Smutny los powojennej Erytrei
Erytreę ostatecznie przekazali Brytyjczycy Etiopii 15 września 1952 roku. Erytrea zredagowała wówczas nową konstytucję, ratyfikowaną przez cesarza Sellasje. Była włoska kolonia miał być sfederalizowana z Etiopią, ale cieszyć się autonomią. Wszystkie włoskie dobra i własność dotąd obecna na terenie kraju miały zostać przekazane nowemu państwu erytrejskiemu. Prawdziwym celem Etiopczyków było jednak jedynie pozbycie się z Erytrei brytyjskiej administracji wojskowej. Jeszcze w 1952 roku wojska etiopskie rozpoczęły zbrojną okupację najważniejszych miast Erytrei i de facto zniesiono przyznaną Erytrejczykom autonomię. W 1953 roku Negus zniósł wolność prasy w Erytrei, a w 1955 roku odwołał lokalnego szefa rządu, zastępując go dwoma wiernymi sobie etiopskimi rasami. Zakazano także eksponowania erytrejskiej flagi. Od listopada 1962 roku rozpoczęła się prawdziwa zbrojna okupacja Erytrei, porozumienia federacyjne zostały ostatecznie zerwane, a Erytrea została ogłoszona kolejną prowincją Imperium Etiopskiego.
Powodem konfliktu była atawistyczna nienawiść pomiędzy Etiopczykami (w większości będącymi chrześcijanami) i Erytrejczykami (w większości muzułmanie), różnice rasowe i językowe, a także motywy ekonomiczne. Te ostatnie były spowodowane tym, że Erytrea miała lepsze perspektywy i dzięki długiemu okresowi włoskiej kolonizacji była lepiej rozwinięta. Tymczasem w Etiopii wraz z powrotem do władzy Sellasje przywrócona została średniowieczna struktura społeczna. Duży, pełnomorski port w Massaua był dla Etiopczyków jedynym oknem na świat, bez którego Etiopia była właściwie izolowana, dlatego jego pozostawienie w rękach Erytrejczyków nie było brane pod uwagę.
Kolejne lata upłynęły pod znakiem przemocy i czystek etnicznych, które miały ściśle związać Erytreę z południowym sąsiadem. Agresja dotyczyła także żyjących tutaj Włochów, których wielu terrorem zmuszono do opuszczenia kraju. Tymczasem w samej Etiopii byli traktowani życzliwie, a liczni żyjący tam Włosi do dzisiaj prowadzą tam działalność handlową, rolniczą, czy też są właścicielami najbardziej renomowanych restauracji.
Sytuacja zmieniła się radykalnie w 1974 roku, gdy wojskowy zamach stanu pozbawił władzy Hajle Sellasje, dotąd cieszącego się poważaniem opinii międzynarodowej i przedstawianego jako pacyfikator waśni międzyplemiennych i twórca post kolonizacyjnej Afryki. Jednak nigdy nie udało się pokonać problemów ekonomicznych Imperium Etiopskiego. Głód i tragiczne warunki życia narodu spowodowały wystąpienie przeciwko cesarzowi wojskowej junty o marksistowskich korzeniach (Derg), której czołowym przedstawicielem był pułkownik Menghistù (u nas znany jako Mengystu Hajle Marjam). Rok później w więzieniu zmarł Hajle Sellasje, osadzony tam pod zarzutem defraudacji bajońskich sum ze skarbu państwa, które zasiliły konto jego oraz jego rodziny.
Dla Erytrei zmiana ta ponownie nie przyniosła niczego dobrego. Etiopska junta przystąpiła do zdecydowanej walki z erytrejskim podziemiem, wykorzystując do tego sprzęt wojskowy zakupiony w ZSRR oraz innych państwach bloku komunistycznego (wymienia się zwłaszcza Kubę i NRD, ale ciekawe, czy jakieś polskie wątki by się tutaj nie znalazły….). W samej Etiopii Menghistù rozpoczął nacjonalizację obcych dóbr, między innymi zmuszając mieszkających tam Włochów do opuszczenia Addis Abeby.
Przełom nastąpił po upadku bloku komunistycznego i będącej tego następstwem zmiany układów politycznych. Sytuacja gospodarcza Etiopii do tego czasu uległa tylko i wyłącznie dalszemu pogorszeniu, do którego przyczyniła się także przedłużająca się wojna przeciwko erytrejskiemu ruchowi oporu. To doprowadziło do upadku także reżim Menghistù. Dzięki temu Erytrea proklamowała niepodległość w 1993 roku.
Mam nadzieję, że warto przeczytać dane z Wikipedii: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wojna_o_niepodległość_Erytrei
A także pamiętać o dogrywce: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wojna_erytrejsko-etiopska
—————————————————————-
Wesprzyj autora za pośrednictwem portalu Patronite: https://patronite.pl/WojnaMussoliniego
Zapraszam do zakupu książki mojego autorstwa: „Betasom. Włoska broń podwodna w bitwie o Atlantyk (1940-1945)” w nowej cenie 45 zł. Kontakt przez fan page lub e-mail: marek.sobski@interia.eu
Ponadto książka dostępna na Allegro i w księgarniach:
https://allegrolokalnie.pl/oferta/betasom-wloska-bron-podwodna-w-bitwie-o-atlantyk
https://odk.pl/betasom-wloska-bron-podwodna-w-bitwie-o-atlantyk-1940-1945-,42169.html