Włosi wdzierają się do Somalilandu
Pocztówka poświęcona XVII batalionowi kolonialnemu (erytrejskiemu). Dalej o inwazji na Somaliland.
W pierwszych godzinach 3 sierpnia 1940 żołnierze włoscy przekroczyli granicę z Somali Brytyjskim. Głównym celem jaki zamierzano osiągnąć była Berbera. Brytyjczycy zdawali sobie sprawę ze słabości własnych sił, dlatego skupili się na obronie przełęczy Tug Argan i Sheik, tylko przez te dwa wąskie gardła mogły przedostać się pojazdy, zniszczono także drogę prowadzącą do tej drugiej. Między 3-6 sierpnia trzy włoskie kolumny posuwały się bez przerwy, atakowały je kilkukrotnie samoloty. Kolumna zachodnia (Bertoldiego) kierowała się na Zeila, zajmując port 5 sierpnia. Kolumna centralna (De Simone) kierowała się na Berberę, w pierwszym etapie operacji zajęła Hargeisa. Kolumna wschodnia (Bertello) maszerowała do Burao i Odweina, gdzie dotarła 6 sierpnia. Tam grupa skręciła w lewo, osłaniając teraz flankę kolumny centralnej.
Po opanowaniu Zeili kolumna zachodnia połączyła się z czwartą grupą – Luogotenente Passerone, teraz obie posuwały się wzdłuż morza, aż do wioski Bulhar, położonej 60 km od Berbery. Brytyjczycy przeciwdziałali poruszaniu się kolumny atakami z powietrza i ostrzałem okrętów Royal Navy. 3 sierpnia trzy SM.81 poleciały nad Berberę i zbombardowały stolicę. Bombowce zaatakował jeden „Gladiator”, jedna z włoskich maszyn miała twarde lądowanie w Dżidżidze, na pokładzie był zabity i trzech rannych.
Po osiągnięciu Hargeisy kolumna centralna szybko ruszyła ku przeciwnikowi z zamiarem przełamania jego obrony i zajęcia Berbery. Przeciwnik wiedział, że w razie utraty jednej z przełęczy stracony będzie cały Somaliland. Tug Argan broniły bataliony: „Northern Rodesian”, II „Black Watch”, i 2. „King’s African Rifles”. Wsparcia udzielały cztery haubice kal. 94 mm z „East African Light Battery”. Na Sheik Pass rozmieszczono I batalion 2. pułku „Punjab”. III batalion z 15. pułku pozostawiono w Berberze i była to jedyna rezerwa jaką posiadano. W ostatniej chwili postanowiono wzmocnić siłę obrony kolonii i wysłano dodatkowe siły, także artylerię. Wydarzenia toczyły się szybko i wspomniane posiłki nigdy nie dotarły do Somali, częściowo już na morzu zawrócono je do Sudanu. 11 sierpnia dokonano zmiany dowódcy, Chatera zastąpił Major General Alfred R. Godwin-Austen, który dostał zadanie zatrzymać i odrzucić Włochów.
Włoski wywiad potwierdzał, że Brytyjczycy skupili swoje siły na obu przełęczach, blokując drogi Hargeisa-Laferug-Berbera i Burao-Sheikh-Berbera. Dysproporcja sił była oczywista: 35.000 włoskie siły miało zatrzymać 5.000 wojsk alianckich. Z drugiej strony przeciwnik mógł skupić swoje siły tylko w dwóch umocnionych miejscach, które Włosi musieli pokonać, by przerwać się na otwartą przestrzeń i ruszyć na stolicę. Brytyjczycy nie posiadali żadnych czołgów, a wobec 21 włoskich baterii nie mieli praktycznie żadnej artylerii. Z australijskiego lekkiego krążownika HMAS „Hobart” zdemontowano i dostarczono na ląd działo kal. 47 mm, którego użyto jako broni przeciwpancernej. Wraz z jego trzyosobową załogą umieszczono je na „Observation Hill” (wzgórzu). Wspomniane działo zostanie zdobyte przez Włochów, a jego obsługa trafi do obozu jenieckiego w Adi Ugri, tam marynarze doczekali alianckiej ofensywy na Erytreę, podczas której zostali uwolnieni.