Wojna Mussoliniego

La guerra di Mussolini

RSS Feed
  • Home
  • Od Autora
  • Publikacje
  • FRONTY
    • Afryka Północna – „Heia Safari”
    • Morze Śródziemne – „Mare Nostrum”
    • Wojna na Bałkanach 1939-1945
    • Kampania Włoska – „Guerra E’ Finita?”
    • Front Wschodni – „Contro il Bolscevismo!”
    • Sommergibili na Atlantyku
    • Etiopia 1935-1936 – Brudna wojna Mussoliniego
  • Armia Włoska
    • 26 Dywizja Piechoty „Assietta”
    • 4 Dywizja Alpejska „Monte Rosa”
    • 54 Dywizja Piechoty „Napoli”
    • 4 Dywizja Piechoty „Livorno”
    • Włosi w Waffen-SS
    • Organizacja Obrony Sycylii
    • Esercito Nazionale Repubblicano(ENR):
    • Aeronautica Nazionale Repubblicana
    • Jednostki Włoskiej Kawalerii
    • 132 Dywizja Pancerna „Ariete”
    • 101 Dywizja Zmotoryzowana „Trieste”
    • Armia Pancerna “Afrika” w bitwie pod El-Alamein
    • M.V.A.C. i inne organizacje współpracujące z Włochami na Bałkanach
    • Doktryna
    • 1. Dywizja Piechoty (Górska) „Superga”
    • 6. Dywizja Alpejska „Alpi Graie”
    • 1° Battaglione Paracadutisti Carabinieri Reali
    • 185. Divisione Paracadutisti „Folgore”
    • 1ª Divisione libica „Sibelle”
    • 2ª Divisione libica „Pescatori”:
    • Raggruppamento sahariano „Maletti”
    • 4. Divisione CC.NN. „3 Gennaio”
    • Początek wojsk spadochronowych – Fanti dell’Aria
    • Koszty wojny w Hiszpanii
  • Leksykon Uzbrojenia
    • Myśliwce Regia Aeronautica i ANR w latach 1923-1945
    • BIBLIOGRAFIA – lotnictwo włoskie
    • Wodnosamoloty, Łodzie Latające, Samoloty Rozpoznawcze i inne
    • Bombowce i samoloty szturmowe Regia Aeronautica
    • Samoloty obcej produkcji w Regia Aeronautica
    • Okręty podwodne typu Marcello
    • Pierwszy włoski Blenheim
    • Czołgi średnie
  • Osoby
    • Italo Balbo
    • Bibliografia dla działu Osoby
    • Giovanni Messe
    • Rodolfo Graziani
    • Pietro Badoglio
    • Galeazzo Ciano
    • Dino Grandi
    • Gabriele D’Annunzio
    • Roberto Farinacci
    • Ugo Cavallero
    • Alfredo Rocco
    • Giovanni Gentile
    • Giuseppe Bottai
    • Arconovaldo Bonaccorsi
    • Pietro Maletti
    • Emilio Faldella
    • Mario Roatta
    • Annibale Bergonzoli
    • Emilio De Bono
  • Benito Mussolini
    • Spotkanie z Hitlerem – Rastenburg IX.1943
    • Konferencja z Hitlerem, Feltre 19.VII.1943
    • Duce porwany… Duce wolny!
    • Więzień Gargnano
    • Śmierć dyktatora
    • Ostatnie spotkanie dyktatorów
    • Rodzina Mussolini
    • Benito Mussolini – cytaty
    • Dzieciństwo i młodość
    • Kochanki Mussoliniego
    • Socjalistyczny dziennikarz Benito Mussolini
    • W alpejskich okopach
    • Clara Petacci i klan Petacci
    • Benito Mussolini – osobowość
    • Benito Mussolini i Adolf Hitler – trudna przyjaźń dyktatorów
  • Włochy Mussoliniego
    • Antyfaszyzm
    • Polityka wewnętrzna Repubblica Sociale Italiana
    • Squadristi, manganello i olej rycynowy
    • Polityka wewnętrzna faszystowskich Włoch – lata dwudzieste
    • Sport w faszystowskich Włoszech
    • Doktryna faszyzmu
  • Zdjęcia
    • Afryka Północna
    • Morze Śródziemne
    • Wojna na Bałkanach
    • Italo Balbo
    • Rodolfo Graziani
    • Pietro Badoglio
    • 29 Dywizja Grenadierów Waffen-SS
    • Galeazzo Ciano
    • Kampania Włoska
    • Aeronautica Nazionale Repubblicana
    • Spotkania Dyktatorów
    • uwięzienie i uwolnienie Mussoliniego
    • Repubblica Sociale Italiana
    • Rodzina Mussolini
    • Front Wschodni
    • Giovanni Messe
    • Dino Grandi
    • Myśliwce Regia Aeronautica
    • Gabriele D’Annunzio
    • Wodnosamoloty, Łodzie Latające, Samoloty Rozpoznawcze
    • Początki faszyzmu
    • Bombowce i samoloty szturmowe Regia Aeronautica
    • Roberto Farinacci
    • Ugo Cavallero
    • Alfredo Rocco
    • Giovanni Gentile
    • Giuseppe Bottai
    • Benito Mussolini: dzieciństwo – I Wojna Światowa
    • Kochanki Mussoliniego
    • Włochy Mussoliniego na zdjęciach
    • Włoskie czołgi eksperymentalne
    • Czołgi ciężkie (carri armati pesanti)
    • Czołgi lekkie (carri armati leggeri)
    • Samochody pancerne (Autoblindi)
    • Żołnierze włoscy
    • Inwazja na Etiopię 1935-1936 r.
    • Corpo Aereo Italiano
    • Hiszpania 1936-1939
    • Benito Mussolini
    • Wielka Wojna na morzu
    • Ascari del Cielo
    • Betasom 1940-1945
  • Mapy, Struktury…
    • Afryka Północna
    • Front Wschodni
    • Armia Włoska
      • 28 Dywizja Piechoty „Aosta”
  • Filmy z YouTube
  • KINO
  • Linki
pinflix yespornplease porncuze.com porn800.me porn600.me tube300.me tube100.me watchfreepornsex.com
  • Wojna Mussoliniego
  •   » włoskie okręty podwodne
  •   » Dalsze straty włoskiej broni podwodnej
sie
05

