Wojna Mussoliniego

La guerra di Mussolini

RSS Feed
  • Home
  • Od Autora
  • Publikacje
  • FRONTY
    • Afryka Północna – „Heia Safari”
    • Morze Śródziemne – „Mare Nostrum”
    • Wojna na Bałkanach 1939-1945
    • Kampania Włoska – „Guerra E’ Finita?”
    • Front Wschodni – „Contro il Bolscevismo!”
    • Sommergibili na Atlantyku
    • Etiopia 1935-1936 – Brudna wojna Mussoliniego
  • Armia Włoska
    • 26 Dywizja Piechoty „Assietta”
    • 4 Dywizja Alpejska „Monte Rosa”
    • 54 Dywizja Piechoty „Napoli”
    • 4 Dywizja Piechoty „Livorno”
    • Włosi w Waffen-SS
    • Organizacja Obrony Sycylii
    • Esercito Nazionale Repubblicano(ENR):
    • Aeronautica Nazionale Repubblicana
    • Jednostki Włoskiej Kawalerii
    • 132 Dywizja Pancerna „Ariete”
    • 101 Dywizja Zmotoryzowana „Trieste”
    • Armia Pancerna “Afrika” w bitwie pod El-Alamein
    • M.V.A.C. i inne organizacje współpracujące z Włochami na Bałkanach
    • Doktryna
    • 1. Dywizja Piechoty (Górska) „Superga”
    • 6. Dywizja Alpejska „Alpi Graie”
    • 1° Battaglione Paracadutisti Carabinieri Reali
    • 185. Divisione Paracadutisti „Folgore”
    • 1ª Divisione libica „Sibelle”
    • 2ª Divisione libica „Pescatori”:
    • Raggruppamento sahariano „Maletti”
    • 4. Divisione CC.NN. „3 Gennaio”
    • Początek wojsk spadochronowych – Fanti dell’Aria
    • Koszty wojny w Hiszpanii
  • Leksykon Uzbrojenia
    • Myśliwce Regia Aeronautica i ANR w latach 1923-1945
    • BIBLIOGRAFIA – lotnictwo włoskie
    • Wodnosamoloty, Łodzie Latające, Samoloty Rozpoznawcze i inne
    • Bombowce i samoloty szturmowe Regia Aeronautica
    • Samoloty obcej produkcji w Regia Aeronautica
    • Okręty podwodne typu Marcello
    • Pierwszy włoski Blenheim
    • Czołgi średnie
  • Osoby
    • Italo Balbo
    • Bibliografia dla działu Osoby
    • Giovanni Messe
    • Rodolfo Graziani
    • Pietro Badoglio
    • Galeazzo Ciano
    • Dino Grandi
    • Gabriele D’Annunzio
    • Roberto Farinacci
    • Ugo Cavallero
    • Alfredo Rocco
    • Giovanni Gentile
    • Giuseppe Bottai
    • Arconovaldo Bonaccorsi
    • Pietro Maletti
    • Emilio Faldella
    • Mario Roatta
    • Annibale Bergonzoli
    • Emilio De Bono
  • Benito Mussolini
    • Spotkanie z Hitlerem – Rastenburg IX.1943
    • Konferencja z Hitlerem, Feltre 19.VII.1943
    • Duce porwany… Duce wolny!
    • Więzień Gargnano
    • Śmierć dyktatora
    • Ostatnie spotkanie dyktatorów
    • Rodzina Mussolini
    • Benito Mussolini – cytaty
    • Dzieciństwo i młodość
    • Kochanki Mussoliniego
    • Socjalistyczny dziennikarz Benito Mussolini
    • W alpejskich okopach
    • Clara Petacci i klan Petacci
    • Benito Mussolini – osobowość
    • Benito Mussolini i Adolf Hitler – trudna przyjaźń dyktatorów
  • Włochy Mussoliniego
    • Antyfaszyzm
    • Polityka wewnętrzna Repubblica Sociale Italiana
    • Squadristi, manganello i olej rycynowy
    • Polityka wewnętrzna faszystowskich Włoch – lata dwudzieste
    • Sport w faszystowskich Włoszech
    • Doktryna faszyzmu
  • Zdjęcia
    • Afryka Północna
    • Morze Śródziemne
    • Wojna na Bałkanach
    • Italo Balbo
    • Rodolfo Graziani
    • Pietro Badoglio
    • 29 Dywizja Grenadierów Waffen-SS
    • Galeazzo Ciano
    • Kampania Włoska
    • Aeronautica Nazionale Repubblicana
    • Spotkania Dyktatorów
    • uwięzienie i uwolnienie Mussoliniego
    • Repubblica Sociale Italiana
    • Rodzina Mussolini
    • Front Wschodni
    • Giovanni Messe
    • Dino Grandi
    • Myśliwce Regia Aeronautica
    • Gabriele D’Annunzio
    • Wodnosamoloty, Łodzie Latające, Samoloty Rozpoznawcze
    • Początki faszyzmu
    • Bombowce i samoloty szturmowe Regia Aeronautica
    • Roberto Farinacci
    • Ugo Cavallero
    • Alfredo Rocco
    • Giovanni Gentile
    • Giuseppe Bottai
    • Benito Mussolini: dzieciństwo – I Wojna Światowa
    • Kochanki Mussoliniego
    • Włochy Mussoliniego na zdjęciach
    • Włoskie czołgi eksperymentalne
    • Czołgi ciężkie (carri armati pesanti)
    • Czołgi lekkie (carri armati leggeri)
    • Samochody pancerne (Autoblindi)
    • Żołnierze włoscy
    • Inwazja na Etiopię 1935-1936 r.
    • Corpo Aereo Italiano
    • Hiszpania 1936-1939
    • Benito Mussolini
    • Wielka Wojna na morzu
    • Ascari del Cielo
    • Betasom 1940-1945
  • Mapy, Struktury…
    • Afryka Północna
    • Front Wschodni
    • Armia Włoska
      • 28 Dywizja Piechoty „Aosta”
  • Filmy z YouTube
  • KINO
  • Linki
pinflix yespornplease porncuze.com porn800.me porn600.me tube300.me tube100.me watchfreepornsex.com
  • Wojna Mussoliniego
  • » Archives
sty
05

