Wojna Mussoliniego

Dzisiaj króciutko o lotniczym „staruszku”. Postaram się jutro dołożyć kolejny samolot. Niestety także Włosi cierpieli na niewytłumaczalną chorobę – namnożyli bowiem gigantyczną ilość różnych modeli samolotów. Ale to co najlepsze we włoskim lotnictwie zdecydowanie jeszcze przed nami, im dalej w alfabet tym włoskie konstrukcję są bowiem solidniejsze i większy był ich wpływ na działania wojenne. Publikacja Leksykonu Uzbrojenia trwa długo, ale są i plusy – działania w powietrzu na każdym z frontów powinienem mieć opisane w najdrobniejszych szczegółach (a uważam, że była to jakaś słabość dotychczasowych artykułów). Ale to już sami ocenicie niebawem!

Caproni Ca.3mod:

Wariant pamiętającego I Wojnę Światową Ca.3 (stąd mod. od modificato – zmodyfikowany). Nosił oznaczenie fabryczne Ca.36M, był ulepszoną i konstrukcyjnie uproszczoną odmianą Ca.3. W latach 1923-1927 dostarczono 153 takie samoloty. Użyto ich bojowo w walkach w Afryce Północnej w latach dwudziestych. Kilka egzemplarzy przebudowano później na sanitarne Ca.36S. Na jego bazie powstał też szereg prototypów min. samolot bez przedniego podwozia (Ca.34), jednosilnikowy szturmowy Ca.37 z dwuosobową załogą, czy też wodnosamolot z dwoma pływakami (Ca.38).

Leksykon Uzbrojenia: Bombowce i samoloty szturmowe Regia Aeronautica

Zapraszam na krótką charakterystykę kolejnego samolotu włoskich sił powietrznych. Jutro powinien ukazać się kolejny wpis w Leksykonie Uzbrojenia. Strona wzbogaciła się o dział „Linki”, na tą chwilę jest tam wyjątkowo ubogo. Niebawem ten stan rzeczy powinien się jednak zmienić. Polecę Wam kilka stron zagranicznych dotyczących tematyki jaką się zajmuję. Postaram się wymienić linkami także z polskimi serwisami historycznymi. Oczywiście jestem otwarty na wszelkie propozycje wymiany adresami! Strony zajmujące się tematyką nie związaną z historią proszę polecać w komentarzach!

CANT Z.1018 „Leone”:

Nowoczesny samolot bombowy. Miał być następcą „Alcione”. Całkowicie metalowy i dwusilnikowy. Oblatany w 1940 roku. Zamówiono 300 jego egzemplarzy, jednak przed kapitulacją Włoch do służby weszło tylko kilka maszyn. Po kapitulacji produkcję wstrzymano.

Napęd: 2 silniki Piaggio P.XII RC 35 o mocy 1320 KM lub Alfa Romeo Tornado o mocy 1350 KM.
Prędkość maksymalna: 520 km/h
Uzbrojenie: 3 km kal. 12,7 mm oraz dwa km 7,7 mm
Udźwig: 6 bomb o masie 250 kg każda (do 2000 kg?)

Leksykon Uzbrojenia: Bombowce i samoloty szturmowe Regia Aeronautica
Zdjęcia: 8 zdjęć CANTa Z.1018 „Leone”

CANT Z.1007bis “Alcione” (Zimorodek):

Średni bombowiec. Obok SM.79 najważniejszy w Regia Aeronautica. Studia konstrukcyjne CANTa Z.1007 miały swe początki w 1935 roku, samolot zaprojektował Filippo Zappata. Prototyp z trzema silnikami Isotta-Fraschini Asso XI o mocy 825 KM każdy oblatano 11 marca 1937. Do października 1939 wyprodukowano pierwszą partię 34 samolotów, jednak te same silniki jak te użyte w prototypie okazały się za słabe. Z.1007 otrzymał zatem silniki Piaggio Asso XI o mocy 840 KM, ich uzbrojenie stanowiły 4 km kal. 7,7 mm. Podczas pierwszego etapu prób w locie zmieniono drewniane śmigła dwupłatowe na trójpłatowe metalowe śmigła firmy Piaggio, zmodyfikowano też chłodnice pod silnikami. Pierwsza partia samolotów otrzymała pierścieniowe chłodnice czołowe.

