Wojna Mussoliniego

La guerra di Mussolini

RSS Feed
  • Home
  • Od Autora
  • Publikacje
  • FRONTY
    • Afryka Północna – „Heia Safari”
    • Morze Śródziemne – „Mare Nostrum”
    • Wojna na Bałkanach 1939-1945
    • Kampania Włoska – „Guerra E’ Finita?”
    • Front Wschodni – „Contro il Bolscevismo!”
    • Sommergibili na Atlantyku
    • Etiopia 1935-1936 – Brudna wojna Mussoliniego
  • Armia Włoska
    • 26 Dywizja Piechoty „Assietta”
    • 4 Dywizja Alpejska „Monte Rosa”
    • 54 Dywizja Piechoty „Napoli”
    • 4 Dywizja Piechoty „Livorno”
    • Włosi w Waffen-SS
    • Organizacja Obrony Sycylii
    • Esercito Nazionale Repubblicano(ENR):
    • Aeronautica Nazionale Repubblicana
    • Jednostki Włoskiej Kawalerii
    • 132 Dywizja Pancerna „Ariete”
    • 101 Dywizja Zmotoryzowana „Trieste”
    • Armia Pancerna “Afrika” w bitwie pod El-Alamein
    • M.V.A.C. i inne organizacje współpracujące z Włochami na Bałkanach
    • Doktryna
    • 1. Dywizja Piechoty (Górska) „Superga”
    • 6. Dywizja Alpejska „Alpi Graie”
    • 1° Battaglione Paracadutisti Carabinieri Reali
    • 185. Divisione Paracadutisti „Folgore”
    • 1ª Divisione libica „Sibelle”
    • 2ª Divisione libica „Pescatori”:
    • Raggruppamento sahariano „Maletti”
    • 4. Divisione CC.NN. „3 Gennaio”
    • Początek wojsk spadochronowych – Fanti dell’Aria
    • Koszty wojny w Hiszpanii
  • Leksykon Uzbrojenia
    • Myśliwce Regia Aeronautica i ANR w latach 1923-1945
    • BIBLIOGRAFIA – lotnictwo włoskie
    • Wodnosamoloty, Łodzie Latające, Samoloty Rozpoznawcze i inne
    • Bombowce i samoloty szturmowe Regia Aeronautica
    • Samoloty obcej produkcji w Regia Aeronautica
    • Okręty podwodne typu Marcello
    • Pierwszy włoski Blenheim
    • Czołgi średnie
  • Osoby
    • Italo Balbo
    • Bibliografia dla działu Osoby
    • Giovanni Messe
    • Rodolfo Graziani
    • Pietro Badoglio
    • Galeazzo Ciano
    • Dino Grandi
    • Gabriele D’Annunzio
    • Roberto Farinacci
    • Ugo Cavallero
    • Alfredo Rocco
    • Giovanni Gentile
    • Giuseppe Bottai
    • Arconovaldo Bonaccorsi
    • Pietro Maletti
    • Emilio Faldella
    • Mario Roatta
    • Annibale Bergonzoli
    • Emilio De Bono
  • Benito Mussolini
    • Spotkanie z Hitlerem – Rastenburg IX.1943
    • Konferencja z Hitlerem, Feltre 19.VII.1943
    • Duce porwany… Duce wolny!
    • Więzień Gargnano
    • Śmierć dyktatora
    • Ostatnie spotkanie dyktatorów
    • Rodzina Mussolini
    • Benito Mussolini – cytaty
    • Dzieciństwo i młodość
    • Kochanki Mussoliniego
    • Socjalistyczny dziennikarz Benito Mussolini
    • W alpejskich okopach
    • Clara Petacci i klan Petacci
    • Benito Mussolini – osobowość
    • Benito Mussolini i Adolf Hitler – trudna przyjaźń dyktatorów
  • Włochy Mussoliniego
    • Antyfaszyzm
    • Polityka wewnętrzna Repubblica Sociale Italiana
    • Squadristi, manganello i olej rycynowy
    • Polityka wewnętrzna faszystowskich Włoch – lata dwudzieste
    • Sport w faszystowskich Włoszech
    • Doktryna faszyzmu
  • Zdjęcia
    • Afryka Północna
    • Morze Śródziemne
    • Wojna na Bałkanach
    • Italo Balbo
    • Rodolfo Graziani
    • Pietro Badoglio
    • 29 Dywizja Grenadierów Waffen-SS
    • Galeazzo Ciano
    • Kampania Włoska
    • Aeronautica Nazionale Repubblicana
    • Spotkania Dyktatorów
    • uwięzienie i uwolnienie Mussoliniego
    • Repubblica Sociale Italiana
    • Rodzina Mussolini
    • Front Wschodni
    • Giovanni Messe
    • Dino Grandi
    • Myśliwce Regia Aeronautica
    • Gabriele D’Annunzio
    • Wodnosamoloty, Łodzie Latające, Samoloty Rozpoznawcze
    • Początki faszyzmu
    • Bombowce i samoloty szturmowe Regia Aeronautica
    • Roberto Farinacci
    • Ugo Cavallero
    • Alfredo Rocco
    • Giovanni Gentile
    • Giuseppe Bottai
    • Benito Mussolini: dzieciństwo – I Wojna Światowa
    • Kochanki Mussoliniego
    • Włochy Mussoliniego na zdjęciach
    • Włoskie czołgi eksperymentalne
    • Czołgi ciężkie (carri armati pesanti)
    • Czołgi lekkie (carri armati leggeri)
    • Samochody pancerne (Autoblindi)
    • Żołnierze włoscy
    • Inwazja na Etiopię 1935-1936 r.
    • Corpo Aereo Italiano
    • Hiszpania 1936-1939
    • Benito Mussolini
    • Wielka Wojna na morzu
    • Ascari del Cielo
    • Betasom 1940-1945
  • Mapy, Struktury…
    • Afryka Północna
    • Front Wschodni
    • Armia Włoska
      • 28 Dywizja Piechoty „Aosta”
  • Filmy z YouTube
  • KINO
  • Linki
pinflix yespornplease porncuze.com porn800.me porn600.me tube300.me tube100.me watchfreepornsex.com
  • Wojna Mussoliniego
  • » Archives
Maj
01