Niebezpieczna droga do Patras

1 lutego 1942, tonie parowiec „Absirtea”. Kolejny pechowiec ze zmasakrowanej włoskiej floty handlowej. To także zapomniane bohaterstwo, włoscy marynarze mieli na tak ograniczonym akwenie jak Morze Śródziemne nieporównywalnie większą szansę na znalezienie śmierci, niż ich koledzy z alianckich statków na Atlantyku. No i jeszcze ta nieszczęsna Enigma…

W dniu 30 stycznia 1942 roku, parowiec „Absirtea” (4170 BRT, zbudowany w 1913 roku), własność firmy G. L. Premuda Società Anonima di Navigazione di Trieste, na czas wojny zarekwirowany przez Ministero delle Comunicazioni (Ministerstwo Komunikacji), wypłynął z Brindisi z zamiarem osiągnięcia Patras. Eskortę przy statku pełnił niszczyciel „Turbine”. 1 lutego, po krótkiej przerwie na Korfu, wzmocniony teraz przez niemiecki parowiec „Macedonia” i włoski niszczyciel „Euro” konwój wznosił swój rejs w stronę Patras. Dwa transportowce podążały kursem 173°, płynąc obok siebie, „Macedonia” z prawej, a „Abistrea” z lewej. Prędkość wynosiła ledwie 5 w, morze było bardzo wzburzone z powodu wiejących wiatrów Scirocco. „Turbine” (lider eskorty, dowodzony przez capitano di corvetta Rocca) zygzakował na lewo od konwoju, a „Euro” po jego prawej stronie.

O 10.45 1 lutego, siedem mil w namiarze 320° od Capo Dukato na wyspie Leukada (dla Włochów Santa Maura, Wyspy Jońskie), na pokładzie „Absirtea” dostrzeżono trzy ślady torped na lewej burcie. Natychmiast rozpoczęto kontrmanewr, jednak zdołano wyminąć nim tylko jedną torpedę, dwie uderzyły o 10.46 w rufę parowca. Załoga natychmiast zaczęła opuszczać tonący rufą statek, a dowódca zajął się niszczeniem dokumentów. Z powodu stanu morza „Euro” nie zdołał wziąć „Absirtea” na hol.

