Pierwsze wojenne rejsy „Supergi”
Parowy zbiornikowiec „Superga” podczas wodowania.
„Superga” była parowym zbiornikowcem o pojemności 6154 BRT (do 1931 r. 6914 BRT), wymiarach 116-121,1×15,7-15,8 x10,5 m, prędkości 10-11 w. Własność Società Anonima di Navigazione Alta Italia z Genui.
W 1922 r. położono stępkę pod statek w stoczni Società Esercizio Bacini di Riva Trigoso, 9 września tego roku kadłub został zwodowany. Do czerwca 1923 r. zakończono wyposażanie statku i przekazano go właścicielowi, dla którego stała się pierwszym tankowcem w jego stajni.
2 czerwca 1940 r. „Superga” została zarekwirowana, ale nie wciągnięto jej na listę państwowych jednostek pomocniczych (naviglio ausiliario dello Stato).
10 kwietnia 1941 r. o 13.30 wyszła z Palermo tworząc konwój wraz ze zbiornikowcem „Persiano” i parowcami „Bosforo” i „Ogaden”, które eskortowały torpedowce „Perseo”, „Giuseppe Missori” i „Generale Carlo Montanari”. Nazajutrz z zadaniem przejęcia Włochów opuściły Maltę brytyjskie niszczyciele „Jervis”, „Janus”, „Nubian” i „Mohawk”. Do kontaktu miało dojść pomiędzy włoską wyspą Lampione i wyspami Kerkennah, ale na pokładach niszczycieli nie otrzymano meldunku z okrętu podwodnego „Unique”, który korygował poprzednio źle oszacowaną prędkość Włochów. Brytyjski zespół przeprowadził nieudane poszukiwania i z pustymi rękoma powrócił do bazy. Tego dnia konwój był bez powodzenia atakowany w rejonie Przylądka Bon przez okręt podwodny „Upholder”.
12 kwietnia ok. 8.30 konwój, płynący kursem 150° z prędkością szacowaną na 10 w., został dostrzeżony z pokładu op HMS „Tetrarch” (kmdr ppor. Richard Micaiah Towgood Peacock) 37 Mm w namiarze 340° (na północny zachód) od latarni morskiej w Trypolisie. Dwadzieścia minut później okręt odpalił z dystansu 4100 m cztery torpedy za cel biorąc zbiornikowiec „Persiano”, który został trafiony i zwiększył swoje zanurzenie. Agonia statku trwała kilka godzin, aż w końcu zatonął ok. 30 Mm na północny zachód od Trypolisu. Reszta konwoju weszła do portu ok. 15.00.
Tymczasem do kontrataku ruszył „Montanari „, w przeciągu trzech godzin od ataku zarzucając dziewięć bomb głębinowych, a od 16.10 kolejne 15. „Tetrach” uniknął uszkodzenia.
16 maja 1941 r. „Superga” dołączyła w Palermo do „26. Seetransport Konvoi”, który o 18.30 tego dnia opuścił Neapol i składał się z niemieckich frachtowców „Preussen” i „Sparta”, włoskich „Motia”, „Capo Orso” i „Castelverde” oraz zbiornikowca motorowego „Panuco” w eskorcie niszczycieli „Turbine”, „Euro”, „Folgore”, „Fulmine” i „Strale”. Dalszą osłonę stanowiły zaś krążowniki lekkie „Luigi di Savoia Duca degli Abruzzi” i „Giuseppe Garibaldi” oraz niszczyciele „Granatiere”, „Bersagliere”, „Fuciliere” i „Alpino”.
19 maja o 11.30, w czasie wykonywania uniku podczas ataku torpedowego przeprowadzonego spod wody, „Preussen” i „Panuco” zaliczyły kolizję, ale oba odniosły tylko pomniejsze uszkodzenia i mogły kontynuować podróż.
Nazajutrz, pomiędzy 9.32 i 9.34, 40 Mm na północny zachód od Lampedusy, op HMS „Urge” (kmdr ppor. Tomkinson) zauważył osłonę konwoju (krążowniki i niszczyciele), a o 9.47 także sam konwój, gdy płynął z szacunkową prędkością 12 w. kursem 135° na północ od Tunisu. O 9.52 z pokładu okrętu podwodnego wystrzelono cztery torpedy, za cel biorąc „Capo Orso” i „Supergę”, a następnie nurkując na 85 m. Tomkinson zgłosił później zatopienie jednego lub dwóch statków, ale w rzeczywistości wszystkie jego torpedy okazały się niecelne. Kontratak przeprowadził niszczyciel „Euro”, w 10 minut po ataku zrzucając 10 bomb głębinowych. Jego meldunek o zatopieniu podwodnego przeciwnika także był błędny. Około 11.00 21 maja nietknięty konwój zawinął do Trypolisu.
24 maja „Superga” opuściła Trypolis w towarzystwie niemieckich parowców „Duisburg” i „Preussen”, włoskich „Bainsizza” i „Bosforo” oraz zbiornikowca „Panuco”, które eskortowały niszczyciele „Folgore”, „Fulmine” i „Turbine”, a daleką osłonę stanowiły krążownik lekki „Luigi Cadorna” oraz niszczyciele „Maestrale” i „Grecale”. Statki konwoju dotarły do Palermo, a później Neapolu bez strat.
16 czerwca 1941 r. „Superga” popłynęła w konwoju z Tarentu do Koryntu, towarzyszyły jej parowe zbiornikowce „Berbera” i „Sanandrea”, które eskortowały krążowniki pomocnicze „Egitto” i „Città di Napoli”.
CDN.