Zagadkowa śmierć kapitana Ciofiego


Alpini podczas wspinaczki.

Ze względu na długi weekend ogłaszam przerwę w działaniu strony do poniedziałku. Za to na maj sygnalizuję małą rewolucję. Ze względu na mój stan zdrowia (muszę się zacząć mocno oszczędzać) strona musi stać się częścią mojej pracy. Nie ucieknę jednak w paronite, czy inną formę crowdfundingu – strona od zawsze była wyrazem mojej pasji do historii, a nie źródłem dochodu, i mam nadzieję zamknąć ją za kilkadziesiąt lat (lub komuś przekazać) i nie zmieniać tego stanu rzeczy. Problem spróbujemy rozwiązać inaczej: w maju powinna się ukazać nakładem własnym książka „Betasom. Włoska broń podwodna w bitwie o Atlantyk (1940-1945)”, której zakup będzie równocześnie cegiełką na dalsze działanie Wojny Mussoliniego. O książce napiszę szerzej niebawem, ale w zamyśle ma to być jedna z dziesiątek pozycji wydanych w ten sposób i adresowanych bezpośrednio do czytelników strony. W ramach tej profesjonalizacji Wojny Mussoliniego poświęcę jeden dziań mojej pracy na przygotowanie wpisów, których w każdym tygodniu chciałbym opublikować 4-6. Mam nadzieję, że to zdrowy i sympatyczny układ, a książka o Betasom szybko udowodni Wam, że warto zainwestować parę złoty w moje prace. W tych sprawach będziemy oczywiście w kontakcie.

