Początek służby „Colleoni”
Krążownik lekki „Bartolomeo Colleoni” w Wenecji. Na drugim planie niszczyciele z X. Squadriglia.
21 czerwca 1928 położono stępkę pod okręt w stoczni Sestri Ponente (Genua). 21 grudnia 1930 nastąpiło wodowanie, matką chrzestną okrętu była Cesarina Del Croix (prawdopodobnie żona Carlo Delcroix, https://it.wikipedia.org/wiki/Carlo_Delcroix , bohatera wojennego i współzałożyciela narodowego stowarzyszenia okaleczonych i inwalidów wojennych). 10 lutego 1932 wszedł do służby jako czwarta i ostatnia jednostka typu Di Giussano. Pierwszym przydziałem okrętu był 2. Squadra Navale (Eskadra Morska, wg. polskiej nomenklatury, żaden słownik nie poda jednak, że „Squadra” oznacza eskadra, dlatego wolę trzymać się oryginalnego zapisu, jak czynią np. anglojęzyczni autorzy), złożona z szybszych i słabiej opancerzonych krążowników. Jego pierwszym dowódcą został capitano di vascello Giovanni Gabetti. W pierwszych latach służby wykonano serię prób i wstępne szkolenie załogi. Dalej brał udział w zadaniach stawianych przed jego 2. Squadra, cały czas poprawiano wyszkolenie, odwiedzano włoskie i inne śródziemnomorskie porty i brano udział w corocznych manewrach morskich.
Na początku lat trzydziestych zmodyfikowano uzbrojenie przeciwlotnicze, dwa pojedyncze działa 40/39 (40 mm) Vickers-Terni 1917 zastąpiono czterema podwójnymi zestawami km 13,2/76 (kal. 13,2 mm). W 1932 r. dwukrotnie zmieniał się dowódca okrętu. 4 czerwca „Colleoni” przeszedł pod dowództwo capitano di vascello Alberto Bettioli, a jego 10 października zmienił capitano di vascello Luigi Notarbartolo.
22 kwietnia 1934 zorganizowano uroczystą ceremonię. W obecności I. („Luca Tarigo”, „Ugolino Vivaldi”, „Antoniotto Usodimare”, „Alvise Da Mosto”) i II. Squadriglia Esploratori („Lanzerotto Malocello”, „Giovanni Da Verrazzano”, „Nicoloso Da Recco”, „Emanuele Pessagno”) [w naszej nomenklaturze były to duże niszczyciele, lidery], IV. Squadriglia Cacciatorpediniere (niszczyciele „Francesco Crispi”, „Quintino Sella”, „Giovanni Nicotera”, „Bettino Ricasoli”, „Tigre”, „Francesco Nullo”, „Daniele Manin”) i stawiacza min „Dardanelli”, krążowniki „Colleoni”, jego bliźniaki „Alberico Da Barbiano”, „Alberto Di Giussano” i „Giovanni delle Bande Nere”, a także „kondotier” typu Cadorna – „Luigi Cadorna”, otrzymały w basenie portowym „San Marco” w Wenecji swoje bandery wojenne. Banderę dla „Colleoniego” ufundowało miasto Bergamo, miejsce urodzenia jego patrona. Kilka dni wcześniej pokłady krążowników wizytował król Wiktor Emanuel III, towarzyszył mu Szef Sztabu Regia Marina ammiraglio Domenico Cavagnari i szef Dipartimento Marittimo dell’Alto Adriatico (departamentu morskiego Górnego Adriatyku) ammiraglio Ferdinando di Savoia.
10 sierpnia 1934 dowodzenie „Colleonim” objął capitano di vascello Guido Porzio Giovanola. 25 sierpnia 1936 okręt miał już nowego dowódcę – capitano di vascello Priamo Leonardi. Pomiędzy 5 września i 3 października 1936 okręt stacjonował w Barcelonie, gdzie zapewniał bezpieczeństwo włoskim obywatelom u progu Wojny Domowej w Hiszpanii. Schronienie na pokładzie znalazło też trzech młodych członków hiszpańskiej Falangi, którzy zdołali uciec z masowej egzekucji, dotarli oni na pokładzie krążownika do włoskiego portu La Spezia. 3 stycznia 1937 eskortował parowiec z wojskiem i zaopatrzeniem dla sił nacjonalistów, równocześnie wykonując rejs rozpoznawczy. Pomiędzy 28 stycznia – 5 lutego 1937 wykonał podobny rejs zwiadowczy, stawiane dowódcy zadania to przechwytywanie i sygnalizacja obecności statków kierujących się do republikańskich portów. 18-24 lutego wykonano kolejny taki rejs, natomiast w okresie 16-21 kwietnia, 29 kwietna-1 maja i 3-6 maja 1937 eskortował parowce z zaopatrzeniem dla frankistów.
W latach 1938-1939 wzmocniono jego uzbrojenie plot., dodano cztery podwójne stanowiska nowoczesnych działek Breda 1935 da 20/65 (20 mm). Dodatkowo uzbrojenie okrętu wzmocniono o bomby głębinowe, których przewożono 40. 31 lipca 1938 dowodzenie okrętem przejął capitano di vascello Gaetano Catalano Gonzaga. (CDN. w przyszły weekend dalej wpisy o krążownikach typu Alberto di Giussano)