Wojna Mussoliniego

La guerra di Mussolini

RSS Feed
  • Home
  • Od Autora
  • Publikacje
  • FRONTY
    • Afryka Północna – „Heia Safari”
    • Morze Śródziemne – „Mare Nostrum”
    • Wojna na Bałkanach 1939-1945
    • Kampania Włoska – „Guerra E’ Finita?”
    • Front Wschodni – „Contro il Bolscevismo!”
    • Sommergibili na Atlantyku
    • Etiopia 1935-1936 – Brudna wojna Mussoliniego
  • Armia Włoska
    • 26 Dywizja Piechoty „Assietta”
    • 4 Dywizja Alpejska „Monte Rosa”
    • 54 Dywizja Piechoty „Napoli”
    • 4 Dywizja Piechoty „Livorno”
    • Włosi w Waffen-SS
    • Organizacja Obrony Sycylii
    • Esercito Nazionale Repubblicano(ENR):
    • Aeronautica Nazionale Repubblicana
    • Jednostki Włoskiej Kawalerii
    • 132 Dywizja Pancerna „Ariete”
    • 101 Dywizja Zmotoryzowana „Trieste”
    • Armia Pancerna “Afrika” w bitwie pod El-Alamein
    • M.V.A.C. i inne organizacje współpracujące z Włochami na Bałkanach
    • Doktryna
    • 1. Dywizja Piechoty (Górska) „Superga”
    • 6. Dywizja Alpejska „Alpi Graie”
    • 1° Battaglione Paracadutisti Carabinieri Reali
    • 185. Divisione Paracadutisti „Folgore”
    • 1ª Divisione libica „Sibelle”
    • 2ª Divisione libica „Pescatori”:
    • Raggruppamento sahariano „Maletti”
    • 4. Divisione CC.NN. „3 Gennaio”
    • Początek wojsk spadochronowych – Fanti dell’Aria
    • Koszty wojny w Hiszpanii
  • Leksykon Uzbrojenia
    • Myśliwce Regia Aeronautica i ANR w latach 1923-1945
    • BIBLIOGRAFIA – lotnictwo włoskie
    • Wodnosamoloty, Łodzie Latające, Samoloty Rozpoznawcze i inne
    • Bombowce i samoloty szturmowe Regia Aeronautica
    • Samoloty obcej produkcji w Regia Aeronautica
    • Okręty podwodne typu Marcello
    • Pierwszy włoski Blenheim
    • Czołgi średnie
  • Osoby
    • Italo Balbo
    • Bibliografia dla działu Osoby
    • Giovanni Messe
    • Rodolfo Graziani
    • Pietro Badoglio
    • Galeazzo Ciano
    • Dino Grandi
    • Gabriele D’Annunzio
    • Roberto Farinacci
    • Ugo Cavallero
    • Alfredo Rocco
    • Giovanni Gentile
    • Giuseppe Bottai
    • Arconovaldo Bonaccorsi
    • Pietro Maletti
    • Emilio Faldella
    • Mario Roatta
    • Annibale Bergonzoli
    • Emilio De Bono
  • Benito Mussolini
    • Spotkanie z Hitlerem – Rastenburg IX.1943
    • Konferencja z Hitlerem, Feltre 19.VII.1943
    • Duce porwany… Duce wolny!
    • Więzień Gargnano
    • Śmierć dyktatora
    • Ostatnie spotkanie dyktatorów
    • Rodzina Mussolini
    • Benito Mussolini – cytaty
    • Dzieciństwo i młodość
    • Kochanki Mussoliniego
    • Socjalistyczny dziennikarz Benito Mussolini
    • W alpejskich okopach
    • Clara Petacci i klan Petacci
    • Benito Mussolini – osobowość
    • Benito Mussolini i Adolf Hitler – trudna przyjaźń dyktatorów
  • Włochy Mussoliniego
    • Antyfaszyzm
    • Polityka wewnętrzna Repubblica Sociale Italiana
    • Squadristi, manganello i olej rycynowy
    • Polityka wewnętrzna faszystowskich Włoch – lata dwudzieste
    • Sport w faszystowskich Włoszech
    • Doktryna faszyzmu
  • Zdjęcia
    • Afryka Północna
    • Morze Śródziemne
    • Wojna na Bałkanach
    • Italo Balbo
    • Rodolfo Graziani
    • Pietro Badoglio
    • 29 Dywizja Grenadierów Waffen-SS
    • Galeazzo Ciano
    • Kampania Włoska
    • Aeronautica Nazionale Repubblicana
    • Spotkania Dyktatorów
    • uwięzienie i uwolnienie Mussoliniego
    • Repubblica Sociale Italiana
    • Rodzina Mussolini
    • Front Wschodni
    • Giovanni Messe
    • Dino Grandi
    • Myśliwce Regia Aeronautica
    • Gabriele D’Annunzio
    • Wodnosamoloty, Łodzie Latające, Samoloty Rozpoznawcze
    • Początki faszyzmu
    • Bombowce i samoloty szturmowe Regia Aeronautica
    • Roberto Farinacci
    • Ugo Cavallero
    • Alfredo Rocco
    • Giovanni Gentile
    • Giuseppe Bottai
    • Benito Mussolini: dzieciństwo – I Wojna Światowa
    • Kochanki Mussoliniego
    • Włochy Mussoliniego na zdjęciach
    • Włoskie czołgi eksperymentalne
    • Czołgi ciężkie (carri armati pesanti)
    • Czołgi lekkie (carri armati leggeri)
    • Samochody pancerne (Autoblindi)
    • Żołnierze włoscy
    • Inwazja na Etiopię 1935-1936 r.
    • Corpo Aereo Italiano
    • Hiszpania 1936-1939
    • Benito Mussolini
    • Wielka Wojna na morzu
    • Ascari del Cielo
    • Betasom 1940-1945
  • Mapy, Struktury…
    • Afryka Północna
    • Front Wschodni
    • Armia Włoska
      • 28 Dywizja Piechoty „Aosta”
  • Filmy z YouTube
  • KINO
  • Linki
pinflix yespornplease porncuze.com porn800.me porn600.me tube300.me tube100.me watchfreepornsex.com
  • Wojna Mussoliniego
  • » Archives
gru
18

