Eskadry ratownictwa morskiego Regia Aeronautica
Start cywilnej Savoi-Marchetti S.66. Historia dwóch eskadr Soccorso (ratunkowych).
612. Squadriglia Soccorso powstała 8 czerwca 1940 w Lido di Ostia, jej zadaniem były misje ratunkowe w pobliżu Sycylii. Eskadra liczyła początkowo pięć Cantów Z.506C (Civile – wersja cywilna). Dwie maszyny od 27 sierpnia operowały z Torre del Lago. W tym samym miesiącu trzy hydroplany znalazły się w Syrakuzach, a kolejne trzy w Stagnone. Od maja 1941 r. przydzielano jednostce specjalną wersję Z.506S (Sanità – sanitarna). Canty były bardzo zapracowane, podnosząc z morza lotników strąconych do morza podczas bitew powietrznych wokół Malty.
12 czerwca 1941 Cant.Z506C i Cant Z.506S jednostki zostały strącone przez alianckie myśliwce. W 1942 r. stworzono cztery samodzielne sekcje, które operowały z baz wokół wysp sycylijskich, powodem tego był rozległy region na jakim musiała działać eskadra.
———————————————–
613. Squadriglia Soccorso powstała z zadaniem przeprowadzania operacji ratownictwa morskiego wokół Sardynii. Na wyposażeniu miała pięć ex-cywilnych łodzi latających SM.66C. Sekcję dwóch maszyn przeniesiono do Olbia, 15 lipca zyskała ona status samodzielnej (Autonomo), później przeniesiono ją czasowo do Brindisi. Tego dnia rozwiązano 613. Sq.
6 sierpnia 1940 eskadra wznowiła swoją działalność w Elmas, na wyposażeniu ponownie znalazło się tych samych pięć SM.66C. 10 września część maszyn otrzymała nosze i wyposażenie medyczne. W 1941 r. dołączyły Canty Z.506S. Tak wyposażona jednostka działała także przez większość 1942 r.
613. Sq. została później przeorganizowana w cztery samodzielne eskadry, wyposażone w kolejne ex-cywilne samoloty. Dwa SM.66C przebudowano na w pełni wyposażone samoloty sanitarne, nazwane SM.66S. 31 sierpnia 1942 eskadra posiadała trzy Z.506S, dwa SM.66C i jeden SM 66S. W lecie 1943 r., po dziesięciu latach służby, trzy SM.66 nadal ratowały pilotów Osi i alianckich z wód wokół Sardynii.