1916 r.:

2-3 czerwca: Austriacy zajmują Monte Cenigo, ale żołnierze włoscy do tego czasu właściwie zdążyli już wyhamować impet wrogiej ofensywy.

3-10 czerwca: moment kulminacyjny bitwy na płaskowyżu Asiago.

6 czerwca: umarł w bolesnej agonii spowodowanej odniesionymi ranami Alfonso Samoggia, pochodzący z Bolonii, rocznik 1893, żołnierz 2. pp z BP „Granatieri di Sardegna”. Gdy 3 czerwca trwała uparta obrona Monte Cenigo, Samoggia na ochotnika zgłosił się do misji polegającej na przedarciu się przez ostrzeliwany teren do dowództwa, by tam prosić o uzupełnienia. Na miejscu bezskutecznie prosił o wzmocnienia dla pierwszej linii: rezerwy nie istniały. Powracając na pozycje został ciężko ranny, także w usta (bocca, można tłumaczyć tej jako buzia). Docierając w stanie agonalnym do okopu przekazał oficerowi: „Poruczniku posiłki nadchodzą! Walcz aż do śmierci!”. Frazę tę propaganda nazwała później „boskim kłamstwem”, a Samoggi pośmiertnie przyznano złoty Medal Waleczności Wojskowej. Dostał się on do niewoli, gdy Austriacy przełamali opór Włochów, zmarł w wrogim szpitalu polowym. Jego szczątki spoczywają w mauzoleum wojskowym (sacrario militare, tak chyba najlepiej oddam sens) w Asiago.

7 czerwca: Austriacy zdobywają szczyty Melette (https://it.wikipedia.org/wiki/Melette), zajmują Gallio i Monte Sisemol.

10 czerwca: rząd Salandry, będący w mniejszości w Izbie Deputowanych, podaje się do dymisji.

12 czerwca: trzy włoskie torpedowce, dowodzone przez Nazario Sauro (warto zapamiętać nazwisko), wykonały rajd na port Parenzo na wybrzeżu Istrii (http://www.anmi.taranto.it/hobby/filatelia/parenzo/parenzo.htm).

12-16 czerwca: ostatnie austriackie próby przełamania obrony w rejonie Lemerle na płaskowyżu Asiago. Włosi odbijają Asiago i Arsiero.

15-25 czerwca: rozpoczyna się włoska kontrofensywa w Trentino (region Trydent) na linii Coni Zugna-Monte Pasubio-Valsugana. Częściowo udało się odbić obszar utracony w wyniku Strafexpedition.

19 czerwca: Paolo Boselli tworzy nowy rząd we Włoszech.

22 czerwca: dowództwa austriackie, przygotowujące atak nad dolnym Isonzo mający zmniejszyć włoską presję w rejonie Karsu, decydują się na użycie gazu duszącego fosgen. W obliczu przewidywanego ataku w Krems nad Dunajem rozpoczęło się szkolenie batalionu chemicznego, które przeprowadzają Niemcy, zaprawieni w wojnie gazowej. 22 czerwca w rejonie Segeti batalion zaprezentował swoje umiejętności przed gen. Boroevićem, arcyksięciem Józefem i innymi wyższymi oficerami. Po demonstracji w Biglia k. Goryzii miała miejsce konferencja nt. użycia gazu. Wielu austriackich oficerów wypowiadało się negatywnie w sprawie jego użycia, w tym gen. Sarkany dowodzący 18. BP Honved, który, zamiast wyzbyć się zahamować natury etycznej, wolał złożyć prośbę o zdjęcie go z dowództwa. Ostatecznie zgodzono się na zastosowanie bojowych środków trujących na froncie włoskim. Obszarem wybranym na jego debiut była okolica Monte San Michele, a jego użycie miało wspomóc atak 1. i 17. pp z 20. DP Honved.

