ARMIR po „Małym Saturnie”
Ważne: trwają zapisy na polskojęzyczną wersję książki o kampanii w Afryce Wschodniej 1940-1941. Prognozowana cena 70-80 zł (ok. 470 stron licząc ze zdjęciami i mapami) (nie pobieram przedpłat). Proszę o informację w komentarzu pod zdjęciem na PW lub na marek.sobski@interia.eu Więcej informacji: http://wojna-mussoliniego.pl/?p=6860
——————————————-
Mussolini’s War series:
East Africa 1940-1941: https://www.amazon.com/dp/B08PC7FYMV
Barbarossa 1941-1942: https://www.amazon.com/dp/B09GPYLYXC
France 1940: https://www.amazon.com/dp/B09ZV5QS3P
——————————————–
Seria Wojna Mussoliniego:
Betasom 1940-1945: https://allegrolokalnie.pl/…/betasom-wloska-bron… oraz liczne księgarnie
Afryka Wschodnia 1940-1941: wydanie w drugiej połowie 2022 roku
——————————————–
Siły II KA wycofano na dalekie tyły frontu aż na Białoruś, gdzie miały przejść reorganizację. Dywizja „Cosseria” pieszo przemaszerowała do Homla ok. 1300 km przy mrozie sięgającym -40° C. Dywizja „Ravenna”, której siła po ostatnich walkach spadła do 1200 żołnierzy i 30 oficerów, z dwoma działami kal. 105mm/28 i 20 pojazdami, została skierowana do Woroszyłowgradu. Włochom polecono za wszelką cenę utrzymać dwa znajdujące się w mieście mosty na rzece Łuhań. W obronie brały udział także inne jednostki II KA i w sumie siły włoskie wyniosły 4084 ludzi, w tym 124 oficerów, z 33 działami kalibrów 20-105 mm. Później dywizja była przenoszona na różne odcinki Grup „Fretter Pico”. Jeszcze przez cały styczeń toczono ciężkie walki z partyzantami i wojskami regularnymi przeciwnika w rejonie miejscowości Krusziłowka.
Spośród dywizji, których walki w grudniu 1942 r. i styczniu 1943 r. omówiono straty kształtowały się następująco: 2. DP „Sforzesca” została uszczuplona o 5130 ludzi, 3. DP „Ravenna” o 2395 ludzi, 5. DP „Cosseria” o 1373 ludzi, 9. DP „Pasubio” o 4463 ludzi, 52. DP „Torino” o 4954 ludzi i 3. Dywizja Szybka o 3595 ludzi. Duże straty poniosły także jednostki Czarnych Koszul, dla przykładu w wyniku odwrotu, zakończonego w styczniu 1943 roku, Ragruppamento „3 Gennaio” straciło 2170 oficerów, podoficerów i szeregowych, co stanowiło 75,5% stanu wyjściowego z dnia 1 grudnia 1942 roku. W grupie batalionów „Leonessa” z 1792 żołnierzy ze stanu początkowego zostało jedynie 400. Większość ocalałych żołnierzy odniosła rany lub miała ciężkie odmrożenia.
Utrata praktycznie całej artylerii, większości pojazdów i zwierząt pociągowych oznaczała, że włoskie dywizje nie nadawały się już do walk na froncie. 22 stycznia 1943 r. GA „B” przekazała 8. Armii, że planowane wycofanie włoskich dywizji na tyły nie może się odbyć z pomocą transportu kolejowego, jak wcześniej planowano. Włosi mieli wycofać się po osi Charków-Achtyrka-Romny (800 km). Dalsze losy żołnierzy włoskich, jak wspomniano zwłaszcza Korpusu Alpejskiego, a także podsumowanie obecności 8. Armii na froncie wschodnim będą tematem osobnego opracowania.
Wspomóż autora za pośrednictwem Patronite:
https://patronite.pl/WojnaMussoliniego