Giornata della fede

Dzisiaj mamy rocznicę „Giornata della fede” (dnia wiary) – 18 grudnia 1935.

2 października 1935, dzień przed agresją na Abisynię, Mussolini przemawiał z balkonu siedziby PNF w Rzymie: „Nie tylko armia maszeruje, ale 40 milionów Włochów maszeruje krok w krok z armią, ponieważ podjęto próbę popełnienia przeciwko nim największej możliwej niesprawiedliwości. Podjęto ją przeciw naszym ludziom, którym ludzkość zawdzięcza większość swoich osiągnięć. To przeciwko naszym ludziom – świętym, poetom, arystokratom, żeglarzom, kolonizatorom i osadnikom – mówią oni o sankcjach. Na sankcje o charakterze ekonomicznym odpowiadamy dyscypliną, powagą i duchem poświęcenia. Na sankcje o charakterze militarnym odpowiemy wojną!”.

18 grudnia 1935 na Ołtarzu Ojczyzny w Rzymie Włosi symbolicznie przekazali złoto ojczyźnie. Obywatele składali w ofierze swoje obrączki oraz inne przedmioty. W tym symbolicznym wydarzeniu brał udział min. Humbert II (następca tronu). Ponad pół miliona żonatych Włochów i zamężnych Włoszech podarowało swoje obrączki na rzecz wysiłku zbrojnego. W zamian otrzymywali stalowe odpowiedniki. Żona żołnierza wyruszającego do Etiopii miała oświadczyć: „Ta bezbarwna obrączka jest dla mnie o wiele cenniejsza niż cokolwiek na świecie, ponieważ wiąże nas ze sobą ściślej, niż najbardziej wartościowe złoto”. Biskup miejscowości Civita Castellana oświadczył: „Dziękuję wszechmogącemu Bogu, że pozwolił mi doczekać tych dni epickiej wspaniałości”, po czym zdjął swój złoty łańcuch biskupi, wręczył go Mussoliniemu i ku uciesze 12 tys. zebranych pozdrowił go rzymskim salutem.

