Leksykon Uzbrojenia: Ambrosini S.A.I.7
Ambrosini S.A.I.7:
Rajdowy jednopłat. Powstały dwa egzemplarze. Ambrosini S.A.I.7 zaprojektował Stefano Stefanutti. Projekt powstał między październikiem 1938 a kwietniem 1939 z przeznaczeniem do udziału w zawodach lotniczych a docelowo jako samolot turystyczny. Pierwsze dwa egzemplarze miały wziąć udział w zawodach samolotów turystycznych IV Avio Raduno del Littorio odbywających się 15 lipca 1939. Samolot został oblatany na kilka dni przed zawodami. S.A.I.7 zawodów nie wygrał, ale zdołał zauroczyć włoskich oficerów. 27 sierpnia 1939 samolot ustanowił międzynarodowy rekord prędkości na zamkniętej trasie o długości 100 km. Był to szybki, dwumiejscowy jednopłat, posiadał opływowy kadłub i w pełni chowane podwozie z kółkiem tylnym. Cała konstrukcja samolotu była drewniana.
W czasie II Wojny Światowej powstały na jego bazie jedynie eksperymentalne S.A.I.107, S.A.I.202 oraz lekki myśliwiec S.A.I.403. Zbudowano dziesięć dwumiejscowych wersji treningowych samolotu myśliwskiego. Pojawiły się one w 1943 roku.
Napęd: silnik Hirth HM.508D o mocy 284 KM
Prędkość maksymalna: 405 km/h
Zasięg: 3250 km
Masa: 750 kg (pusty samolot), 1370 (maksymalna masa do startu)
Wymiary: rozpiętość 8.95 m, długość 7,25 m
Ambrosini S.A.I.7 Trainer:
Dwumiejscowa wersja myśliwsko-treningowa z 1943 roku. Samolot posiadał zakrytą kabinę. Powstało 10 sztuk tej wersji samolotu.
Napęd: rzędowy silnik tłokowy w układzie wiszącym Isotta-Fraschini Beta RC.10 o mocy 284 KM
Prędkość maksymalna: 400 km/h
Masa: 1362 kg (maksymalna masa do startu)
Wymiary: rozpiętość 9.0 m, długość 8.2 m
Zdjęcia: myśliwce Regia Aeronautica