Polowanie na bliźnięta
Ważne: trwają zapisy na polskojęzyczną wersję książki o kampanii w Afryce Wschodniej 1940-1941. Prognozowana cena 70-80 zł (ok. 470 stron licząc ze zdjęciami i mapami) (nie pobieram przedpłat). Proszę o informację w komentarzu pod zdjęciem na PW lub na marek.sobski@interia.eu Więcej informacji: http://wojna-mussoliniego.pl/?p=6860
——————————————-
Mussolini’s War series:
East Africa 1940-1941: https://www.amazon.com/dp/B08PC7FYMV
Barbarossa 1941-1942: https://www.amazon.com/dp/B09GPYLYXC
France 1940: https://www.amazon.com/dp/B09ZV5QS3P
——————————————–
Seria Wojna Mussoliniego:
Betasom 1940-1945: https://allegrolokalnie.pl/…/betasom-wloska-bron… oraz liczne księgarnie
Afryka Wschodnia 1940-1941: wydanie w drugiej połowie 2022 roku
——————————————–
15 lipca 1943 roku utracono nowy transportowy okręt podwodny „Remo” (tenente di vascello Salvatore Vassallo), w Zatoce Tarenckiej zatopił go salwą czterech torped HMS „United”. Okręt wszedł do służby 19 czerwca tego roku, szkolenie jego załogi i testy samej jednostki skrócono do minimum, „Remo” był pilnie potrzebny do przewozu metali i minerałów z Sardynii. O 9.30 sommergibile opuścił Tarent i kierował się ku Neapolowi. Alianci byli poinformowani o tym rejsie, do zatopienia „Remo” przygotowali okręty podwodne i samoloty. Podwodny transportowiec uznano za cel priorytetowy, rozwój okrętów tego typu mógł być korzystny dla państw Osi. O 18.30 „United” wystrzelił cztery torpedy, jedna okazała się celna posyłając transportowiec na dno na pozycji 39°19’ N i 17°30’ E. Dowódcę i dwóch innych ludzi znajdujących się w kiosku siła wybuchu wyrzuciła do wody, z załogi znajdującej się pod pokładem uratował się jedynie sergente Dario Cortopassi. Z okrętem zginęło pięciu oficerów oraz 50 podoficerów i marynarzy.
W dniach 14-18 lipca 1943 operację „M.T.R.” przeprowadził „Ambra” (capitano di corvetta Renato Ferrini), który w metalowych cylindrach miał dostarczyć trzy wybuchowe motorówki M.T.R. do zajętych przez aliantów Syrakuz, operację przerwano. Okręt wyszedł z portu La Spezia. W pierwszych godzinach 18-go, 45 Mm na południe od Przylądka Spartivento, „Ambra” został uszkodzony przez patrolujący wrogi samolot zwalczania okrętów podwodnych. Włosi udali się celem naprawy uszkodzeń do Messyny.
18 lipca, w rejonie Syrakuz, „Platino” (tenente di vascello Vittorio Patrelli-Campagnaro) dostrzegł tuż przed 14.00 dwie korwety, które eskortowały parowiec ok. 8000 BRT. Statek został trafiony i uszkodzony torpedą elektryczną wystrzeloną przez Włochów.
Tego samego dnia dopełnił się los drugiego z bliźniaczych okrętów transportowych. Krótko po 18.00 „Romolo” (capitano di corvetta Alberto Crepas) został zaatakowany w pobliżu kalabryjskiego wybrzeża przez wrogi samolot. Zrzucono kilka bomb głębinowych, które uszkodziły sommergibile. Po południu 15 lipca jednostka opuściła Tarent i kierowała się do Neapolu. Los okrętu jest nieznany, najpewniej zatonął w wyniku uszkodzeń doznanych w tym ataku. Wraz z „Romolo” zaginęło 60 włoskich marynarzy.
