Regia Aeronautica w przeddzień wojny z Etiopią
Fiat CR.20 bis (M.M.2336) z 111. Squadriglia C.T., lotnisko w Asmarze, listopad 1935. Myśliwiec dowódcy eskadry Cap. Quacchia.
REGIA AERONAUTICA W WOJNIE ETIOPSKIEJ
Niebagatelną rolę w kampanii odegrała dominująca w powietrzu Regia Aeronautica. Atakowała zgrupowania wojsk etiopskich i osłaniała własne siły. Do oświetlenia pola walki nocą masowo wykorzystano flary zrzucane z samolotów. Siły lotnictwa królewskiego to 23 eskadry (squadriglie) w Erytrei i Somalii, Oprócz wsparcia własnych wojsk, miało ono za zadanie utworzenie i utrzymanie linii zaopatrzeniowych pomiędzy bazami w Erytrei i utworzonymi na zajętych terenach Abisynii.
W kampanii użyto różnego wyposażenia, były to samoloty: SM.81 „Pipistrello”, Ca.101, Ca.111, Ca.133, CR.20 i CR.32, IMAM Ro. 1 i 37 – część myśliwców wyposażono w zaczepy bombowe i używano jako maszyny myśliwsko-bombowe, nie spodziewano się bowiem walk myśliwskich w tej wojnie.
12 stycznia 1935 utworzono rozkazem nr. 1310 wydanym przez gen. Valle Lotnictwo Afryki Wschodniej. W tym miesiącu w Erytrei znajdowało się 125 samolotów bojowych – 34 bombowce, 69 samolotów rozpoznawczych, 16 myśliwców oraz sześć wodnosamolotów. W Somali znajdowało się: 20 bombowców Ca.101bis, 10 rozpoznawczych Ro.1 oraz osiem myśliwców CR.20. Ogólnie skoncentrowano zatem 163 maszyny.
1 marca 1935 10 samolotów Ro.1 z Squadriglia Somala stacjonującej w Mogadiszu rozśrodkowano na lotniska polowe. Od teraz jednostka prowadziła loty rozpoznawcze nad terytorium Abisynii.
2 kwietnia 1935 Comando Aeronautico dell’Somalia (dowództwo lotnicze Somalii) włączono w skład Comando di Spedizione (korpusu ekspedycyjnego) gen. Grazianiego. 30 maja 1935 utworzono dowództwo Lotnictwa Afryki Wschodniej – Comando Aeronautico Militare dell’Africa Orientale Italiana. Podzielone było na dwa dowództwa terenowe – Comando aeronautico dell’Eritrea oraz Comando aeronautico dell’Somalia. Lotnictwo operacyjnie podlegało Ministerstwu Kolonii, administracyjnie i personalnie natomiast Ministerstwu Lotnictwa. Taka organizacja wydłużała czas podejmowania decyzji i prowadziła do sporów kompetencyjnych. Najwięcej problemów sprawiło uzyskanie uzupełnień i części zamiennych. 5 września 1935 dowódcą Lotnictwa Afryki Wschodniej został Generale di Divisione Aera Mario Aimonte Cat. Lotnicy byli najczęściej ochotnikami, w dużej części faszystami. W lotach bojowych wzięli udział np. Bruno i Vittorio Mussolini (synowie Duce), hrabia Galeazzo Ciano, Roberto Farinacci oraz Alessandro Pavolini. Wszyscy ci faszystowscy notable służyli w 15. Squadriglia „La Disperata” (d-ca G. Ciano).
Dotychczasowa treść artykułu: Etiopia 1935-1936 – Brudna wojna Mussoliniego