Re.2001 z 2. Gruppo nad Mare Nostrum
Re.2001 „Falco II” (M.M.7214, „152-4”, II-serii produkcyjnej) z 152. Squadriglia, 2. Gruppo Autonomo C.T., lotnisko Caltagirone na Sycylii, maj 1942 r. Pilotem maszyny był Capitano Salvatore Teja.
Dalsza część tłumaczenia historii 2. Gruppo:
Po kilku miesiącach bezczynności, w styczniu 1942 r. wysłano 152. Sq. do Gorycji, by tam przeszła szkolenie na Re.2001. Eskadra powróciła do dywizjonu w kwietniu, samo Gruppo przeszło rekonstrukcję w marcu na lotnisku Ciampino. W styczniu została rozwiązana 151. Sq. 150. i 358. Sq. także zostały wówczas rozwiązane, ale w marcu odtworzono je. Rolę nauczycieli pilotażu myśliwców Re.2001 przejęli wówczas piloci 152. Sq.
Po wielu opóźnieniach jednostka trafiła wreszcie na Sycylię (Caltagirone). Dywizjon miał wówczas 18 Re.2001 i był pierwszą jednostką, która użyła tych myśliwców w walce, zadebiutowały one nad Maltą. Wykonywano misje eskortowe, loty na przechwycenie przeciwnika i na wymiatanie nad i wokół Malty. 14 czerwca 1942 17 Re.2001 eskortowało SM.79 operujące przeciwko konwojowi, który w ramach operacji „Harpoon” płynął na Maltę, zgłoszono wówczas siedem przechwyconych „Hurricane’ów”. W okresie lipiec-sierpień 150. Sq. używała lotniska Monserrato, a 358. Sq. w okresie od lipca do listopada bazowała na Pantellerii. 13 sierpnia 1942 150. i 152. Sq. nadal posiadały 19 Re.2001, tego dnia powróciły do Włoch, na lotnisko Chinisia.
14 sierpnia 1942 miała miejsce misja potwierdzająca fakt, że załogi niemieckich bombowców lubiły mieć eskortę włoskich myśliwców. 18 Re.2001 startujące z Pantelleri, wraz z czterema niemieckimi Bf 109, eskortowało trzy torpedowo-bombowe He 111 nad aliancki konwój „Pedestal”. Formację zaatakowały „Spitfire’y”, trzy znajdujące się najbliżej Heinkeli Re.2001 zostały strącone, ale Niemcy wyszli z opresji bez szwanku. Dowódca Gruppo Maggiore Pier Luigi Scarpetta otrzymał pośmiertnie Medaglia d’Oro.