Ostatnia bitwa Carlo Fecia di Cossato

„Aliseo”
był flagowcem III Eskadry Torpedowców i ostatnim przydziałem asa
włoskiej broni podwodnej Carlo Fecia di Cossato (zatopił 16 statków o
tonażu ponad 82 000 BRT).
8 września 1943 r. (dzień
zawieszenia broni z aliantami) „Aliseo” i jego bliźniak „Ardito”
znajdowały się w La Spezii. Stąd wysłano oba do Bastii na Korsyce, gdzie
dotarły wieczorem.
Rankiem 9 września wojska niemieckie przystąpiły
do zajmowania portu. „Aliseo” zdążył wyjść w morze. „Ardito” został
zablokowany i ciężko uszkodzony przez ostrzał obsadzonych przez Niemców
baterii brzegowych i znajdujących się w Bastii ich okrętów.
Fecia di Cossato, widząc drugi torpedowiec w opałach, zawrócił i
zaatakował jednostki pływające Niemców: jednostki ZOP UJ 2203
(eks-francuski Minerva) e UJ 2219 (eks Insuma), uzbrojone barki (może
nawet poprawniej promy artyleryjskie) F 366, F 387, F 459, F 612 i F
623, należącą do Luftwaffe łódź motorową FL B. 412 oraz uzbrojone
parowce „Humanitas” i „Sassari”, włoskie, ale przejęte przez Niemców.
Podczas starcia „Aliseo” otrzymał wsparcie ogniowe od części baterii
brzegowych, które w międzyczasie odbili włoscy żołnierze (w
kilkudniowych walkach siły włoskie i francuskie wyrzuciły Niemców z
Korsyki), a w ostatnim etapie walki pomogła mu także korweta
„Cormorano”.
O 7.06 z dystansu 8300 m Fecia di Cossato
nakazał otworzyć ogień. Za pomocą swoich trzech armat kal. 100 mm
„Aliseo” zatopił obie jednostki ZOP (o 8.20 w powietrze wyleciał UJ
2203, 10 minut później jego los podzielił UJ 2219) oraz wszystkie promy
artyleryjskie (dokładniej trzy Włosi zatopili, a dwa w panice wyrzuciły
się na brzeg). „Humanitas” i „Sassari” odniosły tak ciężkie uszkodzenia,
że oba zostały wyłączone z użycia. Przy zatopieniu FL B. 412 swój
udział miał także „Cormorano”.