23 czerwca: na froncie karnijskim odnotowano kolejny przykład sprawiedliwości doraźnej nad żołnierzami włoskimi. Frulijscy alpini z drugiego plutonu 109. kompanii nowopowstałego batalionu strzelców alpejskich „Monte Arvenis” odmówili wykonania demonstracyjnego ataku w samym środku dnia i otwartym terenie, którego celem miał być szczyt Monte Cellon. Dowodzący batalionem kapitan, neapolitańczyk Armando Ciofi, i pochodzący z Wenecji por. Pietro Pasinetti, ulegając klimatowi pewnej nieufności w stosunku do Alpini, rekrutowanych z lokalnej społeczności, którzy mieli kontakty z żołnierzami austriackimi pochodzącymi z Karnii, z którymi łączyły ich przyjaźnie i stosunki pracownicze sprzed wojny, nie wspominając o przypadku dezercji w batalionie „Val Tagliamento”, wszczęli dochodzenie w sprawie swoich podkomendnych. I tutaj mały kłopot z tłumaczeniem: Czterech alpini vennero passati per le armi (?), kolejnych czterech skazano na 10 lat więzienia (w oryginale carcere, ale napisać, że na karcer to może zbyt daleko posunięta interpretacja), 10 na sześć lat i 15 na trzy. 7 lipca, w rejonie pozycji Busa dell’Orco, spokojnej i nieco odległej od wrogich linii, znaleziono zwłoki kpt. Ciofi, bardzo możliwe, że zginął od włoskiej kuli. Następnego dnia odnaleziono także ciało por. Pasinetti.

  • Posted on 1 maja, 2019
  • Posted by admin
  • No Comment »
  • Filed under: Włochy w I Wojnie Światowej, Włochy w Wielkiej Wojnie
  • Tags: front włoski Pierwsza Wojna Światowa, Korpus Alpejski w Wielkiej Wojnie, Strafexpedition 1916 r.
Kwi
30

Kozły ofiarne z „Catanzaro”


Broń austriacka zdobyta w rejonie Gorizii (Gorycji), sierpień 1916 roku.

1916 r.:

25 maja: obrońcy Coni Zugna i Passo Buole wytrzymują szturm ogromnych mas austriackiej piechoty, która próbuje otworzyć drogę w stronę doliny „pianura vicentina” (okolice Vicenzy). Austriacy zdołali opanować Monte Cimone i dolinę Val d’Astico. Dochodzi do kolejnego przypadku doraźnego wymierzenia sprawiedliwości – 14 żołnierzy brygad „Lambro” i „Alessandria” rozstrzelano na rozkaz gen. Fiorone z BP „Salerno” za porzucenie pozycji w rejonie płaskowyżu Asiago. Grupa żołnierzy z pułków 206. „Lambro” i 156. „Alessandria”, podczas odwrotu doliną Val d’Assa, znalazła się w sektorze Brygady „Salerno”, która otrzymała rozkaz obrony do końca. Chociaż żołnierze twierdzili, że otrzymali rozkaz do odwrotu, gen. Fiorone puścił wyjaśnienia mimo uszu, nie przesłuchał żołnierzy i nie próbował potwierdzić ich wersji, zamiast tego postawił ich przed plutonem egzekucyjnym. Decyzję Fiorone poparł dowodzący 1. Armią gen. Guglielmo Pecori Giraldi, który później umieścił go także na stanowisku 62. DP.

27 maja: w tym samym sektorze doszło do kolejnego rozstrzelania. Obiektem represji padli żołnierze 141. pp Brygady „Catanzaro”. 26 maja pułk był rozciągnięty pomiędzy pierwszą linią i tyłami w rejonie Monte Mosciagh i Monte Interrotto. Około 19.00 nad okolicą przeszła silna burza, sprzyjając przeprowadzonemu przez Austriaków atakowi. Żołnierze, zaskoczeni okolicznościami, przeprowadzili zdezorganizowany odwrót do znajdujących się w okolicy lasów. Wielu podoficerów, nie przestrzegając regulaminów, przyłączyło się do odwrotu, podżegając podwładnych do szukania ratunku w ucieczce. Do zbliżających się do włoskich tyłów uciekinierów otworzyła ogień własna artyleria, potęgując zamieszanie. Wielu żołnierzy skupiło się wokół oficerów i zdołało się przegrupować, część jednak powróciła do szeregów dopiero rankiem. Względnie uporządkowany pułk tego samego dnia wrócił na pierwszą linię, w mniej niż trzy godziny odzyskał cały utracony teren i odbił z rąk przeciwnika działa dwóch włoskich baterii, które zostały zaskoczone atakiem z godziny 19.00.