Podczas gdy „Turbine” i „Macedonia” nadal kierowały się do Patras, „Euro” na rozkaz Rocci pozostał przy trafionej jednostce. Niszczyciel podjął 35 rozbitków, w tym pięciu rannych. O godzinie 13.00 woda była już na wysokości rufowego pokładu wolno tonącego „Absirtea”, dziób parowca unosił się nieco wyżej. W końcu statek został opuszczony w rejonie gdzie doszło do ataku i chwilę po 13.35 zatonął na pozycji 38°35′ N i 20°27′ E. Sprawcą ataku był brytyjski okręt podwodny „Thunderbolt”(Lieutenant Commander C. B. Crouch) .

  • Posted on 5 stycznia, 2016
  • Posted by admin
  • No Comment »
  • Filed under: włoska flota handlowa, wojna na Morzu Śródziemnym 1940-1945
  • Tags: włoska flota handlowa II wojna światowa, wojna na Morzu Śródziemnym
sty
04

Masakra na motorowcu „Gritti”

Motorowiec „Andrea Gritti” podczas prób na morzu.

O północy 1 września 1941 nowoczesny motorowiec transportowy „Andrea Gritti” (6338 BRT, statek z 1939), zarekwirowana przez Regia Marina własność firmy Società Italiana di Armamento (SIDARMA) z Fiume, opuścił Neapol z zamiarem dotarcia do Trypolisu. W konwoju płynęły ponadto kolejne duże i szybkie motorowce „Rialto”, „Sebastiano Venier”, „Vettor Pisani” i „Francesco Barbaro” (jedynie „Gritti” i „Rialto” nie były jednostkami niemal całkowicie nowymi). Eskortę stanowiły niszczyciele „Nicoloso Da Recco” (caposcorta; lider eskorty), „Freccia”, „Folgore”, „Dardo” i „Strale”. „Gritti” przewoził na pokładzie większość uzbrojenia Dywizji Zmotoryzowanej „Trieste”.

Pokonano Cieśninę Messyńską, konwój zmierzał do celu w z góry zaplanowanej formacji. Trasa była ustalona tak, by omijała od wschodu najdalszy szacowany zasięg wrogich samolotów torpedowych operujących z Malty, jak uważano było to 160 Mm. Jednak konwój stracił już trzy niepotrzebne godziny w czasie przemarszu z Neapolu do Messyny, szlak marszu skorygowano, nim udało się dotrzeć do bezpiecznych wód miał miejsce atak. Dziewięć maszyn torpedowych Fairey „Swordfish” z 83. Squadron Fleet Air Arm z Malty dopadło Włochów około 25 Mm na kierunku południowy południowy wschód od przylądka Spartivento, było pomiędzy 0.25-0.30 dnia 3 września 1941.

Maszyny Regia Aeronautica nie były w stanie nocą eskortować statków, swoim zwyczajem opuściły konwój o zachodzie słońca. „Swordfishe” atakowały włoskie jednostki nadlatując z lewej strony konwoju. Statki i okręty otworzyły ogień z broni przeciwlotniczej i zaczęły gwałtownie manewrować. W wodzie niebawem pojawiły się brytyjskie torpedy, dwie z nich znalazły swoje cele. „Barbaro” został unieruchomiony torpedą, która trafiła go w rufę (później odholował go do Messyny wojskowy holownik „Titano”).

Drugim pechowcem był „Gritti”, celna torpeda spowodowała w konsekwencji eksplozję amunicji przewożonej w ładowni, w którą uderzyła. Motorowiec wyleciał w powietrze i zatonął na pozycji 37°33’ N i 16°26’ E, na dno zabrał aż 347 z 349 zaokrętowanych ludzi. Capitano di fregata Martini, dowodzący „Barbaro” tak opisał eksplozję na „Grittim” w swoim raporcie: „Po chwili, w pewnej odległości od źródeł tego światła [ognia plot. włoskich jednostek], na morzu doszło do potężnej eksplozji, której towarzyszyła wysoka i szeroka przerażająca kolumna bladego czerwonego dymu, pełna iskier i błysków, przesłaniając na trzy minuty cały horyzont”.

Na miejsce ataku wysłano dwa holowniki oraz niszczyciele „Ascari” i „Lanciere”. Trzy motorowce wraz z eskortą (wyłączywszy „Barbaro”, któremu towarzyszył holujący go „Dardo”), dotarły do Trypolisu następnego dnia.