Dalsze straty włoskiej broni podwodnej

Królewski okręt podwodny „Tembien”.

1 sierpnia 1941 Short Sunderland (ten sam, który w 1940 r. zatopił „Gondar”) atakował włoski okręt podwodny „Delfino”. Do wydarzenia doszło nocą, na północ od Ras Azzaz. Atak był na tyle nieudany, że łódź latająca rozbiła się i zatonęła w Zatoce Sallumskiej, wcześniej doznając ciężkich uszkodzeń. Czterech z dwunastu lotników uratowali Włosi. Był to pierwszy morski samolot patrolowy RAF strącony przez wrogi okręt podwodny.

W nocy 2 sierpnia 1941 „Tembien” został staranowany z prędkością 28 węzłów w Kanale Sycylijskim przez brytyjski krążownik lekki (plot.) „Hermione”, który podążał w stronę Malty. Włosi dostrzegli i zaatakowali grupę wrogich okrętów, ich torpeda przeznaczona dla krążownika chybiła. „Tembien” zatonął wraz z całą załogą na pozycji 36°21′ N i 12°40′ E. Zginął dowódca jednostki capitano di corvetta Guido Gozzi, czterej oficerowie oraz 37 podoficerów i marynarzy.

Na początku sierpnia „Alagi”, „Diaspro”, „Serpente” i „Aradam” były aktywne na południe od Sardynii i na wodach przybrzeżnych Tunezji. W tym samym okresie operujące z Augusty „Bandiera”, „Manara”, „Tembien”, „Settimo” (na zachodzie) i „Zaffiro” (na wschodzie) zajęły pozycje wokół Malty. Pod koniec miesiąca we wschodniej części akwenu patrolował „Delfino”. Na Morzu Egejskim operowały „Ondina”, „Nereide” i „Ascianghi”.

Około dziewiątej wieczorem 10 września sommergibile „Topazio” (capitano di corvetta Emilio Berengan) natrafił w pozycji 33°27’ N i 34°54’ E, u wybrzeży Bejrutu, na niewielki brytyjski parowiec „Murefte” (691 BRT). Ostrzelany z karabinów maszynowych i armaty statek został unieruchomiony, porzucony przez załogę i na koniec posłany na dno trzema torpedami.

Między 16 a 26 września na wodach Kanału Sycylijskiego zaginął włoski okręt podwodny „Smeraldo”, prawdopodobnie wszedł na minę. Od 15 czerwca do 1 września okręt przechodził prace konserwacyjne w Auguście, wówczas jego dowódcą został tenente di vascello Bartolomeo La Penna. 15 września „Smeraldo” wyszedł w morze, jego zadaniem było patrolowanie wód u wybrzeża Tunezji. Wraz z okrętem zaginął dowódca, czterech oficerów oraz 40 podoficerów i marynarzy.

20 września sommergibile „Ascianghi” (tenente di vascello Olinto Di Serio) został skierowany na patrol szlaku morskiego między syryjskimi portami Tripoli i Bejrut. Następnego dnia Włosi natrafili na mały palestyński tankowiec „Antar” (389 BRT), który według załogi okrętu miał znajdować się w brytyjskim czarterze. Mimo ryzyka pozostawania w niebezpiecznym obszarze, Di Serio pozwolił załodze opuścić statek, a następnie za pomocą torped i pokładowej armaty zatopił go.