Datki przysyłali Włosi ze wszystkich zakątków świata, w tym np. gwiazda nowojorskiej Metropolitan Opery Ezio Pinza. Swoje złote medale oddali także pisarze – Gabriele d’Annunzio oraz Luigi Pirandello. Kardynał Ildefonso Schuster, arcybiskup Mediolanu, twierdził, że wojna otworzy bramy Abisynii przed wiarą katolicką i cywilizacją rzymską. Nuncjusz Angelo Roncalli (późniejszy papież Jan XXIII) pisał do swoich krewnych w Atenach: „To, jak Duce wszystko się udaje, punkt po punkcie, bitwa za bitwą, bez żadnego oporu i przerwy, karze wręcz wierzyć, że jakaś niebiańska moc prowadzi Italię i jej strzeże. Być może jest to nagroda za to, że zawarł on pokój z Kościołem”. Włochów zachęcano też by kupowali włoskie produkty.

W zbieraniu datków wzięły udział miliony Włochów (nie tylko w Rzymie odbyła się taka ceremonia). Stalowe odpowiedniki posiadały datę tej niedzieli – 18 grudnia 1935. Zebrano w sumie 37 t złota i 115 t srebra.

  • Posted on 18 grudnia, 2014
  • Posted by admin
  • No Comment »
  • Filed under: zdjęcie dnia
  • Tags: faszystowskie Włochy, Giornata della fede, wojna włosko-abisyńska, wojna włosko-etiopska
paź
29

Osoby: Giuseppe Bottai

Dzisiaj kolejna biografia. Wszystkie szczegóły znajdziecie w linku poniżej, pod koniec biografii Giuseppe Bottaia znajduje się także link do galerii. A teraz parę słów o najbliższej przyszłości na Wojnie Mussoliniego.

Aktualnie pracuję nad czterema rzeczami. Pierwszą jest Leksykon Uzbrojenia. Tutaj prace mają się ku finiszowi, znalazłem co prawda kolejną literaturę dotyczącą samolotów Regia Aeronautica, ale postanowiłem dokonać wszelkich aktualizacji tego co już zamieściłem w przyszłości. Ja jako piszący czuję znużenie tematem, podejrzewam, że duża część osób odwiedzających stronę także wypatruje innych zagadnień. Dlatego na razie opublikuję to co mam gotowe, a aktualizację odłożę sobie na późniejszy termin. Niejako przy okazji napisały się artykuły o historii Regia Aeronautica i jej udziale w Bitwie o Anglię. Oba tematy także niebawem na WM.

Pracuję także nad polityką wewnętrzną faszystowskich Włoch. Na razie będą to lata dwudzieste. Oczywiście przedstawię zagadnienie możliwie szczegółowo. Polityka wewnętrzna Mussoliniego to przecież nie tylko z jednej strony sprawa Matteottiego i ustawy rasowe, czy z drugiej punktualnie kursujące pociągi i likwidacja mafii. To także najbliższa perspektywa strony.

Przyszłe dwa tygodnie to niestety mój wyjazd. Więc newsy ukażą się w dniach 10-11 listopada, a od kolejnego weekendu strona będzie działać już swoim normalnym biegiem. Jednak nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło. Na wyjazd biorę książki na które nigdy nie mogę znaleźć czasu. Dlatego i z wyjazdu mam nadzieję przywieść kilka ciekawych artykułów, biografii etc. Tym bardziej zapraszam zatem do odwiedzania strony, bo ciekawych tematów nie powinno zabraknąć!

zobacz biografię Giuseppe Bottai

  • Posted on 29 października, 2012
  • Posted by admin
  • No Comment »
  • Filed under: news
  • Tags: faszystowskie Włochy, ideologia faszyzmu, ministrowie Mussoliniego, polityka wewnętrzna faszystowskich Włoch, polityka wewnętrzna Mussoliniego
paź
13