  • Posted on 4 stycznia, 2016
  • Posted by admin
  • No Comment »
  • Filed under: wojna na Morzu Śródziemnym 1940-1945
  • Tags: włoska flota handlowa II wojna światowa, wojna na Morzu Śródziemnym
sty
04

Śmierć na własnej minie

Torpedowiec „Aretusa”, niezbyt fartowny opiekun konwoju z 2 stycznia 1941…

O 7.00 dnia 2 stycznia 1941 parowiec „Albano” (2364 BRT, statek z 1918 r.), własność firmy Società Anonima di Navigazione Adriatica di Venezia, zarekwirowana przez Regia Marina, wyszedł z Durazzo i kierował się do Valony, wchodząc w skład konwoju wraz z parowcem „Caterina”, eskortę stanowił torpedowiec „Aretusa”. Konwój płynął w szyku liniowym, na przedzie szedł torpedowiec, dalej „Albano”, a pochód zamykała „Caterina”. Morze było wzburzone, silnie wiały wiatry Ostro i Libeccio (ten drugi już linkowałem, ten pierwszy po angielsku: https://en.wikipedia.org/wiki/Ostro).

Po południu „Albano” (capitano Edoardo Di Seneca) wpadł na minę należącą do włoskiej zapory defensywnej. Do zdarzenia doszło w wyniku obrania błędnego kursu i braku dostatecznej wiedzy o dokładnej lokalizacji min na pokładzie „Artusa”. Parowiec poszedł na dno o 15.45 na pozycji 41°10’ N i 19°24’ E, na wodach przylądka Laghi (Capo Laghi), ok. 40 Mm od Valony.

Pierwszy oficer „Albano” Eugenio Wengersin zeznawał przed komisją badającą sprawę, że statek wyleciał w powietrze o 15.49 10 Mm od Durazzo, nastąpiła głośna eksplozja, po której przy lewej burcie podniósł się duży słup wody, na wysoki bunkra węglowego znajdującego się na śródokręciu. Siła eksplozji wyrzuciła przedmioty i ludzi w powietrze (Wengersina podrzuciło w stronę sufitu), zdewastowany został zwłaszcza rejon mostka. Tratwa na lewej burcie zerwała się podczas opuszczania i wpadła do góry dnem do morza, ta z prawej była opuszczana, ale zebrało się tam aż 19 ludzi, w tym relacjonujący pierwszy oficer. Kapitan Di Seneca nadzorował opuszczanie szalup, w końcu pragnął pomóc ludziom szarpiącym się z lewą szalupą, wpadł do wody i z dużą siłą uderzył głową w łódź, dowódca jednostki w ten sposób stracił życie.

Ludzie na spuszczonej na morze łodzi nie zdołali podjąć na pokład ciała Di Seneci, podobnie jak odnaleźć reszty rozbitków. „Albano” przełamał się na dwie części, dziób i kikut śródokręcia wraz z rufą, gdzie śruba obracała się nawet jakiś czas po opuszczeniu statku przez załogę. Obie części parowca tonęły powoli. Zapadała noc, więc rozbitkowie na szalupie wystrzelili dwie race by wskazać swoją pozycję marynarzom z „Aretusy”. Torpedowiec niebawem podjął szczęśliwców.

Z 40 członków załogi „Albano” (35 cywili + pięciu wojskowych) zginęło pięciu, a ranne zostały cztery osoby. Torpedowiec podjął wszystkich żywych i wziął na hol szalupę z ciałem dowódcy, które w końcu zdołano tam umieścić. Kabel niebawem został uszkodzony i dryfującą łódź pozostawiono na morzu. „Aretusa” dotarł do Durazzo, gdzie przekazał rozbitków do szpitala wojskowego lokalnego dowództwa marynarki. Następnego ranka do brzegów w rejonie Durazzo dotarła także szalupa z ciałem De Seneci.

Ofiary zatonięcia parowca „Albano”: Francesco Delernia, radiooperator (ur. 1893), Capitano Edoardo Di Seneca, (ur. 1877), Ferdinando Monzina, marynarz (ur. 1910), Antonio Sulcic, mechanik (ur. 1882), Giuseppe Velicogna, pierwszy mechanik (ur. 1889).

