Wojna Mussoliniego

La guerra di Mussolini

RSS Feed
  • Home
  • Od Autora
  • Publikacje
  • FRONTY
    • Afryka Północna – „Heia Safari”
    • Morze Śródziemne – „Mare Nostrum”
    • Wojna na Bałkanach 1939-1945
    • Kampania Włoska – „Guerra E’ Finita?”
    • Front Wschodni – „Contro il Bolscevismo!”
    • Sommergibili na Atlantyku
    • Etiopia 1935-1936 – Brudna wojna Mussoliniego
  • Armia Włoska
    • 26 Dywizja Piechoty „Assietta”
    • 4 Dywizja Alpejska „Monte Rosa”
    • 54 Dywizja Piechoty „Napoli”
    • 4 Dywizja Piechoty „Livorno”
    • Włosi w Waffen-SS
    • Organizacja Obrony Sycylii
    • Esercito Nazionale Repubblicano(ENR):
    • Aeronautica Nazionale Repubblicana
    • Jednostki Włoskiej Kawalerii
    • 132 Dywizja Pancerna „Ariete”
    • 101 Dywizja Zmotoryzowana „Trieste”
    • Armia Pancerna “Afrika” w bitwie pod El-Alamein
    • M.V.A.C. i inne organizacje współpracujące z Włochami na Bałkanach
    • Doktryna
    • 1. Dywizja Piechoty (Górska) „Superga”
    • 6. Dywizja Alpejska „Alpi Graie”
    • 1° Battaglione Paracadutisti Carabinieri Reali
    • 185. Divisione Paracadutisti „Folgore”
    • 1ª Divisione libica „Sibelle”
    • 2ª Divisione libica „Pescatori”:
    • Raggruppamento sahariano „Maletti”
    • 4. Divisione CC.NN. „3 Gennaio”
    • Początek wojsk spadochronowych – Fanti dell’Aria
    • Koszty wojny w Hiszpanii
  • Leksykon Uzbrojenia
    • Myśliwce Regia Aeronautica i ANR w latach 1923-1945
    • BIBLIOGRAFIA – lotnictwo włoskie
    • Wodnosamoloty, Łodzie Latające, Samoloty Rozpoznawcze i inne
    • Bombowce i samoloty szturmowe Regia Aeronautica
    • Samoloty obcej produkcji w Regia Aeronautica
    • Okręty podwodne typu Marcello
    • Pierwszy włoski Blenheim
    • Czołgi średnie
  • Osoby
    • Italo Balbo
    • Bibliografia dla działu Osoby
    • Giovanni Messe
    • Rodolfo Graziani
    • Pietro Badoglio
    • Galeazzo Ciano
    • Dino Grandi
    • Gabriele D’Annunzio
    • Roberto Farinacci
    • Ugo Cavallero
    • Alfredo Rocco
    • Giovanni Gentile
    • Giuseppe Bottai
    • Arconovaldo Bonaccorsi
    • Pietro Maletti
    • Emilio Faldella
    • Mario Roatta
    • Annibale Bergonzoli
    • Emilio De Bono
  • Benito Mussolini
    • Spotkanie z Hitlerem – Rastenburg IX.1943
    • Konferencja z Hitlerem, Feltre 19.VII.1943
    • Duce porwany… Duce wolny!
    • Więzień Gargnano
    • Śmierć dyktatora
    • Ostatnie spotkanie dyktatorów
    • Rodzina Mussolini
    • Benito Mussolini – cytaty
    • Dzieciństwo i młodość
    • Kochanki Mussoliniego
    • Socjalistyczny dziennikarz Benito Mussolini
    • W alpejskich okopach
    • Clara Petacci i klan Petacci
    • Benito Mussolini – osobowość
    • Benito Mussolini i Adolf Hitler – trudna przyjaźń dyktatorów
  • Włochy Mussoliniego
    • Antyfaszyzm
    • Polityka wewnętrzna Repubblica Sociale Italiana
    • Squadristi, manganello i olej rycynowy
    • Polityka wewnętrzna faszystowskich Włoch – lata dwudzieste
    • Sport w faszystowskich Włoszech
    • Doktryna faszyzmu
  • Zdjęcia
    • Afryka Północna
    • Morze Śródziemne
    • Wojna na Bałkanach
    • Italo Balbo
    • Rodolfo Graziani
    • Pietro Badoglio
    • 29 Dywizja Grenadierów Waffen-SS
    • Galeazzo Ciano
    • Kampania Włoska
    • Aeronautica Nazionale Repubblicana
    • Spotkania Dyktatorów
    • uwięzienie i uwolnienie Mussoliniego
    • Repubblica Sociale Italiana
    • Rodzina Mussolini
    • Front Wschodni
    • Giovanni Messe
    • Dino Grandi
    • Myśliwce Regia Aeronautica
    • Gabriele D’Annunzio
    • Wodnosamoloty, Łodzie Latające, Samoloty Rozpoznawcze
    • Początki faszyzmu
    • Bombowce i samoloty szturmowe Regia Aeronautica
    • Roberto Farinacci
    • Ugo Cavallero
    • Alfredo Rocco
    • Giovanni Gentile
    • Giuseppe Bottai
    • Benito Mussolini: dzieciństwo – I Wojna Światowa
    • Kochanki Mussoliniego
    • Włochy Mussoliniego na zdjęciach
    • Włoskie czołgi eksperymentalne
    • Czołgi ciężkie (carri armati pesanti)
    • Czołgi lekkie (carri armati leggeri)
    • Samochody pancerne (Autoblindi)
    • Żołnierze włoscy
    • Inwazja na Etiopię 1935-1936 r.
    • Corpo Aereo Italiano
    • Hiszpania 1936-1939
    • Benito Mussolini
    • Wielka Wojna na morzu
    • Ascari del Cielo
    • Betasom 1940-1945
  • Mapy, Struktury…
    • Afryka Północna
    • Front Wschodni
    • Armia Włoska
      • 28 Dywizja Piechoty „Aosta”
  • Filmy z YouTube
  • KINO
  • Linki
pinflix yespornplease porncuze.com porn800.me porn600.me tube300.me tube100.me watchfreepornsex.com
  • Wojna Mussoliniego
  •   » Osoby
  •   » Annibale Bergonzoli