Osoby: Giovanni Gentile

Gentile Giovanni (1875-1944) – Urodzony w Castelvetrano, prowincja Trapani na Sycylii. Profesor filozofii na uniwersytetach w Palermo – 1906 r., Pizie – 1914 r., Rzymie – 1917 r. Uczeń liberalnego historyka i filozofa Benedetto Croce stał się zwolennikiem filozofii Hegla i opracował teorię zasad państwa etycznego, będącego wcieleniem Narodu, które w jego oczach realizował faszyzm. Jego postać intelektualisty i polityka lokowała się ideowo w tradycji zjednoczeniowej wielkich proroków i budowniczych nowych Włoch – od Alfieriego do De Sanctisa. Uważał, że państwu powstałemu w wyniku walk zjednoczeniowych nadal brakowało unitarnej świadomości narodowej, wspólnej wiary, więzi moralnej pomiędzy klasą rządzącą i ludem. Do początku I Wojny Światowej nigdy nie zajmował się wydarzeniami politycznymi, jednak całe jego dzieło filozoficzne miało swój ostateczny cel w sferze działań politycznych, bo zmierzało do przemiany polityczno-religijnej Włochów. Po wybuchu wojny przyłączył się do interwencjonistów i zaangażował się politycznie. 11 października 1914 Gentile przemawiał: „Filozof musi filozofować jako człowiek, zachowując wszystkie obowiązki ludzkie w obrębie swojej własnej filozofii. Dziś patrzenie na wojnę obojętnym okiem jest niedopuszczalne dla nikogo, z żadnego powodu”. 20 maja 1915 pisał ukontentowany do Lombarda Radicego: „A więc wreszcie doszliśmy i zobaczymy, czym są Włochy i czy zasługują by żyć!”. Autor „Discorsi di religione” (Rozważania o religii) z 1920 r. pisał tam: „(…) A jeśli nasze działanie jest działaniem politycznym w państwie, to nasze państwo także powinno być rządzone przez ducha czysto i głęboko religijnego. Religijność państwa i jego powaga, jego stałość duchowa, jego spójność – słowem to te cnoty, z powodu których na serio mówi się i działa na rzecz tego świata, w którym żyjemy”. W swoich politycznych artykułach Gentile wielokrotnie kładł nacisk na religijny aspekt polityki.

Minister Oświecenia Publicznego od listopada 1922 do lipca 1924. Wprowadził reformę szkolnictwa. W 1919 r. napisał dwie rozprawy poświęcone Giobertiemu i Mazziniemu, wydano je w 1923 roku w tomie „Prorocy włoskiego Risorgimento” („I profeti del Risorgimento Italiano”). Tom był dedykowany Mussoliniemu: „Włochowi wedle rasy/godnemu by wysłuchać/głosu proroków nowej Italii”. Według Gentile faszystowska idea stawała się rzeczywistością poprzez osobę Mussoliniego: „człowieka, bohatera, uprzywilejowanego i opatrznościowego ducha, w którym ucieleśnia się myślenie i nieustannie wibruje w potężnym rytmie młodzieńczego życia, będącego w pełni rozkwitu”. W kwietniu 1925 był inicjatorem manifestu faszystowskich intelektualistów i rozpoczął prace koordynatora encyklopedii Treccani, w której opracował zasadniczą część artykułu poświęconego faszyzmowi. Niezależność jego umysłu i względna tolerancja sprawiły, że od 1929 roku stopniowo odsuwano go od jakiejkolwiek odpowiedzialności. W 1943 roku poparł Włoską Republikę Socjalną i został mianowany przewodniczącym Akademii Włoskiej. Został zabity przez komunistycznych partyzantów niedaleko Florencji 15 kwietnia 1944.

zobacz galerię Giovanni Gentile

  • Posted on 13 października, 2012
  • Posted by admin
  • No Comment »
  • Filed under: news
  • Tags: faszystowskie Włochy, faszyzm, polityka wewnętrzna faszystowskich Włoch, polityka wewnętrzna Mussoliniego
paź
06