„Catanzaro” była oceniana jako jedna z najlepszych brygad, niemal tak wysoko jak „Sassari”. Była znana także jako „żelazna brygada”, jak osobiście tytułował ją Cadorna. Epizod z odwrotem jednostki cieszącej się taką renomą nie mógł ujść bez wskazania kozłów ofiarnych. Pułkownik Thermes, dowódca 141. pp, dostosowując się do rozkazów ze sztabu XIV KA nakazał na dzień następny, gdy pułk wypoczywał na stokach Monte Sprunck, rozstrzelanie najwyższych stopniem spośród żołnierzy, którzy dołączyli do odwrotu: rozstrzelano wobec tego podporucznika i trzech sierżantów. Ponadto, z inicjatywy Thermesa, poddano decymacji 82 żołnierzy, którzy powrócili do szeregów dopiero nad ranem (zastrzelono ośmiu ludzi). Razem było zatem 12 ofiar tego przypadku sprawiedliwości doraźnej. Paradoksalnie za akcję na Monte Mosciagh z dnia 27 maja 141. pp został wyróżniony w biuletynie Comando Supremo.

29 maja: pokonawszy dolinę Val d’Assa i wdarłszy się na płaskowyż, Austriacy zajęli Asiago.

30 maja: żołnierze włoscy utrzymują pozycje i kontratakują na bagnety w rejonie miejscowości Vallarsa (prowincja Trydent).

Podczas upartej obrony Brygady „Granatieri di Sardegna” na Monte Cenigo został otoczony wraz ze swoim oddziałem z 1. pułku w rejonie (doliny) Val Sillà w pobliżu fortu Corbin ppor. Carlo Stuparich. Było on irredentystą, pochodził z Triestu, urodził się w 1894 roku. Wraz ze swoim starszym bratem Gianim zgłosił się na ochotnika. Pozostawszy samemu, gdy stracił wszystkich swoich podkomendnych, wolał odebrać sobie życie strzałem z pistoletu, niż wpaść w ręce Austriaków, co niechybnie skończyłoby się procesem o zdradę i karą śmierci. W 1918 roku przyznano mu pośmiertnie złoty Medal Waleczności Wojskowej. Cmentarz wojenny w Treschè Conca, jeden z 41 na płaskowyżu Asiago, został nazwany jego imieniem.

  • Posted on 30 kwietnia, 2019
  • Posted by admin
  • No Comment »
  • Filed under: Włochy w I Wojnie Światowej, Włochy w Wielkiej Wojnie
  • Tags: front włoski Pierwsza Wojna Światowa, Strafexpedition 1916 r.
Kwi
29

Stracenie Damiano Chiesy


Strafexpedition 1916 (via https://
www.deviantart.com/
tuomaskoivurinne/art/
Strafexpedition-1916-287814
569
).

Zaczniemy od smutnej wiadomości z Magnum-X: „Niestety musimy poinformować, że z powodu opóźnień w drukarni spowodowanych świętami i długim weekendem zapowiedziane najbliższe wydanie magazynu „Technika Wojskowa HISTORIA” (Nr Specjalny 2/2019) ukaże się dopiero 7 maja”. Zatem zainteresowanych m.in. moim Salerno 1943 proszę o cierpliwość.

