Carro Veloce C.V.35 (L3/35)
Carro Veloce C.V.35 (L3/35):
Decyzja o wprowadzeniu nowej wersji tankietki zapadła w 1935 r. Główną zmianą była inna technika montowania płyt pancernych osłaniających przedział bojowy. W nowych pojazdach były one łączone za pomocą śrub i nitów (w C.V.33 były spawane do szkieletu). Pancerz wykonano ze stali utwardzanej powierzchniowo przez nawęglenie (cementowanie). W lutym 1936 r. powstały pierwsze C.V.35 I Tipo, od lipca 1938 r. powstawały C.V.35 II Tipo. W pojazdach II Tipo boczny otwór obserwacyjny był zakryty zewnętrzną osłoną, ze szczeliną obserwacyjną wyposażoną we wkładkę wykonaną ze szkła pancernego, a we włazach wyjściowych zamontowano zamykane prostokątne otwory, w których można było zamocować peryskop. Oba typy początkowo uzbrajano w dwa km Fiat 14/35 kal. 8 mm (amunicja – 31 zasobników po 80 naboi). Od końca 1938 r. przezbrojono je w dwa km Breda 38 kal. 8 mm (79 magazynków po 24 naboje). Miały krótsze lufy i brak tłumików płomieni na końcu lufy. Zapas amunicji do kaemów Breda to 79 magazynków po 24 naboje. Oba typy C.V.35 posiadały pancerne osłony chłodnic lufy karabinów maszynowych. Produkcję C.V.35 zakończono w listopadzie 1939 r. Powstało ich ponad 900 egzemplarzy (prawdopodobnie).
Dane różniące C.V.35 od C.V.33:
Masa: 3,5 t
Wymiary: wysokość – 1,3 m
Opancerzenie: przód 15 mm, bok 9 mm, tył 9 mm