oraz cztery kolejne rozlokowane były między linią Przylądek Blanc (Tunezja) – Przylądek Lilibeo (Sycylia) oraz linią Przylądek Passero (Sycylia) – Malta – Zuara (Zuwara, Libia).
Wieczorem 7 lipca w morze z Aleksandrii wyszły brytyjskie niszczyciele, ich zadaniem było oczyszczenie przedpola. O 23.39 „Hasty” natknął się na włoski okręt podwodny „Beilul” idący w wynurzeniu i skutecznie go przepłoszył bombami głębinowymi. Po północy 8-go główne siły floty brytyjskiej opuściły Aleksandrię kierując się ku Malcie. Około godziny 1.00, nocą 7/8 lipca, okręty adm. Cunninghama zostały ponownie dostrzeżone przez „Beilul”. Około 150 Mm na północny zachód od Aleksandrii sommergibile przeprowadził nieudany atak torpedowy, a o dostrzeżonym przeciwniku rankiem poinformował depeszą dowództwo floty. Rano nad Aleksandrią zjawiły się maszyny zwiadowcze Regia Aeronautica, po dokonaniu rozpoznania potwierdziły informację z „Beilula” – Flota Śródziemnomorska wyszła w morze!
O 5.15 8 lipca, 200 mil na wschód od Malty, brytyjski okręt podwodny „Phoenix” dostrzegł włoską flotę idącą do Afryki. Brytyjczycy wystrzelili z dużego dystansu salwę torped, jednak wszystkie chybiły celu. Informację o dwóch pancernikach i czterech niszczycielach idących na południe przekazano o 8.07 do Cunninghama. Wysyłane zostały patrole lotnicze z Malty oraz lotniskowca „Eagle”. Samoloty z lotniskowca wykryły niebawem dwa sommergibili czatujące w pobliżu brytyjskiej floty. Jeden z nich został nieskutecznie zaatakowany bombami głębinowymi. Być może był to „Smeraldo”, który 7-8 lipca był atakowany przy użyciu ponad 200 bomb głębinowych. Do Tobruku powrócił jedynie z małymi uszkodzeniami.
Rano 8 lipca z Gibraltaru wyszły w morze okręty Force „H”, dowodzone przez wiceadm. Jamesa Fownesa Somerville’a. Były to pancerniki „Valiant” i „Resolution”, krążownik liniowy „Hood” (okręt flagowy Sommervilla), lotniskowiec „Ark Royal”, lekkie krążowniki oraz 10 niszczycieli. Samoloty z „Ark Royal” miały zaatakować sardyński port w Cagliari i w ten sposób odwrócić uwagę Włochów. Zdecydowana interwencja samolotów Regia Aeronautica, które startowały z Sardynii, pokrzyżowała te plany i zmusiła brytyjską flotę do odwrotu. W wyniku nalotów uszkodzony został niszczyciel HMS „Escort”.
Włoski okręt podwodny „Marconi” (capitano di corvetta Giulio Chialamberto) atakował powracającą do Gibraltaru flotę. Jego ofiarą padł wspomniany „Escort”, który zatonął podczas holowania 11 lipca. Zginęło dwóch członków jego załogi, a 13 było rannych. Wszystko działo się 80 Mm na wschód od brytyjskiej bazy. Okręt już 2 lipca atakował formację sześciu niszczycieli, jednak podawana czasem informacja o ciężkim uszkodzeniu HMS „Vortingern” jest nieprawdziwa.
—————————————————————-
Zapraszam na anglojęzyczny profil promujący książki mojego autorstwa: https://www.facebook.com/War-of-Mussolini-books-by-Marek-Sobski-100807141516911
Zapraszam do zakupu książki mojego autorstwa: „Betasom. Włoska broń podwodna w bitwie o Atlantyk (1940-1945)” w nowej cenie 45 zł. Kontakt przez fan page lub e-mail: marek.sobski@interia.eu
Ponadto książka dostępna na Allegro i w księgarniach:
https://allegrolokalnie.pl/oferta/betasom-wloska-bron-podwodna-w-bitwie-o-atlantyk
https://odk.pl/betasom-wloska-bron-podwodna-w-bitwie-o-atlantyk-1940-1945-,42169.html