1916 r.:

15 maja-27 czerwca: Strafexpedition C.D. Pomimo licznych przykładów heroicznego oporu, jak Brygady „Granatieri di Sardegna” na Monte Cenigo i sąsiednich wzniesieniach, w południowo-zachodniej części płaskowyżu Austriacy zbliżali się do ostatniej linii obrony Włochów, właśnie stworzonej na południe od miejscowości Asiago i Cesuna. To tutaj miała rozstrzygnąć się sprawa powodzenia lub niepowodzenia austriackiej ofensywy. Włosi ściągali pospiesznie w ten rejon swoje siły z frontu nad Isonzo, z Albanii, a także jednostki na etapie szkolenia z całego kraju. Cadorna w pośpiechu stworzył 5. Armię, którą powierzono gen. Gaetano Giardino. W międzyczasie Cadorna odwołał ze stanowiska dowódcy 1. Armii gen. Roberto Brusati, winnego porzucenia wysuniętych pozycji, których miał zadanie bronić, choć nie nadawały się do tego, gdyż zajmowano je z myślą o własnej akcji ofensywnej, a nie obronie. Na to stanowisko powołano gen. Guglielmo Pecori Giraldi, do teraz dowodzącego VII KA walczącym w rejonie Krasu.

Bohaterska była zwłaszcza obrona linii pomiędzy górami Zovetto, Lemerle i Magnaboschi, gdzie wyróżniła się Brygada „Liguria” dowodzona przez gen. Achille Papa.

Wielka ofensywa Rosjan – 580 tys. ludzi pod dowództwem gen. Brusiłowa, którzy zaatakowali w Bukowinie – rozpoczęła się w momencie gdy Strafexpedition wytraciła już swój impet i zmusiła Conrada do przerzucenia części jednostek i artylerii na front wschodni.

Włoska kontrofensywa, która ruszyła po osłabieniu austriackiego ugrupowania, przyczyniła się do odzyskania części utraconego terenu, w tym okolic Asiago. Linia frontu ustabilizowała się wzdłuż odcinka od wejścia w dolinę Val d’Assa, ciągnąc się stąd ukośnie do Monte Ortigara, w pobliżu doliny Valsugana, sąsiadując ze szczytami gór, które później staną się prawdziwą kalwarią dla włoskiej piechoty: Monte Mosciagh, Monte Zebio, Monte Colombara, Monte Zingarella.

17 maja (dla porządku: wcześniej była ogólna notka o Strafexpedition, a teraz i w kolejnych wpisach więcej szczegółów i kilka „smaczków” z jej okresu): w pobliżu Costa Violina do niewoli dostała się Damiano Chiesa (https://it.wikipedia.org/wiki/Damiano_Chiesa), patriota, irredentysta pochodzący z Rovereto, podporucznik włoskiej artylerii.

19 maja: pod presją austriacką żołnierze Włoscy cofają się na linię Conti Zugna – Monte Pasubio – Val Posina.

Damiano Chiesa zostaje rozstrzelany w fosie zamku Buonconsiglio w Trydencie.

22 maja: żołnierze włoscy z trudem powstrzymują postępy przeciwnika w rejonie płaskowyżu Asiago i doliny Valsugana.

  • Posted on 29 kwietnia, 2019
  • Posted by admin
  • No Comment »
  • Filed under: Włochy w I Wojnie Światowej, Włochy w Wielkiej Wojnie
  • Tags: front włoski Pierwsza Wojna Światowa, Strafexpedition 1916 r.
Kwi
25

Początek Strafexpedition


Alpini podczas działań w masywie Adamello.

1916 r.:

24 kwietnia: we Włoszech zainicjowano produkcję na masową skalę hełmów Adrian modello 1916, które miały stanowić ulepszoną wersję francuskich hełmów modello 1915.

29-30 kwietnia: la battaglia del Pulcinella (? guglowanie tej nazwy utrudnia: https://en.wikipedia.org/wiki/Pulcinella): Alpini kpt. Patroniego zdobyli Crozzon di Folgorida (3075 m n.p.m.) i Passo di Cavento (przełęcz) w masywie Adamello.

