73. Gruppo Osservazione Aerea
Caproni Ca.310 „Libeccio” w chorwackiej służbie. Jest to jedna z siedmiu maszyn tego typu, które służyły na froncie wschodnim w Kroatische Luftwaffen Legion. „Libeccio” wcielono do sił powietrznych Niepodległego Państwa Chorwackiego po upadku Jugosławii, która w 1938 r. zakupiła 12 Ca.310. Na dobry początek dnia pierwsza część historii 73. Gruppo O.A. Autonomo [OA = Osservazione Aerea, rozpoznania powietrznego].
73. Gruppo O.A. Autonomo składał się z 127. i 137. Sq. Jednostka bardzo ucierpiała w pierwszych etapach wojny na pustyni. Została podporządkowana 10. Armii (wojsk lądowych), jej 127. Squadriglia stacjonowała na lotnisku T2, podczas gdy 137. Sq. w El Adem z siedmioma Ro.37bis. 12 czerwca 127. Sq. utraciła trzy maszyny w wyniku ataku RAF, wówczas eskadra miała zaledwie jedną sprawną operacyjnie maszynę. Celem przywrócenia sprawności bojowej przesłano z 137. Sq. uzupełnienia oraz przydzielono sześć Ca.310, przystosowane do ataku na cele naziemne, pomimo to eskadra była zbyt słabo wyposażona i nie mogła efektywnie wykonywać powierzonych jej zadań. We wrześniu 137. Sq. przeniesiono do Menastir, a 26. obie eskadry spotkały się w Sollum, gdzie utracono kolejne trzy Ro.37 bis. Czasowo do Gruppo dołączyła 136. Sq. i wraz z nim operowała we wrześniu przeciwko Sidi Barrani. W grudniu 1940 r. 137. Sq. zdołała się wycofać do Bengazi, 127. Sq. pozostała na linii frontu, tracąc kolejne siedem Ro.37bis porzuconych w czasie odwrotu. W lutym 1941 r. cały dywizjon dysponował siłą ośmiu samolotów, Ca.310 już od jakiegoś czasu porzucono jako całkowicie bezużyteczne. Trzymanie rozbitej jednostki w linii mijało się z celem. Ostatnim znanym miejscem bazowania jest lądowisko Ain El Gazala (marzec 1941 r.). Później jednostka powróciła do Włoch.