Annibale Bergonzoli

Annibale Bergonzoli, generał – (ur. 1 listopada 1884 w Cannobio k. Novary – zm. 31 lipca 1973 w Cannobio).

Po ukończeniu studiów rozpoczął swoją przygodę z armią, początkowo jako oficer rezerwy. Następnie został oficerem w służbie czynnej, 14 września 1906 w stopniu podporucznika został przydzielony do 53. pułku piechoty. W 1909 r. został awansowany do stopnia porucznika. Walczył w wojnie z Turcją 1911-1912 r.

Kiedy w 1915 r. Włochy przystąpiły do I Wojny Światowej Bergonzoli był już kapitanem. Podczas konfliktu dowodził kompanią i batalionem, podnosząc swoje kwalifikacje. Dostał awans do stopnia majora oraz odznaczenia, między innymi dwa srebrne Medale Waleczności Wojskowej i brytyjski Krzyż Wojskowy. W grudniu 1918 r. awansowany na podpułkownika Sztabu Głównego.

W kolejnych latach był przydzielany do sztabów różnych jednostek piechoty, w tym pułków 78. „Toscana” i 6. „Aosta” oraz do Szkoły Oficerów Rezerwy w Palermo. Walczył także podczas powstań w Libii 1919-1931 r. Tam służył pod rozkazami Rodolfo Grazianiego. W 1935 r. Bergonzoli dostał awans do stopnia generała brygady.