20 lipca ORP „Dzik” miał udaremnić w pobliżu Malty atak włoskiego okrętu podwodnego na HMS „Unshaken”. Brytyjski okręt miał spotkać się z „Dzikiem” o świcie. Poprzedniego wieczoru widząc sylwetkę okrętu podwodnego zdradził swoją pozycję, błędnie identyfikując widziany okręt jako „Dzika”. Polscy marynarze natychmiast uruchomili syreny i lampy sygnałowe. Brytyjski okręt pośpiesznie zmienił kurs, salwa czterech torped z „Dzika” miała skutecznie odstraszyć Włochów od celu. Rzekomo miało chodzić o sommergibile „Ascianghi”, dostępna autorowi włoskojęzyczna literatura milczy na temat podobnego zdarzenia.
O 15.00 23 lipca, 10 Mm od Augusty, wspominany wyżej „Ascianghi” (sottotenente di vascello Mario Fiorini) próbował ataku na zespół alianckich krążowników i niszczycieli. Włosi wystrzelili dwie torpedy, trafiając w rufę i uszkadzając krążownik HMS „Newfoundland”. Zginęła jedna osoba, a okręt do 1944 r. został wyłączony ze służby. Około 16.00, 30 Mm na południowy wschód od Augusty, włoski okręt został zatopiony przez brytyjskie niszczyciele „Eclipse” i „Laforey”. Obrzucany bombami głębinowymi opadł daleko poniżej bezpiecznej głębokości, w końcu jedynym ratunkiem okazało się wynurzenie. Na powierzchni „Ascianghi” dostał się pod morderczy ostrzał przeciwnika. Wielu członków załogi zginęło lub odniosło rany, kto był w stanie pospiesznie skakał do wody. W końcu okręt zatonął rufą. Zginęło 23 Włochów, 27 dostało się do niewoli.
24 lipca 1943 „Pietro Micca” (tenente di vascello Paolo Scrobogna) opuścił Tarent i płynął do Neapolu trasą dookoła Sycylii. Trwał odwrót z wyspy, dlatego rejs przez patrolowaną przez lotnictwo Cieśninę Messyńską był niemożliwy. Nocą 27/28 lipca okręt znalazł się koło przylądka Spartivento (Kalabria). Musiał wówczas zawrócić z powodu awarii. Zgodnie z rozkazem miał spotkać się z jednostką eskortową, która miała go odprowadzić do Tarentu, koło przylądka Santa Maria di Leuca. Brytyjczycy czytali włoskie rozkazy. Na miejscy rankiem 29 lipca czekał w zanurzeniu brytyjski okręt podwodny „Trooper”. Ok. 6.05 Brytyjczycy wystrzelili pełną salwę dziobową. Uzyskano trafienie za kioskiem. „Micca” zatonął ok. 3 Mm od przylądka Santa Maria di Leuca. 18 z 72 ludzi zdołało się uratować, w tym dowódca Paolo Scrobogna. Rozbitków ocalił patrolowiec „Bormio”.
W lipcu 1943 r. działania sommergibili koncentrowały się na wodach okalających Sycylię. W tym miesiącu 17 okrętów wykonało 34 misje. „Alagi”, „Nichelio” i „Nereide” jako pierwsze dotarły w rejon wyspy, następnie przybyły „Turchese” i „Diaspro”, a 10-go w morze wszyły także „Argo”, „Acciaio”, „Bronzo”, „Brin”, „Flutto” i „Velella”. W ten rejon wysłano także „Alagi”, „Nichelio” i „Nereide”, które uprzednio patrolowały na południe od Sardynii, oraz „Beilul”, który znajdował się na północ od wybrzeży Cyrenajki. W ostatnich dniach miesiąca „Diaspro” i „Argento” przeprowadziły ofensywne rejsy po szlakach morskich prowadzących na Sycylię, sukcesów nie zanotowano. Cztery okręty Typu H oraz „Zoea” prowadziły misje defensywne i zwalczania okrętów podwodnych u wybrzeży Italii. Regia Marina poniosła największe straty w broni podwodnej.
Wspomóż autora za pośrednictwem Patronite:
https://patronite.pl/WojnaMussoliniego