RAF w Egipcie
Mussolini’s War series:
East Africa 1940-1941: https://www.amazon.com/dp/B08PC7FYMV
Barbarossa 1941-1942: https://www.amazon.com/dp/B09GPYLYXC
Trzon sił RAF w Egipcie stworzyła 202. Group, jej dowódcą został Air Cdre R. Collishaw (DSO, OBE, DSC, DFC), jeden z czołowych pilotów myśliwskich Wielkiej Wojny. Składała się ona z 33., 45., 55., 113., 211 i 208. Sqn. Ponadto w Egipcie znalazły się także inne dywizjony, wiele z nich zmieniło swoje miejsce bazowania po rozpoczęciu wojny, wysyłano także sekcje na różne lotniska.
33. Sqn. z „Gladiatorami” (Sqn Ldr D.V. Johnson) stacjonował w Mersa Matruh. W pobliżu, w Qasaba, stacjonował 208. Sqn. (Sqn Ldr R.A. Sprague), jednostka współpracy z armią na „Lysanderach”, jej samoloty znalazły się także na wysuniętych lotniskach w Sidi Barrani, w Bir Kanayis i daleko na południu w oazie Siwa. W Fuka i El Daba na wybrzeżu, na wschód od Matruh, były „Blenheimy” I z 45. Sqn. (Sqn Ldr J.W. Dallamore) i 211. Sqn (Sqn Ldr J.W.B. Judge).
Reszta jednostek znajdowała się bardziej na wschód, w liczniej zamieszkanych regionach Egiptu. Najbliżej pustyni znajdował się 80. Sqn. (Sqn Ldr R.C. Jonas), jego „Gladiatory” znajdowały się w Amiriya i broniły bazy Mediterranean Fleet w Aleksandrii. Ta jednostka miała „Hurricanea” I L1669, jedynego, jaki znajdował się na początku czerwca 1940 r. w Egipcie. 13 i 24 czerwca przybyły kolejne dwie trójki tych myśliwców, do lipca było ich najmniej 11 i stanowiły poważną przeszkodę dla Włochów, choć ci, dzięki mistrzowskiemu pilotażowi, potrafili je strącać na swoich „Falco”. Tego pierwszego dolnopłata nazywano „Colly’s Battleship”, Air Cdre Raymond Collishaw nakazał, by ten jedynak przelatywał pomiędzy przygranicznymi z Libią lotniskami, w ten sposób sprawiając pozory, że maszyn tego typu jest więcej, co oczywiście miało zmylić włoski wywiad.
Aleksandria była bazą 230. Sqn (Wg Cdr G. Francis), wyposażonego w łodzie latające „Sunderland”. 10 czerwca dołączyła kolejna jednostka tych wielkich samolotów, był to 228. Sqn. (Wg Cdr G.E. Nicholetts), który przeleciał z Pembroke Dock w południowej Walii. Samoloty tych dwóch jednostek będą obecne także w bazie wodnosamolotów Kalafrana na Malcie.
Na południowy wschód od Aleksandrii znajdowało się Heliopolis, leżące na peryferiach Kairu. Kilka mil dalej na południe leżało zaś Helwan. W pierwszej lokalizacji stacjonowały „Blenhaimy” IV z 113. Sgn. (Sqn Ldr G.B. Keily) i „Bombay’e” z 216. Sqn. (Wg Cdr G.C. Gardiner), na drugim lotnisku natomiast 112. Sqn. (Sqn Ldr D.M. Somerville), czyli trzecia jednostka na „Gladiatorach”, oraz 70. Sqn. z przestarzałymi samolotami transportowymi Vickers „Valentia”. 10 czerwca 1940 113. Sqn. zostanie przeniesiony bliżej otwierającego się frontu, czyli do Maaten Bagush, a 70. Sqn. dołączy do 216. Sqn. w Heliopolis.
W końcu, w Ismailia leżącym nad Kanałem Sueskim, na północny wschód od Kairu, były 30. Sqn. (Sqn Ldr U.Y. Shannon) i 55. Sqn. (Sqn Ldr R.A.T. Stowell), których wyposażenie stanowiły „Blenheimy” I. Wiele maszyn pierwszej z tych jednostek zostało przebudowanych do wersji myśliwskiej poprzez zainstalowanie pod przodem kadłuba zasobnika z czteroma karabinami maszynowymi Browning kal. 7,7 mm. Grupy tych samolotów zostały wydzielone z jednostki i stacjonowały w Amiriya, Helwan i Maaten Bagush. W rejonie Morza Śródziemnego znajdował się jeszcze tylko 6. Squadron (Sqn Ldr W.N. McKechnie) z „Lysanderami” na lotnisku w Ramleh w Palestynie. Najbliżej znajdowały się jeszcze bazy lotnicze w Iraku i Sudanie, ale nie można było liczyć na jakieś uzupełnienia z tych kierunków.
Przypominam, że książka „Betasom. Włoska broń podwodna w bitwie o Atlantyk 1940-1945” jest dostępna w nowej cenie 30 zł na moim Allegro: https://allegrolokalnie.pl/…/betasom-wloska-bron…
Wspomóż autora za pośrednictwem Patronite:https://patronite.pl/WojnaMussoliniego
