Walki patrolowe w sektorze XXI Korpusu
Bersalierzy mijają kolumnę brytyjskich jeńców, jesień 1941 r. Na ciężarówce widoczne działo przeciwpancerne 47/32, czyli popularne „elefantino” (słoniątko). Ostatnie trzy akapity o pierwszym dniu bitwy pod Alam el Halfa (31.VIII.1942). Wątek będę kontynuował, ale teraz będzie trochę SM.79. Przepraszam, że tak krótko, ale po raz szósty w ciągu 2-3 tygodni sprawdzałem II tom mojej książki „Crickets against Rats” i padam ze zmęczenia.
W sektorze XXI KA, DP „Bologna” przeciwko Ruweisat, DZmot. „Trento” w rejonie Sanyet el Miteiriya i niemiecka 164. DP bardziej na północ, prowadziły działania patrolowe. Poniesiono trochę strat, wzięto kilku jeńców, ale nie podjęto żadnych większych akcji. Przeciwnik także prowadził działania patrolowe, z identycznymi skutkami.
Wieczór 31 sierpnia Rommel wykorzystał na zebranie i uporządkowanie wojsk. Zdawał sobie sprawę, że szansa na sukces znacznie się zmniejszyła, zwiększały się także jego obawy o sytuację paliwową i spodziewaną kontrakcje ze strony 8. Armii. Późnym wieczorem wydał rozkazy, by przygotować się do odparcia spodziewanych kontrataków przeciwnika w kolejnym dniu: „Dlatego umiejętnie rozmieścić artylerię. Okopać wszystko, rozproszyć pojazdy”, jak precyzowały zarządzenia dla 90. DLekk. i XX KA. Jednak w przypadku DAK myślał o podjęciu jeszcze jednego wysiłku ofensywnego.
Po drugiej stronie Alexander i Montgomery z najwyższą uwagą śledzili rozwój wypadków. Na noc zarządzono ciężkie naloty Desert Air Force w rejonie Deir el Ragil, gdzie jak się spodziewano noc spędzi Afrika Korps. Ponadto alianckie lotnictwo miało uderzyć na lądowiska El Daba i Sidi Haneish położone na zachód od Mersa Matruh. Nowozelandzka 2. DP i brytyjska 44. DP miały następnego dnia utrzymać dotychczasowe pozycje. 10. DPanc., do której dołączyła 23. BPanc., miała utrzymać kluczowe wzgórze 102. Jego utrata oznaczałaby powstanie silnej zapory przeciwpancernej pomiędzy 8. i 22. BPanc. i mogło doprowadzić do sytuacji, w której obie brygady musiałyby walczyć osobno i mogłyby zostać pobite w separacji. Zadaniem dla 7. DPanc. było maksymalnie zagrozić szlakom zaopatrzeniowym Osi.