Osoby: Alfredo Rocco

Rocco Alfredo – Urodził się w 1875 roku w Mediolanie. Profesor prawa, nim wstąpił do Narodowej Partii Faszystowskiej (PNF), działał w szeregach nacjonalistów. Po dojściu do władzy Benito Mussoliniego sprawuje kolejno funkcje podsekretarza stanu ds. skarbu i rent wojennych, a następnie ministra sprawiedliwości od stycznia 1925 do lipca 1932. Autor najbardziej zaawansowanej, prawnej definicji autorytarnego, masowego państwa politycznego. W ramach tej definicji ginęła wszelka szansa na uczynienie z syndykalizmu fundamentalnych podwalin państwa faszystowskiego. Taka definicja i interpretacja państwa faszystowskiego – czyli politycznego państwa faszyzmu – cieszyła się uznaniem Mussoliniego. Państwo miało być absolutnym suwerenem, z celami przekraczającymi interesy społeczności ekonomicznej, państwo miało obejmować sferą swoich działań całość życia narodu, bez zrażania sobie siły burżuazji jako klasy dominującej, a przeciwnie, oferując tej sile rozwój i swobodę działania, jakich nigdy dotąd nie zaznała. Chciał dominacji wielkiej burżuazji przemysłowej i finansowej nad masą zdyscyplinowaną, zorganizowaną i materialnie zadowoloną. Rocco: „Jednak stosunek pomiędzy społeczeństwem a jednostką jawi się jako dokładnie odwrócony. Formule doktrynalnej liberalizmu, demokracji i socjalizmu: społeczeństwo dla jednostki, faszyzm przeciwstawia inną: jednostka dla społeczeństwa. Dokonując tej zmiany faszyzm nie przekreśla jednostki w społeczeństwie. Podporządkowuje ją, a nie przekreśla, ponieważ jednostka, jako część generacji, jest zawsze składnikiem społeczeństwa, choć minimalnym i przemijającym. Rozwój i dobrobyt jednostek w każdym pokoleniu stają się warunkami rozwoju i prosperowania całej wspólnoty społecznej. Społeczeństwo ma więc interes w powodzeniu jednostek. W tym punkcie antyteza koncepcji faszystowskiej i liberalno-demokratycznej wydaje się absolutna i całkowita”. Rocco został prawnym założycielem faszystowskiego państwa, gdy faszyzm po przezwyciężeniu kryzysu Matteottiego, zdecydował wkroczyć na drogę reżimu. Wziął udział w przygotowaniu ultra faszystowskich praw, które wprowadziły zasady państwa totalitarnego, ustawy z 1928 r. pozbawiającej Izbę Deputowanych charakteru elekcyjnego, rewizji kodeksu karnego i kodeksu postępowania karnego w 1931 r. W 1932 r. mianowany rektorem Uniwersytetu Rzymskiego, na tym stanowisku pozostał do śmierci w 1935 r. Był członkiem Akademii Włoskiej.

zobacz galerię Alfredo Rocco

  • Posted on 6 października, 2012
  • Posted by admin
  • No Comment »
  • Filed under: news
  • Tags: faszystowskie Włochy, faszyzm, polityka wewnętrzna faszystowskich Włoch, polityka wewnętrzna Mussoliniego
wrz
28

