„Ariete” zwycięża pod Mechili
Polegli żołnierze hinduscy, wiosna 1941 r. Ciąg dalszy o włoskim udziale w kontrofensywie Rommla. Dzisiaj fragment o bitwie pod Mechili w kwietniu 1941 r.
Pierwsze poważne starcie pomiędzy jednostkami Dywizji Pancernej „Ariete” i Brytyjczykami miało miejsce 8 kwietnia 1941 pod Mechili. Można by to uznać za jej chrzest bojowy, ale starcie zaangażowało niektóre pododdziały, a nie dywizję jako całość. Oś zamierzała zająć Mechili i zniszczyć znajdujący się w forcie garnizon, który został okrążony. Grupa „Schwerin” znajdowała się na północny i północnym-wschodzie; Colonna „Fabris”, w tym 3. batalion bersalierów i grupa mjr Santamaria, na wschodzie; a 5. Pułk Pancerny, który przybył zbyt późno by odegrać znaczącą rolę, na zachodzie. Na południu płk Ugo Montemurro, dowódca 8. Pułku Bersalierów, właśnie przybywał z Msus z Colonna „Montemurro”, składającej się z reszty 8. Pułku.
Garnizon Mechili tworzyła hinduska 3. Brygada Zmotoryzowana, dowodzona przez gen. Gambier-Parry z 2. DPanc., którego własne wojska zostały już odrzucone na wschód. Gambier-Parry wydał już rozkazy o przebiciu się z okrążenia. Bitwa szybko przeistoczyła się więc w próbę powstrzymania tego przebicia, a zdobycie fortu przestało być głównym celem.
O świcie włoska artyleria rozpoczęła ciężki ostrzał, podczas gdy Hindusi przeprowadzali próbne ataki, szukając słabych punktów w pierścieniu oblężenia. Na północy, wschodzie i zachodzie trafiono na silny opór, wszędzie tam odrzucono hinduskie ataki, ale na południu odkryto małą lukę pomiędzy Colonna „Fabris” i nowoprzybyłą Colona „Montemurro”. Hindusi spróbowali przedrzeć się tą drogą, podczas gdy ich tyły były naciskane przez inne grupy żołnierzy Osi. Atakujący dostali się pod ogień 75 mm dział Fabrisa, a ich flanki atakowali żołnierze z kolumn „Fabris” i „Montemurro”. Montemurro użył swoich bersalierów do przerwania drogi odwrotu przeciwnika, rzucając ich w rejon ostrzeliwany przez własną artylerię. Walka była krótka, ale intensywna, do czasu aż Gambier-Parry nie poddał się Montemurro, gdy wreszcie przybył na pole bitwy 5. Pułk Pancerny (z niemieckiej 5. DLekk.). Wojska Osi wzięły do niewoli 1.200 jeńców, chociaż wielu Hindusów skorzystało z zamieszania i zdołało wymknąć się na pustynię. Różne jednostki z „Ariete” pokonały 400 km w trudnym terenie. Wiele pojazdów stracono na skutek awarii, innym skończyło się paliwo i zostały porzucone. Włosi walczyli w krótkiej, ale ostrej i zwycięskiej bitwie, zwyciężyli, co było dobrym początkiem dla dywizji. Następnego dnia niecierpliwy Rommel nakazał swojemu wojsku marsz na Tobruk.