„Unruly” vs. „Acciaio”
Okręt podwodny „Acciaio” w stoczni Odero-Terni-Orlando del Muggiano przed swoim wodowaniem, 22 czerwca 1941.
10 lipca 1943 okręt podwodny „Acciaio”, którym dowodził tenente di vascello Vittorio Pescatore, opuścił La Maddalena (Sardynia) i skierował się ku Sycylii. Był to jeden z włoskich okrętów, które wysłano na południe w daremnej próbie przeciwdziałania alianckiemu lądowaniu na wyspie. „Acciaio” miał przekroczyć Cieśninę Messyńską i osiągnąć strefę polowania w rejonie północnych (lub wschodnich) wybrzeży Sycylii. Po opuszczeniu Maddaleny nie było więcej informacji o okręcie.
Dalsze losy okrętu stały się jasne dopiero po wojnie. O 20.22 (lub 20.36) 13 lipca, na wodach Przylądka Capo Vaticano, na północ od Cieśniny Messyńskiej i na południe od zatoki Gioia Tauro, brytyjski okręt podwodny „Unruly”, który został wysłany wraz z innymi okrętami na wody Sycylii z zadaniem przeciwdziałania ewentualnej interwencji włoskiej floty w czasie lądowania desantu na wyspie, będąc w zanurzeniu zauważył płynący w jego rejonie „Acciaio”. Włoski okręt płynął na południe, w stronę Capo Vaticano, komunikujący się ze znajdującą się tam stacją semaforową za pomocą sygnałów optycznych. Włoski okręt po opuszczeniu bazy w La Maddalena prawdopodobnie przekroczył Morze Tyrreńskie, aż osiągnął wybrzeże Włoch kontynentalnych, a następnie skręcił na południe. W nocy najpewniej podróżowano w wynurzeniu, a w dzień, by uniknąć ataków z powietrza, pod wodą.
„Unruly” skrócił dystans celem przeprowadzenia ataku torpedowego. O 20.44 oba okręty zbliżały się, „Acciaio” płynął kursem 140° z prędkością 11 w, brytyjski okręt płynął kursem 08°. Dowódca tego drugiego, kpt. mar. J. P. Fyfe, który uznał, że został dostrzeżony przez jakąś jednostkę nawodną, zmodyfikował swój plan ataku. O 20.49 (czas wg. dziennika pokładowego „Unruly”) wystrzelił pierwszą torpedę z 2700 m, a chwilę później kolejne trzy, mierząc do włoskiego okrętu. O 20.51.08 na „Unruly” dało się odczuć pierwszą eksplozję, pomiędzy 20.52.59 i 20.53.14 kolejne trzy.
Wystrzelenie czterech torped spowodowało czasowo niezamierzoną zmianę głębokości zanurzenia brytyjskiej jednostki, przez co Fyfe nie obserwował skutków ataku przez peryskop. Po kolejnych dwóch dniach patrolu „Unruly” zawinął do Bizerty, gdzie po przeczytaniu zapisków z dziennika pokładowego dowódca 10th Submarine Flotilla uznał, że zaatakowano włoski okręt podwodny, ale nie uzyskano trafienia.
Wydaje się, że ze względu na czas, jaki dzielił pierwszą eksplozję od kolejnych trzech, celna mogła okazać się jedynie pierwsza z wystrzelonych torped, a pozostałe trzy mogły rozerwać się na brzegu. „Acciaio” najpewniej zatonął natychmiast z całą liczącą 46 osób załogą. Włoski okręt zatonął na pozycji 38°35’ N i 15°49’ E, gdzie dno znajduje się na głębokości ponad 300 m (lub ok. 250 m). Na powierzchni pozostało jedynie trochę szczątków i ślady paliwa.