2 maja: na Adamello Włosi poczynili postępy w dolinie val Genova, ale jesienią zostaną zmuszeni do jej porzucenia. 19 maja włoskie akcje zaczepne w masywie zakończą się sporymi sukcesami.

15 maja-27 czerwca: ofensywa austriacka w rejonie włoskich płaskowyżów nazywana Strafexpedition (ekspedycja karna), której początek ma miejsce w prowincji Trento (Trydent), w dolinie Val Lagarina i w sektorze płaskowyżu Altopiano dei Sette Comuni. Udział bierze 20 dywizji austriackich (w oryginale austro-niemieckich, ale tutaj znak zapytania) pod dowództwem szefa Sztabu Generalnego Conrada.

Strafexpedition, przygotowana przez Conrada operacja mająca ukarać włoskich „zdrajców”, za główny cel obierała przecięcie ugrupowania wojsk włoskich na pół, odcinając armie walczące w Dolomitach od tych zgrupowanych nad Adriatykiem, a następnie wyjście wojsk austriackich na Nizinę Wenecką.

Jeśli założenie Conrada powiodłoby się trzy armie włoskie, 4., 2. i 3. znalazłyby się w sytuacji z przeciwnikiem za plecami. Była to powtórka z planu z 1876 r., gdy Austriacy chcieli odzyskać Wenecję Euganejską i Lombardię.

Atak miał rozwinąć się na całym froncie pomiędzy dolinami Val Lagarina i Valsugana. Początek ofensywy przesunięto o kilka dni z powodu niepogody. Początkowo wysiłki Austriaków skupiły się na Val Lagarina, na zachód od płaskowyżu Altopiano di Asiago. Poprzedzeni potężnym przygotowaniem ogniowym, w którym udział wzięły także potężne moździerze Krupp kal. 420 mm, żołnierze austriaccy z VIII KA zdołali zająć Zugna Torta (1258 m n.p.m.), fort Pozzacchio i Col Santo (szczyt). Obrona włoska w tym sektorze szybko oparła się na Coni Zugna, przełęczy Passo Buole i Monte Pasubio (2232 m n.p.m.).

Także w Valsugana, po pierwszym odrzuceniu włoskich linii, atak austriacki zatrzymał się w rejonie miejscowości Ospedaletto.

Dużo ciężej dla Włochów wyglądała sytuacja na północnym skraju płaskowyżu Asiago. Austriacy zdobyli płaskowyż (altopiano) di Tonezzo, Monte Toraro i Monte Campomolon. Jednak największe włamanie w pozycje włoskie miało miejsce w rejonie płaskowyżu Sette Comuni. Obrona włoska, ograniczona często tylko do pierwszej linii, bez możliwości stępienia naporu przeciwnika o pozycje urzutowane w głębi ugrupowania, była w wielu miejscach zaciekła i pełna desperacji, ale w innych załamała się. Utrata szczytów Cima Mandriolo i Cima Portule otworzyła Austriakom drzwi do dolin Val d’Assa i val Galmarara, czyli dróg wiodących do serca płaskowyżu Asiago. Dostępne rezerwy zmarnowano w źle przeprowadzonych atakach, co tylko ośmieliło Austriaków.

27 maja w ręce Austriaków wpadło Arsiego, a nazajutrz także Asiago. Cała linia włoska niebezpiecznie cofnęła się ku południowemu skrajowi płaskowyżu. Mieszkańców Thiene i Schio ostrzeżono o możliwym wkroczeniu Austriaków…

  • Posted on 25 kwietnia, 2019
  • Posted by admin
  • No Comment »
  • Filed under: Włochy w I Wojnie Światowej, Włochy w Wielkiej Wojnie
  • Tags: front włoski Pierwsza Wojna Światowa, Korpus Alpejski w Wielkiej Wojnie, Strafexpedition 1916 r.
REKLAMA
Wojna Mussoliniego All Rights Reserved.
Kontakt poczta@wojna-mussoliniego.pl
Designed & Developed by Carla Izumi Bamford
Powered by Wordpress
Go back to top