Osoby: Ugo Cavallero

Cavallero Ugo, hrabia, marszałek (1880 – 1943) – Jeden z najwybitniejszych włoskich dowódców. Urodzony w Casale Monferraato. W 1900 roku został oficerem piechoty i wziął udział w wojnie w Libii. Uczestnik I Wojny Światowej jako oficer sztabu generalnego. Jako najmłodszy generał armii włoskiej w 1918 roku uczestniczył w konferencji wersalskiej. Armię opuścił w 1919 roku. Podjął pracę w zarządzie zakładów Pirelli. Po zwycięstwie faszystów w 1922 roku powrócił do czynnej służby wojskowej i działalności politycznej (powrót do armii nastąpił dopiero w 1925 r?). 4 maja 1925 roku objął stanowiska podsekretarza stanu w Ministerstwie Wojny, funkcję tą pełnił do 24 listopada 1928. W 1926 roku został mianowany senatorem i hrabią. W latach 1928-1933 kierował firmą Ansaldo. Następnie Cavallero został włoskim przedstawicielem na konferencji rozbrojeniowej w Genewie. Od listopada 1937 dowodził wojskami włoskimi w Afryce Wschodniej. Zrezygnował w maju 1939 (pozostał tam do 1940 roku?), gdy Benito Mussolini mianował go przewodniczącym komitetu koordynacyjnego paktu stalowego. Szef Sztabu Generalnego armii włoskiej w okresie 6 grudzień 1940 – 1 luty 1943 (zastąpił go gen. Ambrosio). Osobiście dowodzi wojskami w Albanii. W maju 1941 powrócił do Rzymu. 1 lipca 1942 otrzymał tytuł marszałka. Uzyskał od Mussoliniego większe uprawnienia pozwalające skuteczniej kierować wszystkimi rodzajami sił zbrojnych. Krytykuje politykę Duce, która doprowadził do rozproszenia sił na wielu frontach. Odwołany ze stanowisko w wyniku porażek wojsk włoskich, a także otwartej krytyki działań Erwina Rommla i protestów przeciwko nadmiernemu podporządkowaniu wojsk włoskich dowództwu niemieckiemu. Aresztowany po upadku Mussoliniego, podobnie jak on uwolniony przez Niemców we wrześniu 1943, odmówił walki po ich stronie (miał dowodzić Esercito Nazionale Repubblicano), „popełnił samobójstwo” 12 października 1943. Faktycznie znaleziono go z raną postrzałową w kark we Frascati.

zobacz galerię Ugo Cavallero

Tajemnica śmierci marszałka Ugo Cavallero chyba nie doczekała się jeszcze rozwiązania, jak widać najprawdopodobniej naziści zrobili z nim to co wychodziło im najlepiej – strzelili bezbronnemu człowiekowi w plecy. Inny ślad może prowadzić do partyzantów, strzelających do Cavallero pod zarzutem kolaboracji. Metoda mordu pasuje zresztą równie dobrze do upodobań komunistów. Niebawem kolejne wpisy w Leksykonie Uzbrojenia i biografie. Z rzeczy frontowych najbliższe artykuły to Bitwa o Anglię i w dłuższej perspektywie wojna domowa w Hiszpanii. Ze spraw dotyczących innych działów poświęcę trochę uwagi polityce wewnętrznej Mussoliniego, na początek będą to lata dwudzieste. Jest to jedna z tych fraz dzięki której trafiacie na moją stronę. Byłoby wysoce nierozsądnym nie wyjść naprzeciwko waszym oczekiwaniom…

  • Posted on 28 września, 2012
  • Posted by admin
  • No Comment »
  • Filed under: news
  • Tags: dowódcy armii włoskiej, dowódcy Mussoliniego, faszystowskie Włochy, Ugo Cavallero
wrz
20

Osoby: Roberto Farinacci

Dzisiaj zapraszam na kolejną biografię, tym razem będzie to Roberto Farinacci. Farinacci był liderem faszyzmu nieprzejednanego, rzecznikiem skwadryzmu i największym adwersarzem Benito Mussoliniego w partii faszystowskiej (PNF). Jakiś czas temu zamieściłem życiorys Italo Balbo, przeciwnika sojuszu z Niemcami, Farinacci prezentował zupełnie inną postawę, spośród faszystów to on najbardziej ciążył ku nazizmowi. Miłość ta była odwzajemniona, Adolf Hitler w Farinaccim widział potencjalnego następcę Mussoliniego gdyby ten nie zgodził się stanąć na czele Włoskiej Republiki Socjalnej (RSI). Zapraszam na lekturę.

zobacz biografię Roberto Farinacci
zobacz galerię Roberto Farinacci

  • Posted on 20 września, 2012
  • Posted by admin
  • No Comment »
  • Filed under: news
  • Tags: faszystowskie Włochy, partia faszystowska, PNF, Robert Farinacci
lip
05