  • Posted on 4 stycznia, 2016
  • Posted by admin
  • No Comment »
  • Filed under: wojna na Morzu Śródziemnym 1940-1945
  • Tags: torpedowiec "Aretusa", włoska flota handlowa II wojna światowa, wojna na Morzu Śródziemnym
lip
03

Kolejny atak na Tobruk

Niszczyciel „Nembo” zatopiony w Tobruku 20 lipca 1940. Wpis o kolejnym druzgoczącym ataku brytyjskiego lotnictwa zaokrętowanego na ten port.

20 lipca 1940, Anglicy przypuszczali, że krążownik „Giovanni delle Bande Nere”, który poprzedniego dnia uniknął zatopienia w bitwie u przylądka Spatha, schronił się w porcie w Tobruku. Faktycznie uszedł on jednak do Benghazi. Włoską bazę zaatakował 824. Sqn. FAA z lotniskowca „Eagle”. Ponownie do przeprowadzenia operacji wykorzystano lotnisko Dekheila w pobliżu Sidi Barrani. Uderzenie nastąpiło przy świetle księżyca. Operację wsparły 55. i 211. Sqn. RAF na „Blenheimach”, których głównym zadaniem było rozproszenie ognia przeciwlotniczego.

W wyniku nalotu samolotów z lotniskowca „Eagle” na tobrucki port udaje się zatopić niszczyciele „Ostro” i „Nembo” (oba po 1715 ton), parowiec „Sereno” (2333 BRT) został uszkodzony. Roszczenia lotników były jeszcze większe, zgłosili ponadto trafienie kolejnego frachtowca i tankowca. Włosi zrezygnowali z Tobruku jako bazy morskiej. Tego dnia podjęli ryzyko wysyłając w morze, praktycznie bez eskorty, dwa duże statki pasażerskie „Conte Rosso” i „Vulcania”. Dotarły one bezpiecznie do Afryki.

W rejonie Tobruku strącono wodnosamolot „Swordfish” katapultowany z pokładu pancernika HMS „Warspite”.

  • Posted on 3 lipca, 2015
  • Posted by admin
  • No Comment »
  • Filed under: włoska Regia Marina, wojna na Morzu Śródziemnym 1940-1945, wojna w Afryce Północnej 1940-1943
  • Tags: kampania powietrzna w Afryce Północnej, wojna na Morzu Śródziemnym
lip
02

Rzeź w Tobruku

Nadbrzeże Tobruku po jednym z nalotów na port. Wpis będący suplementem do mojego artykułu „Pierwszy egzamin Regia Marina” z „Okrętów”.

Przed wybuchem wojny na Środkowym Wschodzie, w maja 1940 r., lotniskowiec HMS „Eagle” wyruszył z Singapuru. Miał on zastąpić na Morzu Śródziemnym HMS „Glorious”, który wysłano na wody Norwegii, w związku z niemiecką agresją na ten kraj. Na pokładzie „Eagle’a” znajdowało się 18 samolotów torpedowych Fairey „Swordfish” z 813. i 824. Sqn. FAA, nie było natomiast myśliwców. W Aleksandrii zaokrętowano trzy myśliwskie „Sea Galadiator”, które były rezerwą 802. Sqn. „Gloriousa”. Niebawem po przybyciu w rejon śródziemnomorski „Eagle” otrzymał polecenie wykonania uderzenia na port w Tobruku. Była to połączona operacja RAF i lotnictwa zaokrętowanego lotniskowca. Dziewięć „Swordfishy” z „Eaglea” operowało z lotniska floty Dekheila w pobliżu Sidi Barrani (ok. 200 km na wschód od Tobruku. W ataku brało też udział 11 „Blenhaim’ów” z 211. Sqn., których celem były lotniska w okolicy włoskiej bazy. Ponad nimi patrolowało 12 „Gladiatorów” z 33. Sqn. Na płycie lotniska Tobruk T2 udało się uszkodzić w wyniku bombardowania osiem „Falco” z 8. Gruppo C.T.

5 lipca 1940 okręty i statki włoskie znajdujące się w porcie w Tobruku atakowało dziewięć samolotów torpedowych „Swordfish” z 813 Sqn. FAA z lotniskowca „Eagle”. W walkach powietrznych brytyjskie myśliwce odpędziły włoskie samoloty próbujące przyjść na pomoc zaatakowanym okrętom. W Tobruku brytyjscy piloci meldowali zatopienie niszczyciela i frachtowca, a także uszkodzenie kolejnego niszczyciela i dwóch innych statków.

