Gorzka satysfakcja Mussoliniego
Jeszcze raz pozwolę sobie wspomnieć o możliwości wsparcia mojej działalności za pośrednictwem portalu Patronite: https://patronite.pl/WojnaMussoliniego
Od poniedziałku link spada do komunikatów Comando Supremo pod wpisami.
Co jakiś czas się z tym przypomnę i napiszę na co przeznaczyłem zebrane
pieniążki.
Pomiędzy 16 a 18
lipca 1944 roku Mussolini wizytował Dywizję Alpejską „Monterosa”
szkolącą się na niemieckim poligonie w Muenzingen, Dywizję Bersalierów
„Italia” w Paderborn, Dywizję Piechoty Morskiej „San Marco” w
Grafenvoehr i Dywizję Grenadierów „Littorio” w Sennelager. Generał Tito
Agosti chwalił się, że jego „Littorio” jest już gotowa i powinna
powrócić do Włoch. Agosti był ciężko ranny w Afryce Wschodniej, gdzie
dostał się do brytyjskiej niewoli, ale później z powodu ciężkiego stanu
zdrowia zgodzono się go repatriować (zapewne podczas mającej miejsce w
1943 roku wymiany jeńców). Trzech pozostałych dowódców włoskich dywizji
błagało o to samo. Niemieccy instruktorzy uważali natomiast, że Włochom
nadal potrzeba trochę treningu. Mussolini zastanawiał się, czy czasem
taka ich opinia nie jest bardziej wynikiem rozkazów Hitlera. Planował
porozmawiać o tym z przyjacielem podczas spotkania zaplanowanego na 20
lipca.
Tego dnia, gdy pociąg z Mussolinim wtoczył się na
dworzec w Rastenburgu, Duce spostrzegł już czekającego nań Hitlera, ale
ten był ranny i znerwicowany. Osiem godzin wcześniej dokonano zamachu na
życie Führera. Ten pomimo to chciał osobiście przywitać swojego
włoskiego przyjaciela, jedynego, jaki mu pozostał.
Duce
odetchnął z ulgą, że Hitler ocalał. Doskonale rozumiał, że w razie jego
śmierci podzieliłby ten sam los. Jakkolwiek Mussolini musiał czuł pewną
satysfakcję. Teraz żaden Niemiec nie mógł mu wypominać hańbę 25 lipca
lub 8 września 1943 roku, gdyż armia niemiecka zbuntowała się także
przeciwko Hitlerowi.
Na spotkaniu Mussolini obiecał, że nowe
czarne brygady poradzą sobie z partyzantami; Hitler zaś obiecał odesłać
niebawem Dywizję „San Marco” do Włoch. Ponadto Dywizja Pancerna „Hermann
Göring” miała pomóc zgnieść włoski ruch oporu.
29 lipca
Dywizja „Hermann Göring” ruszyła doliną Secchia w stronę Carpinelli.
Alianccy operatorzy radiostacji znajdujący się w odległym o nieco ponad
15 km Montefiorino ostrzegli Cadornę, który musiał odwołać planowany
desant spadochroniarzy z Dywizji „Nembo”. 30 lipca duża formacja GNR i
żołnierzy Dywizji „Condottieri” (tak J.L. Ready nazywa piechotę morską z
lądowych formacji Decima MAS) ruszyli w stronę Montefiorino. Partyzanci
wytrwali, ale byli okrążeni.
Na początku sierpnia nowa
formacja antypartyzancka Mischiego weszła do akcji w Piemoncie.
Równocześnie partyzanci w rejonie na północ od Lago Maggiore zostali
zaatakowani przez Niemców, ale zdołali im się wyślizgnąć i skryć w
dolinie Cannobio. Tam Armando Calzavar i Filippo Frassati zebrali
wszystkich partyzantów i stworzyli z nich Dywizję „Piave”.
W dolinie Sesia Vicenzo Moscatelli połączył dwie silne grupy czerwonych partyzantów w jedną dużą formację.
W międzyczasie dopełniał się los partyzanckiej republiki w rejonie
Montefiorino. Dwaj bracia, Gino i Guglielmo Cacchioli, obaj
chrześcijańscy demokraci, zebrali ocalałych i stworzyli Brygadę
„Beretta”. Mieli nadzieję wytrzymać do przybycia Aliantów.
Jednak Alianci nadal tkwili w rejonie Florencji. 11 sierpnia miasto
opuścili ostatni Niemcy, porzucając nadal walczących włoskich faszystów.
Potrzeba było kolejnego tygodnia walk, by partyzanci mogli wreszcie
ogłosić oswobodzenie południowych przedmieść miasta z przeciwnika. Walki
trwały w całym obszarze położonym na północ od Arno. Ostatni faszyści
zostali wybici dopiero na początku września. W walkach pomiędzy
partyzantami i faszystami zginęło ogółem około 500 Włochów.
—————————————————————-
Zapraszam do zakupu książki mojego autorstwa: „Betasom. Włoska broń
podwodna w bitwie o Atlantyk (1940-1945)”! Wszystkie szczegóły
znajdziesz tutaj: http://wojna-mussoliniego.pl/?p=5897
Wystarczy zgłosić taką chęć w komentarzach lub na PW na fan page’u lub napisać na e-mail: marek.sobski@interia.eu
Dokonując zakupu wspierasz powstanie książki Caporetto 1917!
Książka dostępna jest także w księgarniach:
https://www.stara-szuflada.pl/BETASOM-Wloska-bron-podwodna-w-bitwie-o-Atlantyk-1940-1945-Wojna-Mussoliniego-vol-1-p5261
https://odk.pl/betasom-wloska-bron-podwodna-w-bitwie-o-atlantyk-1940-1945-,42169.html