101. Gruppo Autonomo Bombardamento a Tuffo
Ten sam Ju 87 co na wczorajszym zdjęciu, tutaj jeszcze bez znaków rozpoznawczych RAF. Dzisiaj kolejna jednostka szturmowa Regia Aeronautica – 101. Gruppo BaT.
101. Gruppo Autonomo Bombardamento a Tuffo składał się z 208. i 209. Squadriglie. Dywizjon powstał formalnie 5 marca 1941 w Lonate Pozzolo. Dwa dni później przybyła jego 208. Sq., a 15 marca 209. Sq. Trening na Ju 87B odbywał się w Lecce, przy pomocy personelu z 97. Gruppo BaT. Na stanie znalazły się także SM.81, które wykonywały loty łącznikowe i transportowe.
9 marca 1941 208. Sq. rozpoczęła z Lecce operować nad Albanią, wraz z wykonującą trening operacyjny 239. Sq. 209. Sq. dołączyła do nich 18 marca. 20 marca cały 101. Gruppo oficjalnie został przeniesiony do Lecce (administracyjnie bazował w Lonate Pozzolo), skąd miał operować przeciwko Grecji. Od 14 marca maszyny otrzymywały dodatkowe zbiorniki paliwa, które pozwoliły zwiększyć ich zasięg, dzięki temu, gdy pozwalała na to pogoda, zintensyfikowano działania. By jeszcze zwiększyć czas spędzany nad frontem, cały dywizjon przeniesiono do Albanii (2 kwietnia do Tirany).
1 kwietnia 209. Sq. wymieniła się miejscami z 238. Sq. w 97. Gruppo. Loty bojowe rozpoczęto 12 kwietnia, wykorzystując Scutari i Scjak, jako wysunięte bazy. Po kilku misjach bombowych, od 22 do 30 kwietnia wykonywano bojowe patrole i misje na zwalczanie okrętów podwodnych. Po jeszcze jednym patrolu 5 maja rozpoczęto przygotowania do przelotu na Sycylię. Podczas kampanii bałkańskie na 20 maszyn 12 do 15 utrzymywano cały czas w sprawności operacyjnej.
Po drodze odebrano nowe Ju 87R. Dywizjon przybył do Trapani i rozpoczął trening przed podjęciem działań operacyjnych przeciwko Malcie i w jej otoczeniu. 5 lipca 1941 rozpoczęto szkolenie w lotach nocnych. 23 lipca wykonano pierwszą misję, której celem była żegluga w pobliżu Malty. Operowano z lotniska w Gela. 5 sierpnia do sześciu Ju 87R było wydzielonych do Comiso, skąd do września wykonywały nocnych wypadów nad Maltę. Następnie samoloty wróciły do Trapani, skąd cały dywizjon wykonywał podobne misje do 4 września. We wrześniu i październiku wykonywano także okazjonalne dzienne loty przeciwko żegludze w rejonie wyspy. Pomiędzy 18-25 listopada do dywizjonu dołączono 239. Sq. 21 listopada wykonano pierwszy nalot na Maltę w eskorcie myśliwców MC.200.
Pilna potrzeba spowodowała, że wydzielono kilka maszyn na libijskie lotnisko Castelbenito. Stukasy przelatywały kolejno do Bengazi (29 listopada) i Derny (8 grudnia). W grudniu cały dywizjon powrócił do Włoch, gdzie miał się przezbroić i wypocząć. 20 lutego 1942 dywizjon zmienił nazwę na 101. Gruppo Tuffatori, a 15 maja dołączył do 5. Stormo, wraz z 102. Gruppo. W międzyczasie otrzymano celem przeprowadzenia prób dwie Bredy Ba.88 (przebudowana wersja „najbardziej nieudanego samoloty II WŚ”, raczej kolejny raz bez sukcesu), a 27 kwietnia także szturmową wersję CR.42. „Falco” stały się uzbrojeniem dywizjonu.
Z Castelvetrano jako bazą rozpoczęto wykonywać od 10 lipca 1942 misje eskortowe przy konwojach pokonujących Cieśninę Sycylijską. Od 17 lipca wydzielone maszyny operowały także z Pantellerii.
Kolejna wydzielona grupa pięciu CR.42 operowała z Castelbenito (26 lipca), Tamet (29.), Bengazi (31.), i Derny (1 sierpnia), gdzie znowu połączył siły cały dywizjon. Pomiędzy 25-31 sierpnia pięć „Falco” przeniesiono do Fuka, gdzie jako nocne myśliwce chroniły samoloty 4. Stormo. Od 27 sierpnia rozpoczęto misje szturmowe i bojowego rozpoznania. 3 września rozpoczęto nocne loty, wykonując wtedy atak na Halam el Haifa (raczej grzbiet Alam el Halfa). Podczas wrogich bombardowań ponoszono straty na ziemi. Podczas bitwy pod El Alamein jednostka wykonywała wiele nocnych nalotów. Do 20 września nadal posiadano 20 CR.42. 27 października 42 CR.42 z 101. Gruppo i 50. Stormo spróbowały operować za dnia, napotkały siedemdziesiąt P-40. 101. Gruppo stracił jedną maszynę, kolejne osiem było uszkodzonych, dlatego powrócono do lotów nocnych. Do 30 października z 32 „Falco” 18 było sprawnych, następnego dnia przeniesiono się na lotnisko Abu Smeit (LG15). Od 4 grudnia SM.82 zaczęły przewozić personel jednostki do Włoch. Od 9. personel i dowództwo 5. Stormo podróżował kolejno przez Neapol, Rzym, Bolonię, Mediolan i Gallarate.
2 stycznia 1943 przybyły Fiaty G.50B. Była to dwumiejscowa treningowa wersja G.50 i była przeznaczona do szkolenia w oczekiwaniu na przezbrojenie w Ju 87D. Zamiast Stukasów, 6 lutego dostarczono Re.2001 oraz jeden lub dwa D.520 i MC.202, na których latano do czerwca. 15 kwietnia dostarczano także nowy myśliwiec Re.2002 „Ariete”. Dowództwo 208. Sq. dokonało pierwszego oblotu 17 kwietnia i wyraziło zadowolenie z najnowszego myśliwca bombardującego Regia Aeronautica.
Od 12 lipca, w związku z lądowaniem aliantów na Sycylii, jednostka wykonywała naloty na aliancką flotę inwazyjną i ofensywne loty rozpoznawcze. Podobne zadania wykonywano do czasu desantu przeciwnika na Włochy kontynentalne. W tym czasie wykonywano także misje polegające na przechwytywaniu alianckich bombowców. W sierpniu operowano z Botricello i Crotone. 4 września posiadano 11 Re.2002, wówczas wykonano ostatnie loty bojowe.