Przekonstruowano samolot do wersji z silnikami Piaggio, silniki znajdowały się w przebudowanych gondolach oraz dokonano istotnych zmian w konstrukcji kadłuba. Tak powstała główna wersja produkcyjna – Z.1007bis, rozmiarami przewyższała wcześniejszą Z.1007. Pierwszy samolot Z.1007bis był 35 płatowcem serii produkcyjnej. Jego oblot nastąpił w 1938 roku. Wraz z siedmioma następnymi maszynami przedseryjnymi przeszedł on cykl prób eksploatacyjnych. Samolot wszedł do seryjnej produkcji w zakładach CANT w Monfalcone. Produkcję prowadzono równocześnie na podstawie licencji przez IMAM w Capodichino. Konstrukcja płatowca była drewniana. Samolot mógł posiadać pojedyncze (trzy lub dwie pierwsze serie, chociaż w porównaniu z prototypem usterzenie poziome umieszczono w nich nieco niżej) bądź podwójne usterzenie pionowe o obrysie eliptycznym, zamontowane na końcach zupełnie nowego usterzenia poziomego o wyraźnym wzniosie (IV-IX seria, razem 440 samolotów). Samolot posiadał jedną górną wieżyczkę strzelecką Breda M lub Caproni-Lanciani Delta E, mieszczącą km kal. 12,7 mm.

Eksploatowany przez całą wojnę, także w ANR. Pierwsze samoloty dostarczono do 106 i 107 Gruppi z 47 Stormo na wiosnę 1940 roku. W momencie przystąpienia Włoch do wojny nie osiągnęły one pełnej sprawności bojowej. Maszyny tego typu biorą udział w nalotach na Anglię, jednak bez większych sukcesów. Na szerszą skalę użyto ich w Grecji w październiku 1940. Powszechnie używane były w Afryce, ZSRR i w basenie Morza Śródziemnego. 172 Dywizjon Rozpoznania Strategicznego, operujący w basenie Morza Śródziemnego, wykorzystywał samoloty tego typu do zadań bombowych i torpedowych. W późniejszym czasie jednostka dysponowała maszynami tego typu przystosowanymi do przenoszenia dwóch torped. Do 1942 roku wyprodukowano 464 samoloty typu Z.1007bis. Zbudowano 561 (526 ter i bis) samolotów wszystkich wariantów Z.1007.

CANT Z.1007 ter – wersja opracowana na początku 1943 roku. Zastosowano w nich silnik gwiazdowy Piaggio P.XIX o mocy 1150 (1175?) KM umożliwiający rozwinięcie prędkości 490 (500?) km/h. Zasięg samolotu wzrósł do 2250 km. Udźwig bomb zmniejszono do 1000 kg. Maksymalna masa startowa wynosiła 10 465 kg. Do końca wojny powstało 50 egzemplarzy tej wersji.

Cant Z.1007bis:
Załoga: 5 osób
Napęd: trzy 14-cylindrowe silniki dwugwiazdowe Piaggio P.XI R2C.40 o mocy 1000 KM każdy.
Prędkość maksymalna: na wysokości 4000 m 466 km/h (455 km/h na 4600 m)
Czas wznoszenia: na 6000 m w 16 min i 8 s; na 4000 m w 10 min i 30 s
Pułap: 8200 m
Zasięg: w locie z prędkością 380 km/h i maksymalnym wewnętrznym ładunkiem bomb – 1750 km, w normalnych warunkach 1795 km
Masa: 9396 kg (pusty samolot), 13 621 kg (maksymalna masa samolotu do startu)
Wymiary: rozpiętość – 24,8 m, długość – 18,35 m, wysokość – 5,22 m, powierzchnia skrzydeł – 75,0 m kw.
Uzbrojenie: 2 ruchome km kal. 12,7 mm Scotti lub Breda-SAFAT (umieszczone pojedynczo w górnej wieżyczce i dolnym stanowisku strzeleckim) i 2 ruchome km Breda-SAFAT kal. 7,7 mm umieszczone na burtach
Maksymalny udźwig bomb: 1200 kg w komorze bombowej lub 1000 kg w węzłach zewnętrznych

Leksykon Uzbrojenia: Bombowce i samoloty szturmowe Regia Aeronautica
Zdjęcia: 13 zdjęć CANTa Z.1007bis „Alcione”