Różne postawy wobec rozkazów Badoglia
Wesprzyj autora za pośrednictwem portalu Patronite: https://patronite.pl/WojnaMussoliniego
—————————————————
W szeregach Regio Esercito wyraźnie dało się wyróżnić trzy reakcje na deklaracje marszałka Pietro Badoglio dotyczącą zawieszenia broni z aliantami:
-jawny bunt: polegający na chęci dochowania wierności niemieckiemu sojusznikowi, ratowaniu honoru narodu i armii, czy wierności ideom politycznym.
-niedopełnienie poleceń lub luźna ich interpretacja: dotyczyło to zwłaszcza sztabów wyższego poziomu, które poszukiwały możliwości porozumienia się z Niemcami celem ratowania żołnierzy włoskich przed odwetem i poszukania możliwości ich bezpiecznego powrotu do ojczyzny. Postanowienia te właściwie nie weszły w życie z powodu: ucieczki części oficerów, którzy porzucili swoje oddziały (w kilku przypadkach zostali uwięzieni przez Niemców, a nawet pomordowani), bunt całych oddziałów, przekazanie broni partyzantom greckim lub jugosłowiańskim lub nawiązanie współpracy z alianckimi misjami.
-wykonanie rozkazów: oddziały włoskie pozostające pod bronią i deklarujące wierności królowi i marszałkowi Badoglio w pierwszej kolejności stały się celem dla Niemców, którzy już od 26 lipca (odsunięcie Mussoliniego od władzy) przygotowywały się do zniszczenia włoskich sił zbrojnych.
W pierwszej grupie należy rozpocząć od jednostek milicji (Czarne Koszule), które przyłączyły się do Niemców i kontynuowały walkę u ich boku; batalion spadochronowy cap. Sala, który w Kalabrii wycofywał się wraz z oddziałami niemieckimi; spadochroniarzy Dywizji „Nembo”, którzy zostali otoczeni przez inne oddziały armii włoskiej, ale mimo tej presji grupa taktyczna magg. Rizzatti dołączyła do Niemców ewakuujących się na Korsykę; oddziały armii w Grecji i Jugosławii, które powróciły do Włoch nie wpadając w ręce partyzantów; większa część X Regimento Arditi stacjonującego w Rzymie, korpus straży pożarnej, karabinierzy królewscy, organizacje terytorialne i rekrutacyjne armii, które po kilku tygodniach wznowiły działalność; tysiące żołnierzy, którzy w grupach lub samotnie dołączali do jednostek niemieckich.
Należy także poczynić podobne uwagi w temacie lotnictwa i floty. W Regia Aeronautica tylko ograniczona liczba maszyn przeleciała na południe (za alianckie linie). Co zaś tyczy się Regia Marina, bez dwóch zdań najbardziej monarchistycznego rodzaju sił zbrojnych, wielu kapitanów obrało kurs na porty neutralne bądź samozatopiło swoje statki, by te nie dostały się w ręce aliantów; wielu odmówiło wykonania rozkazów Supermariny i zostali uwięzieni. Marynarze z baz znajdujących się poza granicami ojczyzny – Bordeaux, Gdańsk czy nad Morzem Czarnym – w większości kontynuowali walkę u boku Niemców.
Poleceń Badoglia nie respektowali w pełni w pierwszej kolejności dowództwa 4. Armii w Piemoncie, 9. i 11. Armii, VI Korpusu Armijnego, oraz na Sardynii, gdzie gen. Basso porozumiał się z Niemcami i pozwolił im się ewakuować bez żadnego przeciwdziałania ze strony Włochów.
Ścisłe wykonanie poleceń Badoglia przybrało różne formy: walki zbrojnej przeciwko Niemcom, próby repatriacji oddziałów stacjonujących na Bałkanach i Wyspach Egejskich oraz współpraca z dotychczasowymi przeciwnikami, jak partyzanci greccy, albańscy i jugosłowiańscy.
—————————————————
Zapraszam na anglojęzyczny profil promujący książki mojego autorstwa: https://www.facebook.com/War-of-Mussolini-books-by-Marek-Sobski-100807141516911
Zapraszam do zakupu książki mojego autorstwa: „Betasom. Włoska broń podwodna w bitwie o Atlantyk (1940-1945)” w nowej cenie 40 zł. Kontakt przez fan page lub e-mail: marek.sobski@interia.eu
Ponadto książka dostępna na Allegro i w księgarniach:
https://allegrolokalnie.pl/…/betasom-wloska-bron-podwodna-w…
https://odk.pl/betasom-wloska-bron-podwodna-w-bitwie-o-atla…
https://www.stara-szuflada.pl/BETASOM-Wloska-bron-podwodna-…
