Powrót znad egipskiej granicy
Samochód pancerny z włoską flagą na wieży, która ma oczywiście pomóc lotnikom w jego identyfikacji. Według mnie jest to jeden z czterech byłych francuskich Laffly S15 TOE, które przekazano Gruppo Battaglioni „Giovani Fascisti”. W związku z tym karabin maszynowy widoczny w przebudowanej (otwartej) wieży to Breda Mod. 38. Czy też źle myślę i jest to jakiś zdobyczny „Brytyjczyk”?
Rankiem 26 listopada 1941, przy całkowitym zignorowaniu akcji „Ariete” pod Taieb el Esem i jej znaczenia, gen. Cruewell zapytywał „gdzie jest Ariete”? Prawdopodobnie był on skupiony na własnych celach i nieświadomy, że zajęcie Sidi Rezegh przez Nowozelandczyków uczyniło ostatnie poczynania DAK zupełnie nieistotnymi. Po nocnym marszu „Ariete” przybyła rankiem w rejon ok. 16 km na zachód od Fortu Capuzzo. Resztę dnia włoska dywizja spędziła na przygotowaniach do ataku na brytyjskie pozycje pod Bir Ghirba, które później okazały się opuszczone. Prawdopodobnie przez pomyłkę ostrzelano także sztab Dywizji „Savona”, który znajdował się w pobliżu. Włosi byli zaniepokojeni swoimi długimi liniami zaopatrzenia, które ciągnęły się z Bir Hacheim na długości 95 km i były wrażliwe na aliancki atak. Szczęśliwie Południowoafrykańczycy pozostali przy składach zaopatrzenia na południu, a brytyjska 4. BPanc. ruszyła na północ i tylko na chwilę przecięła linie zaopatrzenia jednostek pancernych Osi.
Około południa 27 listopada gen. Cruewell natknął się na „Ariete”. Włosi nadal ostrzeliwali puste pozycje przeciwnika pod Bir Ghirba i ścierali się z 7. Support Group. Z własnej inicjatywy Cruewell nakazał Balottcie wracać pod Tobruk, gdyż wreszcie zaniepokoił się sytuacją w pobliżu twierdzy, choć nie wiedział, jak bardzo się ona pogorszyła. „Ariete” zawróciła i ruszyła do wskazanego punktu koncentracji na zachód od Sidi Rezegh, gdzie miała spotkać się z DAK, który także zawrócono znad granicy. Ten ruch miał doprowadzić do silnej koncentracji wojsk Osi przeciwko Nowozelandczykom. Nieświadoma sytuacji 7. Support Group pogratulowała sobie odrzucenia całej dywizji pancernej. Zameldowano, że to jej ataki zmusiły Włochów do odwrotu. Oczywiście gdyby nie rozkazy, to nadal silna włoska dywizja mogła przysporzyć Brytyjczykom sporych kłopotów.
28 listopada „Ariete” przyciągnęła uwagę brytyjskiej 22. BPanc., Włosi zbliżali się wówczas do południowej flanki niemieckiej 15. DPanc. w rejonie Bir Sciafsciuf. Wieczorem Rommel i Cruewell ponownie zaproponowali konkurencyjne plany ataku na Nowozelandczyków pod Sidi Rezegh. Dyskutowano nad nimi na konferencji w Bir Chrimeisa, gdzie obecni byli także Gambara z CAM i gen. Navarrini z włoskiego XXI KA. Efektem był plan okrążenia Nowozelandczyków, w którym „Ariete” miała zająć wzniesienie w punkcie 175, by wraz z 15. i 21. DPanc. domknąć kocioł wokół „Kiwi”.