Faktycznie, akcja okazała się wielkim sukcesem. Niszczyciel „Zeffiro” (1.715 t) został o 20.35 zatopiony (wybucha na nim amunicja). Bliźniaczy „Euro” także został trafiony torpedą, osiadł na płyciźnie i doznał ciężkich uszkodzeń. Trafienia inkasują także parowiec pasażerski (służący jako transportowiec wojska) „Liguria” (15 354 BRT) i dwa frachtowce. Frachtowiec parowy „Manzoni” (3955 BRT) trafiony przewraca się na bok. Uszkodzony jest także frachtowiec parowy „Serenitas” (5171 BRT). Jeden „Swordfish” padł ofiarą obrony plot., jego trzyosobowa załoga zostaje uratowana. Kiedy trwał atak na Tobruk, w morze z Aleksandrii wyszły także krążowniki HMS „Capetown” i „Caledon”, razem z czterema niszczycielami kierowały się na Bardię. O świcie 6 lipca ostrzelano statki znajdujące się w porcie, zgłoszono uszkodzenie dwóch wojskowych zaopatrzeniowców. Kontratakować próbowały bombowce Regia Aeronautica, ale nie uzyskały żadnych trafień.

  • Posted on 2 lipca, 2015
  • Posted by admin
  • No Comment »
  • Filed under: wojna na Morzu Śródziemnym 1940-1945, wojna w Afryce Północnej 1940-1943
  • Tags: kampania powietrzna w Afryce Północnej, wojna na Morzu Śródziemnym
kw.
16

Nasze morze, naszym grobem w „Okrętach”

Zapraszam serdecznie na artykuł „Nasze morze, naszym grobem”, czyli historię włoskiej floty podwodnej na Morzu Śródziemnym w pierwszym dla Włoch roku wojny (1940). Znajdzie się on w najnowszym numerze „Okrętów” 1(37)/2015. Opisałem każde zwycięstwo odniesione przez włoskie okręty, misje specjalne i transportowe jakie wykonywały sommergibili i wszystkie okoliczności utraty okrętów. Tekst śledzi także dyslokację włoskich op w każdym z miesięcy. Oczywiście nie zabrakło kilku uwag o doktrynie i organizacji włoskiej wojny podwodnej. Podano także OdB włoskich sił podwodnych na Morzu Śródziemnym, 10 czerwca 1940. Nie zabrakło też wspomnień marynarzy. Mam nadzieję, że będzie to ciekawy materiał, w bardzo ładnej szacie graficznej!

Polecam!

Spis treści numeru: Okrety nr 37/2014

  • Posted on 16 kwietnia, 2015
  • Posted by admin
  • No Comment »
  • Filed under: Publikacje, włoskie okręty podwodne, wojna na Morzu Śródziemnym 1940-1945
  • Tags: włoska broń podwodna, włoskie okręty podwodne II wojna światowa, wojna na Morzu Śródziemnym
mar
10

Nietypowy pojedynek „Flutto”

Piękna sylwetka okrętu podwodnego „Flutto”, okres prób w 1943 r. To na jakiś czas ostatni post o włoskiej broni podwodnej, dużo tego było, ale to i tak ułamek tego co mam nadzieję niedługo zaproponować czytelnikom w artykule w „Okrętach”. Od przyszłego weekendu priorytet z tematyki morskiej, a raczej okołomorskiej, zyskują kutry torpedowe na Jeziorze Ładoga. A teraz historia zatopienia i dość niezwykłej walki jaką stoczył „Flutto”.