Osoby: Italo Balbo

Marszałek Lotnictwa Italo Balbo, światowej sławy lotnik, dzisiaj nazwalibyśmy go playboyem czy celebrytą. Dość powiedzieć, że zdobył taką międzynarodową sławę i zwykłą ludzką sympatię, że po jego śmierci Brytyjczycy zrzucili nad Tobrukiem wieniec dla poległego przeciwnika. Italo Balbo zajmował odmienne od Benito Mussoliniego stanowisko co do sojuszu z Hitlerem. Kiedyś próbowałem napisać felieton o tym czy Włochy musiały iść z Hitlerem, czy nie mogły realizować samodzielnie swoich celów albo czy nie mogły pozostać neutralne. Ilość zależności okazała się jednak gigantyczna, moja wiedza zaś zbyt skromna. Kiedyś to jeszcze napiszę, w jednym zaś zgadzam się z marszałkiem Balbo – precz z Hitlerem!

O Italo Balbo i tajemnicy jego śmierci niedawno leciał w TV ciekawy dokument – „Ostatni lot nad Tobrukiem”, polecam. Zresztą pewna stacja uraczyła nas całym cyklem ciekawych dokumentów, oprócz wspomnianego, były to „Pancernik Roma. Ostatni rejs” – o zatopieniu tego okrętu przez Niemców, ciekawy chociażby ze względu na wypowiedzi włoskich marynarzy, którym co poniektóre mądre głowy zarzucają tchórzostwo i brak woli walki, drugim dokumentem była „Brudna wojna Mussoliniego”, film o zbrodniach włoskich żołnierzy popełnianych w okupowanej Grecji, ten polecam przez wzgląd na greckie opinie o włoskich żołnierzach – mit o kobieciarzach z mandoliną forsowany przez brytyjską propagandę „lekko” rozminął się z tym czego doświadczyli Grecy…

Dział „Osoby” przeszedł ewolucję, każda z osobistości ma teraz własny temat. Myślę, że to dobra praktyka.

Od przyszłego tygodnia zapraszam na Leksykon Uzbrojenia Regia Aeronautica w latach 1923-1943 + samoloty na których latał ANR. Tu też będzie nowa praktyka. Cały „news dnia” będzie ukazywał się na stronie głównej (po to byście nie musieli szukać tych informacji w Leksykonie), pod nim będzie link do całego Leksykonu Uzbrojenia i do właściwej galerii. Rozumiem, że nie każdego ten temat interesuje, staram się jednak zbierać najróżniejsze ciekawostki a nie tylko informacje o kalibrach uzbrojenia i silnikach, postaram się nie nudzić. Z góry przepraszam za ewentualne błędy, awiacja to dla mnie terra incognita, w przypadku błędu proszę interweniować!

zobacz biografię Italo Balbo
zobacz galerię Italo Balbo

  • Posted on 5 lipca, 2012
  • Posted by admin
  • No Comment »
  • Filed under: news
  • Tags: dowódcy armii włoskiej, faszystowskie Włochy, ministrowie Mussoliniego, Regia Aeronautica
maj
31

Osoby: Dino Grandi

Na dzisiaj zapowiadałem biografię Italo Gariboldiego, niestety doszło do zmiany. Okazało się, że żadna z książek nie przedstawia bliżej życiorysu tego człowieka, w związku z powyższym nie mam skąd uzupełnić moich notatek o najważniejsze informacje biograficzne dotyczące Gariboldiego. Może (na pewno!) w przyszłości. W zamian przedstawiam osobę Dino Grandiego, bezpośrednio związanego z upadkiem Benito Mussoliniego, więc tematyką jaką niedawno się zajmowaliśmy. Powstałe zamieszanie to moja wina, gdyż najpierw coś zadeklarowałem a dopiero później zreflektowałem się, że nie mam z czego pisać. Najmocniej przepraszam. W każdym razie Dino Grandi to postać niezwykle ważna dla faszystowskich Włoch, więc jego biografia prędzej czy później musiała się tu pojawić.