Tego samego dnia żywe torpedy typu SLC zatopiły brytyjskie tankowce „Fiona Shell” (2444 BRT) i „Denbydale” (8145 BRT; statek został podniesiony i wyremontowany) w pobliżu Gibraltaru. Poważnie uszkodzono motorowiec „Durham” (10893 BRT). Akcję przeprowadził okręt podwodny „Scirè” (capitano di corvetta Junio Valerio Borghese). O godzinie 1.00 opuszczono do wody trzy „maiale” wraz z dwuosobowymi załogami. Po udanej misji wszyscy marynarze dotarli do hiszpańskiego brzegu i bezpiecznie wrócili do Włoch. Operacja „B.G.4” trwała między 16 a 25 września.

28 września 1941 utracono sommergibile „Fisalia”, na północny zachód od portu Jafa zatopiła go bombami głębinowymi brytyjska korweta „Hyacinth”. 23 września jednostka opuściła Leros, a następnie zaginęła między Jafą a Hajfą. Także los tego okrętu wyjaśnił się dopiero po wojnie. Z okrętem zaginął dowódca tenente di vascello Girolamo Acunto, czterech oficerów, 14 podoficerów i 26 marynarzy.

23 września port w Cagliari opuścił okręt „Adua”, który miał wziąć udział w działaniach przeciwko wrogiemu konwojowi (operacja „Halberd”). 26-go zajął pozycję na północ od przylądka Palos, w pobliżu Kartageny. Konwój dotarł do celu, a los „Aduy” miał dopełnić się gdy okręt zaatakował powracającego do Gibraltaru przeciwnika. 30 września 1941 o 3.50 „Adua” dostrzegł grupę 11 niszczycieli, poruszających się pomiędzy przylądkami Palos i Caxine. Z jego pokładu wystrzelono pełną salwę dziobową. Torpedy chybiły. O 5.25 z pokładu sommergibile wysłano do Maricosom informację o położeniu wrogich okrętów i przeprowadzonym ataku. Potem wszelki kontakt z „Aduą” ustał, jest prawdopodobne, że nawiązanie łączności radiowej z dowództwem przypieczętowało los okrętu. Kontratak przeprowadziły niszczyciele HMS „Gurkha” i „Legion”. Sommergibile został namierzony azdykiem i po 10.00 zatopiony bombami głębinowymi. Pozycja zatonięcia okrętu nie jest do końca znana, podawane są dwie lokalizacje 37°10’ N i 00°56’ E oraz 36°50’ N i 00°56’ E. Wraz z okrętem zginął jego dowódca tenente di vascello Luigi Riccardi, czterech oficerów, ośmiu podoficerów oraz 34 marynarzy.

We wrześniu 1941 r. sommergibili działały głównie w centralno-wschodniej części Morza Śródziemnego, miało to związek z operacjami „Status” i „Halberd”. Początek miesiąca to bezowocne patrole okrętów „Colonna”, „Beilul”, „Da Procida” i trzech starych typu H. 3 września port w Cagliari opuściły „Alagi” i „Serpente”, ich zadaniem były patrole i ofensywne rozpoznanie na wysokości Oranu i Algieru, „Axum” i „Adua” zajęły pozycje na południe od Balearów, a „Turchese”, „Aradam”, „Diaspro” i „Settembrini” umieszczono w gotowości w pułapce na wodach okalających wyspę La Galite i w innych ważnych punktach w pobliżu tunezyjskiego wybrzeża. 23 września Neapol i Cagliari opuściły „Dandolo”, „Adua” i „Turchese”, które miały zastawić pułapkę na wschód od Gibraltaru, „Axum”, „Serpente”, „Aradam” i „Diaspro” zajęły pozycje na Morzu Sardyńskim, na wschód od Minorki. „Diaspro” i „Serpente”, a później także „Delfino” i „Narvalo”, zajęły w ostatnich dniach miesiąca pozycje na wodach okalających przylądek „Bon”. W tym samym okresie wschodnią część Morza Śródziemnego patrolowały „Topazio”, „Ascianghi” oraz „Fisalia”. Na wodach Kampanii, w trzeciej dekadzie miesiąca, miniaturowe okręty typu CB przeprowadziły patrole, których celem była ochrona własnych statków na wodach w rejonie Neapolu i Salerno.

Przypominam, że książka „Betasom. Włoska broń podwodna w bitwie o Atlantyk 1940-1945” jest dostępna w nowej cenie 30 zł na moim Allegro: https://allegrolokalnie.pl/…/betasom-wloska-bron…

Wspomóż autora za pośrednictwem Patronite:
https://patronite.pl/WojnaMussoliniego

  • Posted on 5 sierpnia, 2021
  • Posted by admin
  • No Comment »
  • Filed under: włoskie okręty podwodne, włoskie okręty podwodne na Atlantyku, wojna na Morzu Śródziemnym 1940-1945
  • Tags:

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.

REKLAMA
Wojna Mussoliniego All Rights Reserved.
Kontakt poczta@wojna-mussoliniego.pl
Designed & Developed by Carla Izumi Bamford
Powered by Wordpress
Go back to top