8 milionów bagnetów
Benito Mussolini wypowiadając wojnę Francji i Anglii 10 czerwca 1940 chełpił się, że może rzucić do walki nawet osiem milionów bagnetów. Liczba ta była przesadzona, jednak faktem jest, że państwo faszystowskie zrobiło wiele by przygotować społeczeństwo do wojny. Niestety, nie zapewniło swoim żołnierzom wiele więcej niż wspomniane bagnety. Dwie pierwsze wojny Mussoliniego – w Abisynii i Hiszpanii, nazywane są „wojnami faszystowskimi”. Główny ciężar walk brali w nich bowiem żołnierze ukształtowani w totalitarnym systemie wychowywania młodzieży. Dodatkowo wojna w Hiszpanii miała mocne podłoże polityczne, Włochy faszystowskie przedstawiały ją jako być albo nie być Europy, stawką było bowiem umocnienie się komunizmu w zachodniej jej części. Ta batalia wymagała odpowiednio ukształtowanego politycznie żołnierza.
Faszyści bardzo szybko zrozumieli korzyści jakie niesie odpowiednie wychowanie młodzieży. Była to dla nich tak ważna kwestia, że za hymn partii faszystowskiej (PNF – Partito Nazionale Fascista) obrano pieśń „Giovinezza” (młodość). Nazistowskie Niemcy właśnie od Włochów wezmą przykład tworząc swe własne organizacje młodzieżowe. Organizacje młodzieży faszystowskiej miały na celu wpajanie Włochom wojowniczości, zdecydowania, dynamizmu i kształtowanie sprawności fizycznej. Ogromny nacisk położono na kulturę fizyczną i rozwój zajęć sportowych. Hitler rozpoczął swoje dzieło dziesięć lat po Mussolinim, jednak uzyskał lepsze rezultaty. Było to wynikiem nadania nazistowskiemu totalitaryzmowi radykalnego charakteru.
Już w 1919 r. powstała Uczniowska Awangarda, pierwsza faszystowska organizacja zajmująca się edukacją młodzieży. W 1921 r. przemianowano ją na Awangardę Młodzieży Faszystowskiej (AFG). W październiku dzieci i młodzież w wieku 8-14 lat zrzeszono w organizację „Balilla”. Ów Balilla był postacią historyczną, naprawdę nazywał się Gian Batista Perasso, w 1746 r. miał sprowokować w Genui zwycięską rebelię wymierzoną w austriacki garnizon. Do powstania doszło w czasie wojny o austriacką sukcesję. Młody patriota zasłynął z tego, że w akcie desperacji cisnął bezsilny w okupanta kamieniem. Postać ta występuje także we współczesnym hymnie Włoch – „Fratelli di Italia” (Bracia Włosi), gdzie śpiewa się, że „wszystkie dzieci Italii są zwane Balilla”.
Prawdziwa faszyzacja młodzieży ruszyła już po dojściu Mussoliniego do władzy. 3 kwietnia 1926 założono Opera Nazionale Balilla (ONB – Narodowe Dzieło Balilli). ONB miało kształtować u dzieci sprawność fizyczną, poczucie dyscypliny, świadomość polityczną. Wprowadzono też szkolenie półmilitarne, z musztrą, gimnastyką, paradami i zajęciami sportowymi. Przystąpienie do organizacji nie było obowiązkowe. ONB była początkowo podporządkowana szefowi rządu, a od 1929 r. Ministrowi Edukacji Narodowej. Od tego roku także dziewczęta zachęcano do wstępowania w szeregi „Balilli”.