Zagrożenie z Lewantu
Aliancka piechota maszeruje przez pustynię w towarzystwie czołgów Mark IV (?).
Brytyjska 7. DPanc. (bez jej 7. BPanc.) była rozmieszczona przy granicy, podzielona na dwie grupy. Większa z grup zajmowała trójkąt Sollum-Sidi el Barrani-Bir Scegga; rezerwa, czyli 6. RTR, znajdowała się w okolicy el-Mektila. Pomiędzy tymi miejscami stała 5. BP z hinduskiej 4. DP (gen. Noel M. Beresford Peirse). W Delcie znajdowała się 7. BPanc., 11. BP z 4. DP, brytyjska 14. BP i nowoprzybyła nowozelandzka brygada piechoty, forpoczta dywizji z tego kraju. Oprócz tego w Egipcie znajdowało się wiele samodzielnych jednostek. Siły te nosiły nazwę British Troops Egypt, dowodził nimi gen. Henry Maitland Wilson. Siłami na froncie, które od 17 czerwca 1940 nosiły nazwę Western Desert Front (zalążek 8. Armii) dowodził zaś gen. O’Connor.
Na mocy postanowień z sierpnia 1939 r., zawartych między rządami Egiptu i Wielkiej Brytanii, wojska egipskie patrolowały pogranicze, swą częścią stacjonowały w Marsa Matruh (trzy bataliony, artyleria plot. i ppanc.), swą brygadą szybką nadzorowała pustynie górnego Egiptu, strzegła linii kolejowej Aleksandria-Matruh, a także wystawiła siły przeciwdziałające sabotażowi (dziewięć batalionów).
Włosi mogli obawiać się jeszcze jednego zagrożenia – silnej armii francuskiej w Lewancie, liczącej w granicach 200 tys. ludzi. 10 czerwca 1940 znajdowały się w Syrii, dowodzone przez gen. Mittelhausera, 86. DP (gen. Cazaban), 191. DP (gen. Sarrade) i 192. DP (gen. Richard), każda składała się z trzech pułków piechoty i dwóch-trzech dywizjonów artylerii. Ponadto istniało zgrupowanie sił szybkich Lewantu (gen. Massiet), posiadające min. po batalionie czołgów Reanult FT i Char D1. Powstawała też brygada polska (przyszła Samodzielna Brygada Strzelców Karpackich), która była podległa temu zgrupowaniu, podobnie jak rezerwa artylerii i jednostki lokalne (gen. Caillot), które jednak nie były częścią tegoż zgrupowania. Było to kolejne 80 tys. żołnierzy z 150 czołgami i 43 transporterami opancerzonymi (według wszelkiej dedukcji chodzi o Renault UE). Lotnictwo składało się z czterech dywizjonów, dodatkowo wiosną wzmocnione dywizjonem myśliwców Curtiss (P-36?) i jednym bombowców Glenn Martin (?).