Reggimento Volontari Tunisini
Zdjęcie portretowe oficera przydzielonego do Battaglione d’Assalto „T” (polecam wczorajszy wpis), który wywodził się z wojsk spadochronowych. O przynależności do tej formacji świadczy odznaka znajdująca się na kołnierzu, powyżej włoskiej flagi narodowej (tricolore). Natomiast na tropikalnej czapce polowej M42 znajduje się godło Raggruppamento Frecce Rosse, zgrupowania dowodzącego jednostkami arabskimi, hinduskimi i tunezyjskimi.
Reggimento Volontari Tunisini:
Po utworzeniu przez wojska Osi przyczółka w Tunezji ok. 4 tys. Włochów mieszkających w tym kraju zgłosiło się ochotniczo do służby w Regio Esercito. Z tych ludzi utworzono 8 grudnia 1942 w Tunisie Reggimento Volontari Tunisini. Składający się z trzech batalionów pułk przydzielono do 1. Dywizji Piechoty „Superga”. W walkach ochotnicy wywodzący się z Tunezji ponieśli jednak ciężkie straty, dlatego jednostkę rozwiązano już w styczniu 1943 r. Około 200 ocalałych żołnierzy zasiliło szeregi Battaglione d’Assalto „T”. Z reszty żołnierzy pułku i nowych ochotników utworzono I i XI Battaglione Volontari Tunisini. W I batalionie grupowano młodszych rekrutów, w XI natomiast tych starszych. Sztab Reggimento Volontari Tunisini posłużył do stworzenia dowództwa Raggruppamento Volontari Tunisini (zgrupowania), które dowodziło oboma wspomnianymi batalionami oraz DLXX batalionem Czarnych Koszul.
Od lutego 1943 r. dwu-kompanijne bataliony i Battaglione d’Assalto „T” walczyły odosobnione na froncie tunezyjskim, aż do kapitulacji w maju. Straty Battaglione d’Assalto „T” w całej kampanii wyniosły 65 zabitych, 161 rannych i 96 zaginionych (czyli jak podpowiadają książki poświęcone kampanii afrykańskiej – w praktyce także poległych).