Podczas inwazji na Etiopię dowodził 2° Brigata Celere „Emanuele Filiberto Testa di Ferro”, która operowała na froncie południowym z włoskiej Somalii. W Etiopii wyróżnił się w czasie zajęcia miasta Neghelli, kiedy dowodził kolumną szybką (colonna celere). Zawsze na pierwszej linii u boku swoich żołnierzy, szybko zyskał ich uznanie. 19 maja 1936 walczył z karabinem w ręku na przedmieściach Dunun z etiopskimi rebeliantami, został ciężko ranny. Został odesłany do Włoch na leczenie. W tym momencie był jednym z bardziej szanowanych oficerów w całym korpusie oficerskim Regio Esercito.

Podczas gdy dochodził do zdrowia wybuchła wojna w Hiszpanii. W lutym 1937 r. Bergonzoli trafił do Hiszpanii i objął dowodzenie Dywizją „Littorio”, złożoną z ochotników wywodzących się z armii. Dowodził jednostką w bitwach pod Guadalajarą i Santanderem oraz w czasie walk w Aragonii i Katalonii. Po bitwie o Santander odznaczony złotym Medalem Waleczności Wojskowej. Jako jedyny dowódca dywizji walczących w Hiszpanii przez cały konflikt zachował swoje stanowisko.

W kwietniu 1939 r. powrócił do Włoch. Miał opinię walecznego frontowego żołnierza. Z powodu płomieniście rudego zarostu był zwany „Elektryczna Broda” – „Barba Elettrica”, Brytyjczycy później przechrzcili go na „Electric Whiskers” (Elektryczne Bokobrody). Człowiek niezwykłej odwagi, pod Guadalajarą jak szeregowy żołnierz prowadził swoich ludzi do ataku na Niemców z Brygad Międzynarodowych. Pogardzał luksusem, jadł i pił ze swoimi żołnierzami, a spał w zwykłym namiocie.

Potem został dowódcą XXIII Korpusu w Afryce Północnej (utworzony 15 października 1939). Jego 45-cio tysięczne siły zajmowały pozycje w twierdzy Bardia, tam też 10 czerwca 1940 Bergonzoli dowiedział się o wypowiedzeniu wojny Anglii i Francji.

Brał udział w ataku na Egipt w 1940 r. Potem był dowódcą obrony Bardii, w tym okresie mianowany generałem korpusu (Generale di Corpo d’Armata). Po jego nominacji na dowódcę w Bardii Mussolini mówił: „Jestem pewien, że Elektryczne Bokobrody i jego dzielni żołnierze stawią opór za wszelką cenę”. W odpowiedzi generał odparł „W Bardii jesteśmy i pozostaniemy”. Gdy obrona miasta została (5.I.41) złamana Bergonzoli przebrany w mundur szeregowca wraz z garstką żołnierzy wymknął się na pustynię. Umykali w takiej bliskości przeciwnika, że czuli zapach brytyjskich kuchni polowych. Ukrywając się w ciągu dnia w jaskiniach i maszerując nocą generał dotarł do odległego o 112-120 kilometrów Tobruku. Dostał się do niewoli pod Beda Fomm (Bengasi?) 7 lutego 1941. W brytyjskiej armii w czasie operacji „Compass” trwała swojego rodzaju rywalizacja komu uda się wziąć do niewoli słynnego Włocha. Do żołnierza który w końcu tego dokonał generał powiedział „tym razem byliście za szybko”.

Najpierw trafił do Indii (obóz w Iol), a potem do Heresford w Teksasie (USA). Po kapitulacji Włoch nie podjął współpracy z aliantami. Do Włoch powrócił w marcu 1946 roku. Niebawem przeszedł w stan spoczynku. Został prezesem narodowego związku włoskich kombatantów walczących w Hiszpanii (Associazione nazionale degli ex combattenti italiani in Spagna). Zmarł w swoim rodzinnym mieście w wieku 88 lat. Spoczywa w skromnym grobie na wiejskim cmentarzu.

  • Modified on 25 listopada, 2014
  • Posted by admin

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.

REKLAMA
Wojna Mussoliniego All Rights Reserved.
Kontakt poczta@wojna-mussoliniego.pl
Designed & Developed by Carla Izumi Bamford
Powered by Wordpress
Go back to top