Za tydzień zapraszam na pierwszą część kampanii rosyjskiej. Obejmie ona okres od lipca 1941, gdy Włosi pojawili się w ZSRR, do grudnia 1942, na kilka chwil przed unicestwieniem 8 Armii włoskiej. Artykuł będzie składał się z trzech części, po jednej na tydzień. Oczywiście za każdym razem z galerią zdjęciową, będzie też trochę skanów z materiałów Taktyki i Strategii. Serdecznie zapraszam!

dział Osoby
Zdjęcia: Dino Grandi

  • Posted on 31 maja, 2012
  • Posted by admin
  • No Comment »
  • Filed under: news
  • Tags: biografie, faszystowskie Włochy, życiorysy
maj
24

Osoby: Giovanni Messe

Zapraszam na pierwszą biografię związaną bezpośrednio z frontem wschodnim. Zaczynamy od Giovanniego Messe, pierwszego dowódcy wojsk włoskich w ZSRR. Był to jeden z najbardziej utalentowanych dowódców Mussoliniego, znany nam już z walk w Tunezji.

W przyszłym tygodniu znowu trochę tytułów w Kinie oraz biografia następcy Messego w Rosji – Italo Gariboldiego. Za dwa tygodnie nieodwołalnie zapraszam na pierwszą część artykułu o udziale armii włoskiej w walkach na froncie wschodnim. Na tą chwilę jest to najkrótszy frontowy artykuł (27 stron na teraz, poprzednio najmniejsze były Bałkany – obecnie z małymi poprawkami liczą one stron 49). Całe szczęście ostatnio pisanie o Rosji postępuje co prawda wolno ale systematycznie. Jeszcze parę książek czeka w kolejce, najgorsze jest to, że wszędzie o Włochach pisze się mało i zwykle wszędzie jest to mniej więcej tych samych kilka zdań. Artykuł może i będzie mały, ale powinien być całkiem ciekawy. A z kilku powodów jest to temat naprawdę frapujący…

zobacz dział Osoby
Zdjęcia: Giovanni Messe

  • Posted on 24 maja, 2012
  • Posted by admin
  • No Comment »
  • Filed under: news
  • Tags: biografie, dowódcy armii włoskiej, faszystowskie Włochy, życiorysy
maj
14

Osoby: Galeazzo Ciano (poprawiona biografia)

Dzisiaj nieco zmodernizowana biografia Galeazzo Ciano. Uzupełniona zwłaszcza o okres zatrzymania w Niemczech oraz cytaty z i o włoskim ministrze spraw zagranicznych. Hrabiego Ciano w historii faszystowskich Włoch jest pełno, wątki z nim związane możecie znaleźć w wielu innych tematach (chociażby proces w Weronie w temacie o polityce wewnętrznej RSI). Nadrzędną zasadą tej strony będzie to, że staram się nie dublować informacji – nie umieszczam tego samego w dwóch różnych artykułach (oczywiście wyjątki się zdarzają, bo czasem muszą). Dział Osoby docelowo ma służyć do przedstawiania osobistości ówczesnej Italii od tej ludzkiej strony. Będzie tam o życiu prywatnym, znajdziecie tam ciekawostki, cytaty, opinie etc. Życiorys ministra Ciano będzie jednym z tych najobszerniejszych (być może rozrośnie się do osobnej zakładki), być może uda mi się jeszcze dostać jego dzienniki, być może uda się też kupić jego biografię. Niestety nakłady tych książek są na ukończeniu, poszukiwania trwają. Dzienniki są zamówione ale czy pewnej księgarni uda się je wyszukać, oby…

Jeszcze w tym tygodniu biografia małżonki Galeazza – Eddy Ciano (Mussolini).

zobacz dział Osoby
Zdjęcia: Galeazzo Ciano (7 nowych fotografii)

  • Posted on 14 maja, 2012
  • Posted by admin
  • No Comment »
  • Filed under: news
  • Tags: faszystowskie Włochy, Galeazzo Ciano, polityka zagraniczna faszystowskich Włoch
Page 1 of 212
REKLAMA
Wojna Mussoliniego All Rights Reserved.
Kontakt poczta@wojna-mussoliniego.pl
Designed & Developed by Carla Izumi Bamford
Powered by Wordpress
Go back to top