11 lipca 1943 na dno, wraz z 49 członkami załogi, poszedł „Flutto” (tenente di vascello Francesco Caprile). Pomiędzy Acireale i Katanią, na pozycji 37°34’ N i 15°43’ E, zatopiły go brytyjskie kutry torpedowe MTB 640, MTB 651 i MTB 670. Okręt opuścił dzień wcześniej korsykański port Bonifacio, była to jego pierwsza misja bojowa. Sommergibile stoczył z Brytyjczykami zaciętą walkę na powierzchni, przeciwnik zwalczał Włochów ogniem broni maszynowej, torpedami i bombami głębinowymi. Załoga „Flutto” odpowiedziała ogniem z broni maszynowej, raniono lub zabito 17 ludzi z załóg kutrów torpedowych, w większości z MTB 640 i MTB 651, na pokładzie MTB 670 był tylko jeden lekko ranny marynarz. W pewnej chwili MTB 670 ruszył na pełnej prędkości w stronę „Flutto”, strzelając ze wszystkich luf. Włosi odpowiadali ogniem, próbowali zejść pod wodę. Artylerzyści pozostali na pokładzie do ostatniej chwili, ewakuując się, gdy okręt już się zanurzał. W miejscu w którym zniknął „Flutto”, MTB 670 zrzucił wszystkie cztery bomby głębinowe jakie posiadał, nastawiono je na eksplozje na głębokości 15-30 m. Brytyjczycy nie dostrzegli żadnych śladów zatopienia okrętu i oddalili się wykonywać swoje zadania patrolowe. Zgłoszono jedynie uszkodzenie wrogiej jednostki. Opisane starcie jest ostatnim śladem po sommergibile „Flutto”. 6 sierpnia okręt uznano za zaginiony.

  • Posted on 10 marca, 2015
  • Posted by admin
  • No Comment »
  • Filed under: włoska Regia Marina, włoskie okręty podwodne, wojna na Morzu Śródziemnym 1940-1945
  • Tags: okręt podwodny "Flutto", włoska broń podwodna, włoskie okręty podwodne II wojna światowa, wojna na Morzu Śródziemnym
mar
09

Pojedynek ORP „Dzik” z „Ascianghi”?

ORP „Dzik” na Malcie, 15 grudnia 1942. Kolejny wątek podwodny, kolejny zagadkowy, a tym razem związany z polskim okrętem. Kiedyś wynotowałem sobie takie zdarzenie:

20 lipca ORP „Dzik” udaremnił w pobliżu Malty atak włoskiego okrętu podwodnego na HMS „Unshaken”. Brytyjski okręt miał spotkać się z „Dzikiem” o świcie. Poprzedniego wieczoru widząc sylwetkę okrętu podwodnego zdradził swoją pozycję, błędnie identyfikując widziany okręt jako „Dzika”. Polscy marynarze natychmiast uruchomili syreny i lampy sygnałowe. Brytyjski okręt pośpiesznie zmienił kurs, salwa czterech torped z „Dzika” skutecznie odstraszyła Włochów od celu.

Polska Wikipedia podaje o tym zdarzeniu:

Kolejnym zadaniem „Dzika” było patrolowanie w dniach od 2 do 19 lipca 1943 roku akwenu wokół Tarentu w ramach zabezpieczania desantu na Sycylię. W ostatnim dniu patrolu, w drodze powrotnej na Maltę, polski okręt wystrzelił cztery torpedy do będącego w zanurzeniu włoskiego okrętu podwodnego „Ascianghi”, przygotowującego się do ataku na bliźniaka „Dzika”, brytyjski „Unshaken”. Włoski okręt uniknął torped, ale zmuszony był jednocześnie przerwać własny atak. W niektórych źródłach można znaleźć informację, że tego dnia polski okręt omyłkowo zaatakował właśnie sojuszniczy okręt podwodny.

Z mojej strony nadmienię, że włoskojęzyczna literatura nie odnotowuje takiego wydarzenia, podobnie niezwykle skrupulatne zazwyczaj włoskie strony marynistyczne. Przy czym zastrzegam, nie mam ani żadnego artykułu, ani tymbardziej książki poświęconej „Ascianghi”, dlatego nie rozstrzygam co właściwie zaszło. Jest jednak bardzo wątpliwym, żeby to był „Ascianghi”. 16 lipca opuścił on Neapol i podobnie jak każdy nadający się do walki okręt miał operować przeciwko aliantom lądującym na Sycylii. Dla tego okrętu przeznaczono sektor na południowy-wschód od Sycylii. Faktycznie, 23 lipca, 10 Mm od Augusty, „Ascianghi” storpedował i ciężko uszkodził krążownik HMS „Newfoundland”, tego samego dnia został zatopiony.

  • Posted on 9 marca, 2015
  • Posted by admin
  • No Comment »
  • Filed under: włoskie okręty podwodne, wojna na Morzu Śródziemnym 1940-1945
  • Tags: okręt podwodny "Ascianghi", ORP "Dzik", wojna na Morzu Śródziemnym
mar
07

Holenderski okręt podwodny „Dolfijn”

Holenderski okręt podwodny „Dolfijn” wchodzi do portu w Algierze. (IWM, A 14789)

9 lutego o 11.00 w ataku torpedowym przeprowadzonym przez holenderski okręt podwodny „Dolfijn” został zatopiony somergibile „Malachite” (tenente di vascello Alpinolo Cinti). Do zdarzenia doszło trzy mile od Przylądka Spartivento, Włosi powracali do Cagliari z misji transportowej oraz po wysadzeniu komandosów w pobliżu Przylądka Matifou, na wybrzeżu afrykańskim na południe od Algieru.

„Malachite opuścił Sardynię wieczorem 2 lutego, jego pasażerami było 11 komandosów z batalionu „San Marco” dowodzonych przez Sottoten. Bartolini. Celem desantu było zniszczenie mostu kolejowego w El Kejur (Algieria). Nocą 5/6 lutego okręt przybył w pobliże miejsca desantu, jego natychmiastowe przeprowadzenie uniemożliwił stan morza oraz zaobserwowane dwie jednostki zwalczania okrętów podwodnych dostrzeżone w okolicy. Dopiero wieczorem 6 lutego, przy pomocy łodzi, komandosi dotarli na brzeg. Okręt oczekiwał w pobliżu na powrót dywersantów, na jego pokładzie usłyszano niebawem głośny huk dobiegający z lądu. Z brzegu nadano sygnał o powodzeniu misji i powrocie desantu. Jednak na plaży doszło do starcia z przeciwnikiem, w efekcie czego żaden z komandosów nie powrócił z misji.

0 6.30 7 lutego obrano kurs powrotny na Sardynię. 9 lutego, gdy okręt znajdował się trzy mile na południe od Przylądka Spartivento, został spostrzeżony przez holenderski „Dolfijn”. Holendrzy wystrzelili w stronę „Malachite” salwę czterech torped. Trzy z nich udało się Włochom wymanewrować, czwarta trafiła w rufę na lewej burcie. Sommergibile zatonął w ciągu minuty, z dziobem ustawionym prostopadle do powierzchni wody. Dowódca, trzech oficerów oraz dziewięciu innych członków załogi zdołało się uratować. Z okrętem zginęli Sottotenente del Genio Navale Giovanni Rubino oraz 34 podoficerów i marynarzy.

  • Posted on 7 marca, 2015
  • Posted by admin
  • No Comment »
  • Filed under: włoskie okręty podwodne, wojna na Morzu Śródziemnym 1940-1945
  • Tags: okręt podwodny "Malachite", włoskie okręty podwodne II wojna światowa, wojna na Morzu Śródziemnym
mar
07

Zatopienie korwety „Samphire”

Korweta HMS „Samphire” (K128), ofiara okrętu podwodnego „Platino”.

Około północy 29 stycznia „Platino” (tenente di vascello Vittorio Patrelli-Campagnano), który patrolował algierskie wody w rejonie Bougie, po ataku na jednostki brytyjskiego konwoju TE-14 idącego z Algieru do Annaby (Bona), zdołał zatopić brytyjską korwetę „Samphire” (1015 t). Zginęło 45 osób z załogi brytyjskiej jednostki, w tym dowódca. Okręt poszedł na dno na pozycji 36°56′ N i 5°40′ E. Był to jedyny sukces włoskiej broni podwodnej w tym miesiącu.

Włoski marynista Erminio Bagnasco napisał o tym ataku: „W porównaniu do pierwszych dni konfliktu, teraz włoskie okręty coraz częściej strzelały salwę czterech torped w niewielkich odstępach czasu. Przeciwko „Samphire” i statkom, które korweta eskortowała, spośród czterech strzałów celny okazał się ten który trafił cel najmniejszy i o dużej manewrowości”.

  • Posted on 7 marca, 2015
  • Posted by admin
  • No Comment »
  • Filed under: włoskie okręty podwodne, wojna na Morzu Śródziemnym 1940-1945
  • Tags: okręt podwodny "Platino", włoskie okręty podwodne II wojna światowa, wojna na Morzu Śródziemnym
Page 1 of 3123
REKLAMA
Wojna Mussoliniego All Rights Reserved.
Kontakt poczta@wojna-mussoliniego.pl
Designed & Developed by Carla Izumi Bamford
Powered by Wordpress
Go back to top